Spelmagazijn - Verslag

Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Foto's en verslagen > Verslag zondag Spiel 2009

Titel (5K) Verslag

Verslag zondag Spiel 2009, Essen, 25 oktober 2009

De laatste dag alweer
De laatste dag alweer en we willen nog zoveel spelen. Dat gaat niet allemaal meer lukken en dus moeten we kiezen. De beide ‘koplopers’ van de Fairplaylijst, Machtspiele en Vasco da Gama, hebben we nog niet gespeeld. Om kwart voor 10 komen we als eerste langs de stand van Eggert Spiele en daar kunnen we meteen aanschuiven. En dus wordt het Machtspiele. De uitleg is prima, maar de gevolgen van de diverse acties die je uit kunt voeren, zijn nog niet meteen duidelijk. Dat komt later wel. Het spel duurt een paar uur en in die tijd vallen alle stukjes van de puzzel op de plaats. Machtspiele is geen doorsnee-spel waarin je acties uitvoert die direct tot punten leiden. De acties zorgen er in een aantal gevallen voor dat je stijgt op één van de 4 sporen. Pas als je daarop een bepaald niveau bereikt hebt, scoor je een punt. En als je 4 punten hebt, win je het spel. De interactie bij Machtspiele is behoorlijk groot en hoewel ik geen groot liefhebber van lange spellen ben, maakt dit het toch de moeite waard om te spelen. Het is al lunchtijd als we het spel afronden.

klaar voor de start... / ...af! / Bianca, Vincent, Enrico en Erik vermaken zich bij MachtSpiele

Bij Kosmos hebben we een tafel gereserveerd en kunnen we Die Tore der Welt spelen. Het is voor het eerst dat Kosmos dit doet en hoewel velen hierdoor teleurgesteld zullen zijn, is het wel relaxed om naar een volle stand te lopen en er een tafeltje voor je klaarstaat (inclusief de speluitlegger!). Als we naar de stand lopen, valt ons meteen op dat het niet echt druk is op de beursvloer. We kunnen overal gemakkelijk door en in de Kosmos-stand wordt niet op de grond gespeeld. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt op zondag. De herfstvakantie in Duitsland heeft duidelijk voor een verschuiving van de zondag naar donderdag gezorgd. Maar goed: we gingen dus Die Tore der Welt spelen, de opvolger van De Kathedraal en dat is te zien aan het uiterlijk van het spelmateriaal: het is volledig in dezelfde stijl gemaakt. Het spel zelf wijkt gelukkig wel af en dus hebben we niet het idee dat we hetzelfde spel weer aan het spelen zijn. Een aardige vondst is de gebeurtenissenkaart waarop voor iedere speler nog een bonus te krijgen is. Wie er welke bonus krijgt, bepaalt de actieve speler door de kaart te draaien. Vervolgens moet iedere speler één actiekaart spelen en er tegelijkertijd ook één afleggen. Je moet dus goed inschatten welke acties je later nog van pas kunnen komen en welke overbodig zijn. Vooral aan het begin van een spelronde is dit nog koffiedik kijken.

Die Tore der Welt / Monique en Sacha bij Funkenschlag Fabriksmanager / Sandra vermaakt zich intussen ook

We krijgen het spel keurig in de daarvoor gereserveerde tijd af en daarna begint het tijd te worden voor de ‘afscheidstournee’. Eerst naar de stand van Fairplay om de eindstand te bekijken. Er zijn veel spellen die dicht bij elkaar staan. Omdat ik een overzicht van de toppers wil gaan maken, gaan we nog een keer naar de Neuheitenschau om wat extra foto’s te maken van deze spellen. Op weg daar naartoe komen we door het restaurant dat bijna leeg is. Onvoorstelbaar voor een zondag, het is zoveel rustiger dan anders dat we ons af gaan vragen of deze beurs, die zo goed begon voor de standhouders, niet alsnog in een domper gaat eindigen. De spellen bij de Neuheitenschau staan er gelukkig nog bijna allemaal, hoewel er enkele uitgevers al naar binnen willen om op te gaan ruimen. Zij worden echter tegengehouden door de organisatie en druipen onverrichterzake af.

