|
Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Evenementen > De Uitdaging > De Uitdaging 10 > Verslagen |
|
Datum:
23 juni 2007 |
De Uitdaging 10
Verslagen
Eén van de opdrachten was het schrijven van een verslag van ten minste 250 woorden. Hieronder de resultaten.
Yvonne en Arjo
Vanochtend om 9.30u zijn we begonnen met de uitdaging 2007. Voor ons is het de eerste keer dat we meedoen. Iedereen kreeg een tasje mee met een bandje en papieren om de antwoorden in te vullen. We hadden gelukkig nog een oude radio waar bandjes op afgespeeld kunnen worden. Yvonne begon met het afluisteren van de vragen, terwijl Arjo de sneltram nam om zo bonusvragen te kunnen krijgen. Bij La Place kan je internetten dat is wel zo makkelijk. Het zijn niet de makkelijkste vragen die gesteld worden. Er zijn maar weinig vragen waar we meteen het antwoord op weten of die makkelijk op internet opgezocht kunnen worden. Je merkt dat de uitdaging is samengesteld door ervaren deelnemers. Op het bandje worden er ook een paar vragen gesteld door winnaars van andere jaren. Het is leuk dat iedereen er zo weer even bijgehaald wordt. Tussendoor zijn er telkens muziekjes waardoor je niet op kan schieten met de vragen af te luisteren. Pas later kom je te weten waar de muziekjes voor dienen. Nu moet het hele bandje nog een keer versneld afgeluisterd worden. Ondertussen proberen we antwoorden op internet te vinden en de spullen te verkrijgen voor de verzamelopdrachten. Panini voetbalplaatjes - nog nooit van gehoord. De rozen en chocolade munten gaan gelukkig makkelijker. Ondertussen gaat de tijd veel sneller dan je wilt. We moeten al weer bijna spullen bij het beginpunt gaan inleveren. Ook nog foto's maken en een ander koppel vinden voor een aantal opdrachten. Dit is veel meer stressen dan dat ik van te voren had verwacht. Zo'n eerste keer is wel even wennen maar het is wel erg leuk.
Jeroen V en Marion
We moesten verzamelen bij het varkentje voor de HEMA. Deze landmark was al bij ons bekend, want vorige week waren we maar vast op onderzoek uitgeweest. Vast het winkelcentrum verkend, gekeken of er gratis internettoegang in de bibliotheek was (niet) en of er iemand in de omgeving zo dom was geweest om een onbeschermde draadloze internetverbinding te hebben (ja, dus). Om 8.30u zoon Quinten bij oma gebracht zodat deze de hele dag lekker kon spelen en geen weet had van de stress van zijn ouders. Toen met de auto naar Amstelveen, waar we onze auto gratis konden parkeren. Tja, zo'n verkenning wil dan nog wel eens helpen. Stipt om 9.30u kwamen we aan bij het varkentje waar de andere deelnemers al waren. De meesten hadden een walkman meegenomen, maar ook de ghettoblasters waren uit het vet gehaald. Tja, je moet toch wat als je een cassettebandje meekrijgt... Eerst maar het bandje gaan luisteren, maar om 9.45u vertrok de organisatie met de trein naar onbekende bestemming, alwaar we extra informatie zouden krijgen. Daarom opgesplitst, Jeroen bleef achter in Amstelveen voor de doe-opdrachten, Marion ging met de tram mee. Tijdens de tramrit bleken er nog veel meer opdrachten te zijn die alleen met de tram te maken waren, dus het hele traject tussen Amsterdam Zuid en het eindpunt in Amstelveen heb ik wel meegemaakt. Doordat ik druk bezig was het bandje af te luisteren heb ik nog wel eens een halte gemist en ook het overstappen van de ene op de andere tram had soepeler gekund. Jeroen was ondertussen druk bezig met het verzamelen van foto's, een elpee, een filmposter en luiers. Bij terugkomst zijn we samen de bibliotheek ingedoken om alle opzoekvragen te doen. Dat viel nog niet mee. Ik denk niet dat ik ooit nog het boek van Sos de demon zal vergeten.
