Verslag

Even zag het er naar uit dat ik niet naar deze spellenavond zou kunnen gaan, maar Sandra en Bianca H wisten me te overtuigen de plannen iets te veranderen, zodat het toch zou lukken. Even na half acht kwam ik aan in Beesd. Bianca H was me net voor. Bij binnenkomst kon ik meteen aanschuiven bij Shadows over Camelot. Bart verzorgde de uitleg. Tijdens het spel kwam hij er echter achter dat hij enkele dingetjes niet verteld had, maar dat was gelukkig niet desastreus. De spelers zijn ridders van de ronde tafel en moeten gezamenlijk de problemen het hoofd bieden, die het spel aandraagt. Een coöperatief spel dus, waarbij het spel de tegenstander is en dus ook een heleboel stuurt. Om het geheel nog wat spannender te maken, kan het zijn dat één van de spelers een verrader is. Die speler wint, als het spel wint.

er werd zelfs Kolonisten van Catan gespeeld

Ikzelf werd Koning Arthur en door mijn speciale eigenschap, kon ik de andere ridders ondersteunen bij hun taak. Elke beurt moet je eerst iets voor het spel doen (en dat is natuurlijk slecht voor de ridders): je kunt de belegering van Camelot versterken door een katapult voor de poorten te plaatsen, je kunt zelf een levenspunt verliezen of je kunt een zwarte kaart trekken, die gevolgen heeft voor één van de quests die moeten worden overwonnen. Je wilt uiteraard geen van drieën, maar je moet toch kiezen. Daarna mag je iets goeds doen. Dat kan zijn: reizen naar een locatie of een witte kaart uitspelen om aan een quest te werken. In Camelot kun je nieuwe witte kaarten trekken of ten strijde gaan tegen de katapults. Daarnaast mag je je speciale eigenschap gebruiken. Als je een levenspunt opoffert, mag je nog een (andere!) actie doen. Tot slot heb je nog de mogelijkheid om eenmaal tijdens het spel een andere speler te beschuldigen. Als die speler inderdaad de verrader is, is dat gunstig. Als hij echter niet de verrader is, dan wordt het probleem voor de ridders groter.

Voor de meeste spelers was het de eerste keer dat het spel gespeeld werd en het was dan ook een verrassing wat er allemaal gebeurde. De quest voor de graal verliep erg slecht en Jeroen S en André zetten zich in om daar wat aan te doen. Ik kon ze goed ondersteunen met wat extra kaarten. Tino wist in zijn eentje de Saksen op het strand tegen te houden, terwijl Bianca H en Anton de Picten in het bos bestreden. Ik bleef zo lang mogelijk op mijn troon om een grote hand kaarten te verzamelen. Toen sloeg de Zwarte Ridder toe en het toernooi leek verloren te gaan. Bianca H wist Merlijn te overtuigen daar wat aan te doen en er was nog een kans. Ik pakte mijn zwaard en haastte me naar het toernooiveld. Na een heftig gevecht wist ik hem te verslaan. Groot gejuich bij alle ridders. Onze eerst overwinning was binnen. Ik kon ook Tino nog een steuntje in de rug geven, zodat zijn overwinning op het strand ons nog meer winstpunten opleverde. Alles leek van een leien dakje te gaan. De katapulten begonnen echter wel flink op te lopen, dus dat zou mijn volgende doel worden. Ook Bart wist een katapult uit te schakelen. De strijd op de brug verloren we helaas en de draak kwam tevoorschijn. Ondertussen moest ook Bianca H de strijd aangaan met de Zwarte Ridder en die wisten we opnieuw te winnen, al was het kantje boord. We leken ook Excalibur te gaan verliezen, dus Anton zette een reddingsactie op touw. Dit betekende wel dat we de Picten hun gang moesten laten gaan. Daardoor nam het aantal katapulten schrikbarend toe. Tino was weer aan het vechten op het strand, maar kon het niet bolwerken en de Saksen stormden binnen. De katapulten kwamen zodoende op 12 en Camelot viel. Een koude douche voor de hardstrijdende ridders. En toen Anton ook nog eens de verrader bleek te zijn, sloeg de score om naar een 8-3 verlies en daarmee ging de winst naar Anton. Oei.