de Fairplay-eindstand: Vasco da Gama "wint" / Enrico kijkt wat er nog moet gebeuren / mooie aankleding

Dit toezicht blijkt er op de beursvloer zelf niet te zijn en er zijn al enkele standhouders die al wat spellen ingepakt hebben. Niet leuk voor de sfeer. Het toppunt is echter Phalanx. Als we even na half 6 langs de stand lopen is deze al helemaal leeg: niet alleen zijn alle spellen al ingepakt, maar ook de tafels en stoelen zijn ingeklapt en staan al keurig tegen de zijwand om ingeladen te worden. Echt schandalig. Ik snap dat de medewerkers graag op tijd naar huis willen na een lange en vermoeiende beurs, maar je kunt dit toch niet maken ten opzichte van betalende bezoekers. Het deert ons niet echt, want wij waren al op weg naar de uitgang om gezellig met z’n allen nog een hapje te gaan eten als afsluiting op een geslaagde Spiel. Daarna volgt de rit naar huis via een lange omweg om nog een paar reisgenoten thuis af te zetten en onze eigen bagage op te pikken. Het is dan ook al bijna 11 uur als we thuis komen. Dit was wel een hele lange Spiel…

Rob en Det bij Alcazar / de laatste Opera / gezellig uit eten

Tot slot
Terugkijkend op de beurs kan ik stellen dat ik me wederom prima vermaakt heb. Nog nooit heb ik zoveel uren op de beursvloer doorgebracht en zoveel spellen kunnen spelen. Er zaten enkele uitstekende nieuwe spellen tussen, maar er zijn toch wel veel spellen uitgekomen die tot de categorie ‘meer van hetzelfde’ gerekend kunnen worden. Het aantal aankopen dat ik gedaan heb, is dan ook beperkt gebleven. Hieraan zal ook de prijs van de spellen bijgedragen hebben. Veel spellen waren tussen de € 30 en € 40, de vorig jaar ingezette prijsstijgingen hebben duidelijk doorgezet. Daar moet ik overigens wel bij vermelden dat de kwaliteit van het materiaal vaak prima is en er veel spelmateriaal bij zit in de vorm van kaarten, blokjes en fiches. Het viel me ook op dat er weinig aanbiedingen waren. Blijkbaar hebben de inkopers het afgelopen jaar geen blunders gemaakt door te grote aantallen te bestellen, waardoor er amper restanten in de opruimingsbak beland zijn.

Ghost Stories / Martijn Faber legt Cities uit / de volgende generatie vermaakt zich ook prima

De verdeling van de drukte op de beurs was omgekeerd aan andere jaren: de donderdag was het erg druk, terwijl het op zondag opvallend rustig was. In totaal was het met 152.000 bezoekers drukker dan ooit tevoren. De crisis heeft dus geen invloed gehad op de bezoekersaantallen. Standhouders spelen hier steeds meer op in door de mogelijkheid te bieden om plaatsen te reserveren. Aan de ene kant is dit erg handig omdat je dan zeker weet dat je kunt spelen. Maar aan de andere kant gaat het spontane er wel een beetje af, als je wilt spelen staat de indeling van de dag al vooraf vast. Wat mij wel opgevallen is, is dat ik in tegenstelling tot voorgaande jaren amper signeersessies van spelauteurs heb gezien en ook de inrichting van de stands minder uitbundig en vernieuwend zijn. Dus wellicht toch een kleine invloed van de crisis? Als het daarbij blijft, valt het reuze mee.
Ik heb in ieder geval weer veel moois gezien dat nog gespeeld moet worden. De komende spellendagen zal ik me dus zeker weer vermaken. En op het laatste blaadje van mijn kalender heb ik alvast genoteerd: 21 tot 24 oktober 2010: Spiel, Essen…

voor ieder wat wils