Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Foto's en verslagen > Verslag vrijdag Spiel 2009

Titel (5K) Verslag

Verslag vrijdag Spiel 2009, Essen, 23 oktober 2009

De vrijdag: een slow-start...
Hoewel we vandaag ook vroeg hadden willen zijn, zat er ’s morgens niet echt veel tempo in. Het is dan ook al 10 uur geweest als we aankomen. Eigenlijk wilden we aanschuiven bij Macao, maar dat zit er nu niet in. Aan de overkant van de Alea-stand is nog wel een tafeltje vrij en dus kunnen we Atlantis spelen. Er is geen speluitleg aanwezig, maar de regels zijn gelukkig vrij eenvoudig. Het spel heeft qua uiterlijk veel weg van Cartagena. Al snel blijkt dat degene die de beste kaarten heeft, er met één speelstuk als een speer vandoor kan gaan. Na 10 minuten staat de winnaar eigenlijk al vast en strijd de rest om de 2e plaats. Het spel kan me in het geheel niet bekoren en dat komt niet doordat ik uiteindelijk zelfs met een negatief aantal punten eindig: er is maar één strategie de beste en wie het meeste geluk heeft met de kaarten wint waarschijnlijk. (Wellicht moet het nog eens gespeeld worden, want ik heb toch ook diverse enthousiaste geluiden gehoord. -Ronald)



Atlantis / Erik en Vincent bij Macao / alle demo'ers van Amigo

Achter ons zijn de tafels bij Alea nog steeds bezet en dus loop ik even op en neer naar Fairplay om me in te schrijven voor de Spielescouts. Daardoor kan ik tijdens de beurs ook mijn waarderingen voor de diverse spellen geven en bijdragen aan de bekende top 10. Als ik weer terugkom bij Alea hebben we geluk: er is net een spel afgelopen en we kunnen meteen aanschuiven. Het duurt best lang voor het spel uitgelegd is, maar dit is geen verspilde tijd: er zitten originele mechanismen in het spel en de mogelijkheden tijdens je speelbeurt zijn legio. Duidelijk een spel dat je met ervaren spelers moet spelen, anders verdrinken ze in de mogelijkheden en wordt het stroperig traag. Het scoreverloop is ook bijzonder: ik lig eerst ruim achteraan, dan haal ik iedereen in en tenslotte word ik alsnog laatste. De verschillen zijn overigens klein, want voor alle plaatsen blijkt een tiebreaker nodig te zijn! Wij zijn het roerend met elkaar eens: dit is één van de toppers van Spiel.
 


een doorkijkje vanuit de LEGO-stand / Jeroen en Bianca van Splotter / slinkende stapels bij Kaufhof

Als we dit huzarenstukje afgerond hebben, word ik door mijn medespelers aangekeken: waar gaan we nu naar toe? Het lijkt wel een skipiste, daar staan mijn reisgenoten me ook altijd aan te kijken omdat ik de route zo ongeveer uit mijn hoofd ken. Een beetje gelijk hebben ze wel, want doordat ik sinds begin september al bezig ben geweest met de preview-pagina, heb ik voor mezelf al een aardige selectie gemaakt van interessante titels. Op mijn lijstje prijkt onder andere Peloponnes en daarvoor moeten we naar hal 5. Op weg daar naartoe komen we door de fantasyhal waar we natuurlijk ook even om ons heen kijken.
 


talloze draken en andere wezens / schitterend porselein / duizenden dobbelstenen

Peloponnes speelt zich af in het oude Griekenland. Gedurende het spel probeer je gebouwen neer te zetten en je land uit te breiden. Hierdoor kun je steeds meer grondstoffen (in de vorm van hout en steen) en graan oogsten. Deze heb je ook hard nodig om je toenemend aantal inwoners van eten te voorzien en om de welvaart toe te laten nemen. Het blijkt knap lastig om steeds voldoende eten te hebben en regelmatig sneuvelen er een aantal inwoners. Tot overmaat van ramp (cliché) worden er aan het einde van iedere speelronde steeds twee ramptegels omgedraaid. Liggen er van een type ramp drie van die tegels, dan wordt de ramp werkelijkheid en is het te hopen dat je hier voldoende tegen bestand bent. Het spelverloop is voor ons even wennen en dat is eigenlijk een goed teken als je met 5 veelspelers aan tafel zit. De juiste tactiek heb ik overduidelijk nog niet kunnen vinden in dit eerste spelletje, ik eindig namelijk op grote afstand als laatste. Maar ik krijg nog genoeg mogelijkheden om mijn tactiek te verbeteren, aangezien het spel een mooi plaatsje in onze spellenkast thuis heeft gekregen.
 


Ronald en Erik bij Peloponnes / Peloponnes / de stand van Spielezentrum

We geven we ons tafeltje nog niet prijs en Erik ruilt Peloponnes om in Albion. In dit spel proberen de spelers vanuit de zuidoosthoek van Engeland de rest van het eiland te bezetten met nederzettingen. De opzet van het spel is eenvoudig. Je mag je marker een aantal gebieden verplaatsen, waarbij het aantal toeneemt naarmate je leger sterker is. Met de grondstoffen die je gedurende het spel verzamelt, kun je vervolgens een nederzetting bouwen. Maar deze moet je wel kunnen beschermen tegen eventueel aanwezige agressieve Picten (een fiche dat je om moet draaien). Wie als eerste 3 nederzettingen gebouwd heeft, wint het spel. Een duidelijk verhaal en dito spelregels. Het speelt vlot, maar desondanks word ik niet echt enthousiast over het spel. Het thema staat me niet aan en het verloopt een beetje droog. En dit lag zeker niet aan het gezelschap (hè Erik!). De beursdag loopt al bijna op haar einde en we maken nog even een klein rondje om wat rond te kijken voor we naar de uitgang gaan. Spiel is alweer halverwege en op mijn lijstje prijken nog veel mooie namen. Morgen moeten we maar weer op tijd zijn...



Albion / de Fairplay-stand halverwege (Machtspiele staat bovenaan) / Ssssttttt....
 

Naar deel IV (zaterdag: een Nederlands dagje)

Naar Spiel 2009
Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

Spelmagazijnby Ronald Hoekstra - 2009

Met dank aan Enrico voor de tekst en de foto's