Het spel was een aangename ervaring. Hoewel het spelsysteem een heleboel stuurt, heb je toch het gevoel een deel uit te maken van de avonturen. Ik had in ieder geval direct zin om het nogmaals te spelen en ik kijk dan ook uit naar de volgende keer. Dan zullen we de gevaren het hoofd bieden, toch? Veel tijd om na te praten was er niet, want ook aan andere tafels waren er spelers klaar. Er kon gewisseld worden. Ik had het spel Goldland meegenomen en er waren voldoende gegadigden om het uit te proberen.

nadenken bij Goldland

Met bijna dezelfde spelers gingen we op pad de binnenlanden in, gevaren het hoofd biedend, op zoek naar de verborgen tempel vol schatten. Bianca H ging als een speer van start en had al snel 2 schatten te pakken. Schoorvoetend werd het land ontdekt en werden kampen opgericht. Er zat nog niet echt lijn in het spel van de spelers, iedereen was een beetje aan het aftasten. Naarmate de tempel dichterbij kwam, werd er langer nagedacht en begon alles op zijn plaats te vallen. André wist de tempel te bereiken. Niemand anders haalde het in dezelfde beurt, dus de bonusmuntjes verdwenen in de doos. Elke beurt kon André een muntje pakken, maar hij vergat het eenmaal. Bianca H en Anton waren de volgende die de tempel bereikten. Bianca H vergat eenmaal een muntje te pakken. Ik wist ook de tempel nog te bereiken. Alleen Tino slaagde er niet in. Hij richtte zich daarom maar op de kampen en nam de meerderheid in de woestijn over, tot mijn teleurstelling. Het einde naderde. André kon niet veel meer doen en doolde wat rond. Ik wist het laatste muntje te pakken en 2 woestijnkampen te bouwen. Zo pakte ik de meerderheid in de woestijnen weer terug. De eindstand kon worden berekend. Maar liefst 3 spelers kwamen op 19 punten. Als Bianca H haar muntje niet was vergeten te pakken, zou ze gewonnen hebben, want dan had ik een muntje minder kunnen pakken. Eindstand: André 19, Bianca H 19, Ronald I 19, Anton 11, Tino 4. Iedereen was het er over eens dat ze het een volgende keer heel anders zouden aanpakken.

Funkenschlag komt vaak op tafel

Tot slot van de avond Morgenland. Bianca H en Leo kenden het nog niet en Enrico wilde ook wel aanschuiven, hoewel het niet zijn favoriete spel is. Leo zat de eerste rondes overal naast en mopperde dat het dan helemaal geen leuk spel is. Hij bleef zich echter wel inzetten, in de hoop nog wat invloed te kunnen uitoefenen. Ik ging erg goed en toen de laatste ronde aanbrak, had ik al 8 artefacten. Bianca H en Enrico hadden er elk 5 en Leo 2. Ik zou dus aan één artefact genoeg hebben. Ik had heel wat toverspreuken verzameld, die me goed van pas leken te komen. Het zou echter heel anders lopen. Enrico wist de locatie te winnen dat hij 2 artefacten mocht inzetten en dat bleek essentieel. Ik kon namelijk zijn figuur aan de poort verwijderen en aangezien hij geen sleutel had, zou hij daarmee uitgeschakeld zijn. Hij kon echter mijn toverspreuk annuleren en hield nog een vliegend tapijt over voor een latere actie. Leo liet iedereen 7 schatten aan de bank betalen, waardoor de laatste ronde op zijn kop werd gezet. Enrico bleek over erg veel schatten te beschikken en kon alle 4 de artefacten kopen. Wauw. Zo kaapte hij de overwinning voor mijn neus weg. Goed gespeeld. Eindstand: Enrico 9, Ronald I 8, Bianca H 5, Leo 2.

Inmiddels was het al bijna één uur. Tijd voor de terugreis. Er was weer een leuke opkomst geweest van meer dan 20 spelers en toen ik naar huis ging werd er aan de diverse tafels nog druk gespeeld.

Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2005