de centrale spelborden van Shipyard / Sandra en Erik bij Shipyard

Omdat de belangstelling voor Opera groot is, heeft ook The Game Master de mogelijkheid geboden om een tafel te reserveren. Het spel zal niet helemaal gespeeld worden, maar wel lang genoeg om een indruk te kunnen krijgen. Een uur inclusief uitleg, waarvan ook nog een stukje verloren gaat omdat we iets later kwamen, blijkt toch wat aan de krappe kant. Bovendien zijn we na een paar dagen Spiel inmiddels een beetje rumoerig (en soms zelfs baldadig) geworden. Toch is de uitleg wel goed, maar we moeten even wennen aan het spelsysteem. In een aantal Europese steden zijn operagebouwen. Jouw taak is het om de gebouwen uit te breiden en muziekstukken van diverse componisten op de diverse podia te brengen. Daartoe stel je een budget beschikbaar, dat je zo gunstig mogelijk moet aanwenden. Heb jij nog het grootste deel van het budget beschikbaar, dan mag je ook als eerste uit de mogelijke acties kiezen. Zo kun je werken van componisten aankopen. Hierbij is het zaak ervoor te zorgen dat de werken van deze componisten geliefd zijn bij het publiek. Dat trekt volle zalen en levert je het meeste punten op. Maar deze werken zijn natuurlijk ook het duurste. Het kan dus een overweging zijn om een impopulair (en daardoor goedkoop) werk te kopen in de hoop dat deze later meer in de smaak valt. Opera heeft een origineel spelverloop, maar ik weet nu eigenlijk nog steeds niet wat ik ervan moet vinden. Het is een type spel waarvoor je meteen moet vallen en dat is bij mij niet gebeurd.
 

het spelbord van Opera / Tino heeft zo zijn bedenkingen over de actie die Sandra wil uitvoeren

We zijn de stand nog niet uit als er alweer een tafeltje vrij is: Hotel Amsterdam. Je vaart in dit spel met een rondvaartboot om het centrum van Amsterdam. Her en der stappen toeristen uit om de omgeving te bekijken. Natuurlijk is het interessant om precies op die plaatsen je hotels te hebben staan, maar dat is niet iedereen gegeven. Daarom probeer je de toeristen een beetje te sturen om ze naar andere plaatsen te krijgen. Dit doe je door de burgemeester en de nachtwachter in te zetten en één van de tegels om te draaien en de toeristen die erop staan naar een tegel met eenzelfde gebouw te verplaatsen. Als er genoeg toeristen bij jouw hotels staan, win je het spel. Het spelletje dat wij speelden, verliep onder het mom van "als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen". Erik en Sandra stonden dicht bij elkaar en waren beide kort bij de overwinning, ikzelf stond ergens achteraf en op het oog hopeloos achteraan. Toen ik het spelletje echter doorkreeg en onthield welke gebouwen er op mijn aangrenzende tegels stonden, kreeg ik het onverwachte toch nog voor elkaar. Hotel Amsterdam is een vermakelijk legspelletje voor tussendoor.
 

Hotel Amsterdam / de stand van The Game Master

Na The Game Master gaan we door naar de volgende Nederlandse uitgever: University Games.
Zij staan voor het eerst zelf op Spiel (vorig jaar was het nog de Duitse tak van het bedrijf) en hebben meteen een mooie centrale plaats weten te bemachtigen. Bij University Games zijn ze blijkbaar liefhebber van Jules Verne, want na Reis om de Wereld in 80 dagen is nu 20.000 Mijlen onder zee uitgekomen. Het spel ziet er uitnodigend uit met een onderzeeër in 3D-uitvoering. Gedurende het spel probeer je deze onderzeeër de goede kant op te sturen om daarmee fiches te bemachtigen, maar daarbij ben je wel afhankelijk wat je tegenstanders doen. Lukt het je om de verkregen fiches in een bepaalde volgorde te krijgen, dan levert dit de meeste punten op. Het is een aardig spel dat vooral voor families geschikt is. Tijdens het spelen hebben we af en toe de gelegenheid om bij te kletsen met Johan, Rick en Sonja van University Games, die we al een hele tijd niet gezien hebben. Het wordt een gezellige boel in de stand. Als we de stand een tijdje later weer verlaten is ook de voorraad koekjes flink geslonken…
 

Johan legt Reis om de Wereld in 80 dagen uit / boel beesten (of beestenboel?) bij Cwali

Van University Games is het maar een klein stukje lopen naar de stand van Cwali. De stand was ons al eerder opgevallen door de grote bakken met prachtige porseleinen dierfiguren. Iedere keer als we in de buurt waren, zagen we mensen in de bakken zoeken. Nu waren we zelf aan de beurt om te gaan spelen met deze figuurtjes in Tricky Trek. Een eenvoudig spelletje dat door de leuke beestjes als een magneet werkt op voorbijgangers. Het spelletje zelf is overigens nog best lastig. Je begint met een leeuw aan het einde van een keten van dieren en moet je een weg naar voren banen. Alle spelers spelen tegelijkertijd een diertje uit hun hand en te beginnen met de voorste speler mag je evenveel plaatsen naar voren als de voedselwaarde van dit dier (de leeuw eet het dier op en heeft daardoor de energie om zover naar voren te lopen). Het diertje dat op de plaats staat waar je met je leeuw uitkomt, neem je vervolgens op handen. Op zich simpel, maar het is lastig om in te schatten wat de spelers voor je doen. Lopen ze langzaam, dan haal je ze misschien in en doordat de leeuwen niet meetellen bij het bepalen van de nieuwe positie, kun je wel eens op een andere plaats uitkomen dan vooraf gedacht. Hierdoor krijg je soms een dier met weinig voedselwaarde op handen en wordt het lastig om bij volgende beurten verder naar voren te komen. Toch blijkt tijdens het spel dat je nog naar voren kunt komen en het zeker niet zo is dat je verloren bent als je eenmaal achteraan komt.

Tricky Trek / Sacha en Sandra vermaken zich bij BasketBoss

Precies als we klaar zijn, komt de tafel naast ons vrij en kunnen we BasketBoss spelen. Als manager van een basketballteam moet je proberen om de beste spelers in je team te krijgen. Deze zorgen voor inkomsten en nog belangrijker: bekers in je prijzenkast. De spelers hebben echter allemaal hun pieken en dalen. Het ene seizoen is het andere niet en sommige spelers worden gedurende het spel beter, terwijl anderen over hun hoogtepunt heen zijn en in de herfst van hun carrière beland zijn. Gelukkig kun je ook nog hulp van buitenaf inschakelen om het spel van je spelers te verbeteren. Een leuk spel voor liefhebbers van biedspellen, maar (helaas) hoor ik daar niet bij en dus laat ik de aankoop over aan mijn medespelers.
Nadat het spel beëindigd is, hebben we nog even tijd over en maken we nog een klein rondje over de beurs om enkele cadeaus te kopen. Het is al bijna 7 uur als we naar de uitgang gaan. Daar kijken we nog even naar de uitleg van Die Gemeinde, de uitbreiding op de Weerwolven van Wakkerdam. In deze uitbreiding heeft iedere speler ook een beroep, dat uitgebeeld wordt door een gebouw.

Die Gemeinde / de speluitlegger gaat helemaal op in zijn taak
 

Naar deel V (zondag: de laatste dag alweer)

Naar Spiel 2009
Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2009

Met dank aan Enrico voor de tekst en de foto's