Willem en Danny
Gisterenmiddag zijn wij, Danny en Willem, al vanuit Groningen vertrokken. Met een tussenstop in Haarlem zijn wij in Hoofddorp aangekomen, zodat we op tijd in Amstelveen konden komen, zonder supervroeg weg te moeten dan. Ondanks het natte begin, veel regen, werd het uiteindelijk mooi weer en heb ik, net als vorig jaar een lange broek aan. Danny, net als vorig jaar, heeft uiteraard een korte broek. Het oplossen van de vragen en vervullen van de opdrachten is soms erg lastig, gelukkig ook af en toe door een mazzeltje. De vijver bij Zullen We? is best lastig te vinden. Als je na het oplossen van de puzzle buiten zin in een frietje hebt, is er een snackbar, die voor de verandering wèl open is! De naam kwam mij ietwat bekend voor... En ja hoor! Per ongeluk een antwoord gevonden. Bij andere dingen is het helaas anders. Dat ene missende spelonderdeel wat nergens te vinden is, blijkt te lastig voor ons. Ook het vinden van de originele Pulp Fiction poster is lastig. Wel een goed idee trouwens. Weten wat je zoekt en er een hoop lui naar laten zoeken. Moet ik onthouden voor volgend jaar, als we in Groningen de Uitdaging houden... Het boodschappen doen was een makkie. Kniepstuivers als we zijn, hadden we snel een boodschappenmand vol. Laten het ook nog eens dingen zijn die we lusten. Uiteindelijk wel duur, 2 euro aan boodschappen, 130 euro aan diesel. Kan best uit! Dus we hopen op wat minder dure opdrachten de volgende keer. Maar, o ja, we organiseren het zelf! In ieder geval tot volgende keer.
Ania en Pieter
Het bleek lastig in deze eeuw om nog een walkman te bemachtigen, omdat zelfs discmans al verleden tijd beginnen te worden. Gelukkig was de spelleiding zo vriendelijk om er een ter beschikking te stellen. Ook een regenbui op de vroege ochtend kon de pret niet drukken. We hebben veelvuldig heen en weer gereisd met de tram om op allerlei locaties te Amstelveen en omstreken foto's te nemen dan wel bolletjes te tellen. Ik wil bolletjes koekjes, maar bij gebrek aan koekjes (of de Bossche bollen van vorig jaar) zijn we maar naar de supermarkt gegaan om voor twee euro een lunch te kopen. Fruit blijkt vrij duur à 50-70 cent per appel, maar er is een peer van zeventien cent, een blikje tomatenpuree voor zeven, en een druif voor een halve cent. De vakkenvuller had nog wat suggesties van veertig cent elk, maar we zaten al aan ons budget. Een uurtje achter het scherm zitten in een cybercafé was nuttig om ons vragenlijstje verder af te werken, tot bleek dat we geacht werden ons te melden bij een snackbar voor het uur om was. Terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat we de 2e bonusvraag helaas hebben misgelopen, omdat we heen en weer aan het trammen waren en in de verkeerde waren gaan zitten. Je gaat wel door je strippenkaart heen op zo'n dag. 's Middags was het zonnig maar toch ging er bijna niemand op de al eerder genoemde bollen zitten, gek hè. De drie rozen zijn een beetje verlept door de zon, maar er stond nergens dat het geen droogbloemen mochten zijn. Ik denk dat dit wel 250 woorden zijn nu, dus op naar de volgende vraag.
Saskia en Liesbeth
Onze eerste uitdaging! Vol verwachting begonnen we vandaag aan onze eerste uitdaging. We hebben ons zo goed en kwaad als het kon voorbereid. Verslagen van vorige uitdagingen gelezen en zo hoopten we goed beslagen ten ijs te komen. Pff dat viel toch wat tegen. Stress sloeg al snel toe om over de tijdsdruk die we voelden nog maar te zwijgen. Nu zijn we beiden erg georganiseerd en kunnen we logisch denken, vinden we zelf. Maar aan deze talenten bleken we niet veel te hebben. Waar en hoe moesten we beginnen? Wat was wijsheid? We raakten het spoor totaal bijster. Het afluisteren van het bandje vergde meer tijd dan we dachten. Tussendoor moesten allerlei opdrachten uitgevoerd worden. Bonusopdrachten kwamen tussendoor. En die wilden we niet missen. Totaal natgeregend kwamen we bij een Chinees tot rust. Bij een sake werd de telefoon opgeladen en konden we het bandje afluisteren en plan de campagne maken. Als eerste prioriteit hadden we bedacht de spullen te verzamelen die tussen 16.00 en 17.00uur ingeleverd moesten worden. Dus op naar supermarkt, drogist, krantenkiosk, boekhandel. Niet alles kon verkregen worden helaas. Tussen het bezoek aan deze winkels nog wat foto's geschoten. Vragen van nieuwsgierige voorbijgangers beantwoord. De tijd begon te dringen! Frustrerend dat we niet alles voor elkaar krijgen. We hebben amper tijd om iets te eten en te drinken, maar wat hebben we plezier! Op verschillende momenten een telefoontje van bekenden die willen weten hoe het gaat. We hebben amper tijd om fatsoenlijk te antwoorden. Dus kort en krachtig: SUPER! We zijn blij dat we meedoen! Echt een uitdaging.
Robin (ipv Marloes) en Alexander
Vanochtend vroeg vertrokken in een donkere auto. Spanning langzaam opbouwend. Aangekomen gelijk druk bezig met luisteren, plannen en rennen om alles te verzamelen. Tussendoor komt de heerlijk verkoelende regen een klein beetje ongelukkig langs. Eten komt natuurlijk niet zomaar je mond binnen gelopen. Tijd daarvoor nemen is niet een onoverbodige luxe. Zonde van de tijd zijn opdrachten die je net te laat op het bandje hoort. We hadden soms misschien iets efficiënter kunnen delen in opdrachten. Bijzonder leuk en spannend om de tussentijdse opdrachten te kunnen voltooien. Voorbeelden hiervan zijn de parkeerkaart en de kassabon. Hopelijk is hier veel punten aan verbonden zodat we kunnen inlopen. Met deze gedachte hebben we namelijk precies ingedeeld om te kunnen redden met inkopen die we bijna gelijktijdig hadden gedaan. Nu moeten we rennen om nog opdrachten te kunnen voltooien, die tussentijds niet zijn gehaald. Dit zijn foto-opdrachten en opdrachten die verzamelingen teweeg brengen. Een van de verzamelopdrachten was het luiers verzamelen. Dit was uitermate grappig. Zelfs een bewakingsdienst die ons vroeg op te houden met enquête lopen. Hier hebben we vriendelijk en succesvol moeten praten om medewerking van hun zijde te verkrijgen. Moeders liepen gestaag door met hun kinderwagen ni de hand. "Nee, geen tijd, nee, geen tijd." wordt dan vaak door de stem voortgebracht. Door te beginnen met te vertellen dat het hier om een spelletje ging, werd direct de medewerking gegeven, indien mogelijk. Langzaam aan het eind van de middag wordt de druk weer groter. Zullen we het halen? Vol goede moed zullen we strijden en vol overgave eindigen. We wensen de organisatie veel succes met het tellen van de woorden. Tot bij de eindlocatie.
Jeffrey en Henk-Jan
Dit is het verslag van de 10e uitdaging en aangezien de organisatie middels de vragen oude koeien uit de sloot haalt, doen wij dat ook maar even. Lees hieronder hoe het de voorgaande jaren er aan toe ging. Dus net als wij de vragen van voorgaande jaren krijgen, krijg je nu een verslag van een aantal voorgaande jaren. Veel leesplezier.
Sacha en Sandra
Vandaag: beginnen bij een zwijntje - zeer toepasselijk als je bedenkt wie de Uitdagers van vandaag zijn!!! Maar goed, als Uitgedaagden waren we aardig voorbereid. Eten en drinken mee, fietsje mee en alles in de auto. Om exact half 10 een groepsfoto en een tasje, het kan niet op. Eerst het hele bandje beluisterd, onderwijl nog even naar de speelgoedwinkels, het eerste zweet stroomt al aardig... Onderweg langs allerlei tramhaltes worden we nog veel natter: HET PLENST ALSOF WE IN HET REGENWOUD ZITTEN!!! De verzamelopdrachten vind ik (Sacha) deze keer niet zo leuk: er zijn namelijk alleen nog maar dingen te verzamelen waar niet aan te komen is: collecte-envelopjes, voetbalplaatjes, bekeuringen van vandaag en ga zo maar door. Gelukkig zijn er ook nog wel wat dingen op internet te vinden, de bibliotheek van Amstelveen is trouwens ook uitstekend geschikt als lunchgelegenheid en drooghok... De tijd begint al aardig te dringen en dat gaat op de zenuwen werken: als zo de winkels dichtgaan, kunnen we in een keer een stuk minder. Maar goed, we gaan stug door. Sandra is onderweg voor dingen als rozen en nagellak en ik probeer intussen met Willem z'n creditcard gegevens bij het kadaster op te vragen (wat overigens niet wil lukken, omdat er waarschijnlijk een nieuwe bij de bank klaarligt en deze niet meer geldig is). Ik verwacht Sandra zo weer in de bieb en dan gaan we eens zien wat er nog te doen valt. Rest mij nog te zeggen: the quick brown fox jumps over the lazy dog. Op naar Parijs.
Kees en Mandy
Wij, Kees en Mandy, doen voor de eerste keer mee met de Uitdaging. Wij vonden het wel spannend. Na een beetje gekat van mij op de vroege ochtend of wij toch ook maar mee moesten met de sneltram. Mijn vader zei tegen mij dat dat niet zo slim was omdat er veel vragen waren dat je voor een bepaalde tijd moest oplossen, dus besloten we om de bonusvragen te laten schieten en de andere vragen thuis af te maken. Ik persoonlijk vond het niet erg om thuis van alles te beantwoorden omdat de wolken al erg grijs werden, dus gingen we weer op weg naar huis. Eenmaal daar aangekomen, startten we meteen internet op en gingen we met het bandje met de vragen erop afluisteren. We schreven alle vragen op en na een uurtje konden we eindelijk echt beginnen. We namen allebei een computer en verdeelden de vragen. Na een tijdje had ik het wel even gezien achter de computer en koos ik ervoor om de 'boodschappelijke' vragen op te gaan lossen. Ik ging naar het winkelcentrum en deed daar de boodschappen. Mijn vader had inmiddels al aardig wat vragen beantwoord en ik ging weer aan de slag op de computer. Toen we de sms kregen voor de Brink besloot mijn vader daar maar heen te gaan en ik ging verder achter de computer. Echter, ik had daar na een kwartier plus het andere uur geen zin meer in, ben ik de tekeningen maar gaan maken. Pikachu stond al vrij snel op papier en ook met de Nederland tekening hoefde ik niet zo lang na te denken. Op het moment dat ik tot hier geschreven heb, zat mijn vader te 'klooien' met de collecte-enveloppen. Wij vinden het allebei tot nu toe een hele leuke dag en wij hopen dat de uitslag voordeling voor ons uitpakt.
Bob en Nienke
Piedelwiep piedelwiep piedelwiep (ziezo, dat zijn vast de eerste drie woorden (of tellen woorden slechts mee als ze in de dikke Van Dale staan?)) (En dat brengt ons direct op de volgende vraag: tellen woorden in de metatext (in het onderhavige geval de tekst tussen haakjes) ook mee in het totaal aantal woorden dat uiteindelijk ten minste 250 moet bedragen?). Afijn, we waren bij de driewerf piedelwiep. U zult inmiddels begrijpen dat het hier een zo nauwkeurig mogelijke omschrijving van het geluid van een wekker betreft. of, nauwkeuriger omschreven het geluid van de wekkerfunctie van Nienkes mobiele telefoon. Afgrijselijk wat een naar geluid. Afgrijselijker nog is de implicatie van dit geluid: opstaan geblazen en rapide een beetje. Door goed parallelliseren blijkt het mogelijk om in zeer korte tijd te douchen, koffie te zetten, broodjes te smeren, een fototoestel uit één van de belendende panden te halen, nog enige verdere lichaamsverzorging toe te passen in de vorm van deo, crèmepje zus, crèmepje zo, gelletje hier, gelletje daar. Kortom, we zijn op tijd weg. (Even een eerste terugleesmoment. Goedemorgen wat een weerzinwekkend handschrift is dit toch. Als ik zelf al zo'n moeite heb om dit te lezen, hoe erg moet het voor de organisatie wel niet zijn te moeten trachten deze hanepoten te ontcijferen. Succes ermee, heren! Feitelijk hoop ik zeer dat jullie slechts de woorden tellen en niet daadwerkelijk trachten de inhoud van dit schrijfsel te doorgronden). Na een voorspoedige reis met de Opel Corsa uit het jaar nul (waar zich overigens hopelijk een wegenkaart uit diezelfde periode bevindt) zijn we ruim op tijd in Amstelveen. Minpuntje zou nog kunnen zijn dat we nergens een parkeerautomaat kunnen vinden. Dat zou nog wel eens zijn vruchten kunnen gaan afwerpen bij het zorgen voor een boete met de datum van vandaag. Hmmm, nu gaan we toch wel ver over die 250 worden. Ik neem aan dat u als organisatie begrip heeft voor het feit dat we een eind gaan breien aan dit verhaal. Er is tenslotte nog meer te doen! Groeten van het type vriendelijk.
De Uitdaging 2007
Andere Uitdagingen in Spelmagazijn:
|
|
