Verslag

Ook deze verjaardag werd met een spellendag gevierd. Hij begon echter al op zaterdagavond. Een aantal spelers ging direct na de Ducosim beurs naar Hoofddorp. Ik at eerst thuis nog een hapje en toen ik aankwam, kon ik meteen aan de taart. Daarna naar boven en kwamen de spellen op tafel. Met Rob, Det, Enrico en Corné stortte ik me op een spelletje Bootleggers. Ik wist nog wel in grote lijnen hoe het ging en met behulp van de spelregels kon ik het uitleggen. Het spel speelt ten tijde van de drooglegging in Amerika. De spelers stoken in het geheim whisky en proberen deze te verkopen aan de speakeasies, waar officieel natuurlijk geen alcohol wordt geschonken. Het spel begon wat aarzelend en regelmatig waren er wat onduidelijkheden. Vooral over het moment waarop je een kaart mocht uitspelen. Det was de eerste die wat meer macht in de speakeasies kreeg, terwijl ik als eerste een remote still had weten te bemachtigen. Vanaf ronde 4 deed de politie invallen. Voortdurend had deze Corné op het oog, maar ze wisten hem maar eenmaal te betrappen. Na een aanvankelijk goed begin, viel Det terug en kwam Rob sterk opzetten. Enrico knokte voortdurend tegen zichzelf door een sterk wisselende whisky productie. Ikzelf gooide regelmatig zeer goed en wist zo een goede stroom inkomsten te genereren. Toen deed Det een erg goede zet en nam de macht in een van de grote speakeasies over. Ze verdiende daarbij ontzettend veel geld. Ik wist echter net voldoende inkomsten uit de kleine speakeasies te genereren dat ik $ 101.000 behaalde. Net voldoende voor een voortijdige overwinning. Eindstand: Ronald I $ 101.000, Rob $ 86.000, Det $ 71.000, Corné $69.000, Enrico $ 63.000. Als het spel nog een ronde langer had geduurd, dan had Det waarschijnlijk wel gewonnen. Rob bedacht zich te laat dat hij mij nog van de overwinning af had kunnen houden met een kaart die hij had bemachtigd.

Rob en Det wisselen blikken uit bij Bootleggers

Daarna speelden we nog een nieuw prototype van Corné. De spelers ontdekking gezamenlijk een vakantieparadijs bestaande uit eilandjes. Langs de kust bouwen ze de nodige hotels. De speler met een meerderheid aan een kust verdient punten op basis van de grootte van het strand en eventuele bonuspunten. Het spel heeft een beetje het Can't Stop effect. Je mag in je beurt net zo lang nieuwe kaartjes draaien en hotels bouwen, totdat je stopt of totdat het misgaat. Als het misgaat, ben je alle in die beurt gebouwde hotels weer kwijt. Je kunt meerderheden ineens kwijt raken als twee stranden met elkaar worden verbonden. Die pech had ik en ik kelderde zo vanuit de top naar de laatste plaats. Eindstand: Enrico 20, Det 15, Rob 9, Ronald I 5.

Inmiddels was het al laat en tijd om naar huis te gaan. Een aantal spelers bleef overnachten...

Vanaf een uur of 11 was iedereen op zondag welkom. Ik kwam zo rond 12 uur aan. Er was nog niet begonnen met spelen, maar al snel werd toch de spellenzolder opgezocht. Samen met Corné, Sandra en Seb ging ik Karibik spelen. Sacha kon het enigszins uitleggen, maar voor de details raadpleegden we toch nog even de regels. Er zijn 6 schepen die door de spelers gezamenlijk worden bestuurd. Iedereen probeert met deze schepen schatten naar zijn thuisbasis te brengen. Door middel van getallenfiches wordt geboden op deze schepen. De hoogste bieder mag het schip evenzoveel gebieden verplaatsen. Na een flitsende start kwam ik niet meer aan de bak. Ik zat overal mis. Sandra had het spel veel beter door, terwijl ze tussendoor nog voor de consumpties zorgde ook. Corné was de enige die in het spoor kon blijven. Uiteindelijk haalden ze een gedeelde overwinning. Eindstand: Corné 34, Sandra 34, Seb 20, Ronald I 9. Het spel werd niet wildenthousiast ontvangen. Het idee is leuk, maar het spelverloop was saai en eentonig.

Dan maar een spelletje Grand Canyon, want Rutger wilde een simpel spelletje doen. Esther, Sandra en Lody deden ook mee. Voor Lody was het nieuw. Ik nam al snel samen met Rutger een grote voorsprong, maar ineens was Esther ook tot de kopgroep doorgedrongen en ze haalde ons zelfs in. Ze wist Rutger ook nog klem te varen. Met de waterval had ze ook geen moeite, terwijl ik daar helemaal in vast kwam te zitten. Lody had zich inmiddels van een onoverbrugbare achterstand toch nog naar voren weten te werken, maar het was toch Esther die als eerste de finish haalde. We hebben niet verder gespeeld voor de volgende plaatsen. Eindstand: 1) Esther, 2) Rutger, 3) Sandra, 4) Ronald I, 5) Lody. Daarna vonden de heren het tijd om te gaan XBoxen: Jeroen, Rutger en ik. Susanne die net was binnengekomen werd ook overgehaald om mee te doen. Ze moest erg wennen aan de besturing, maar liet er zich niet door van de wijs brengen. Jeroen was veruit de beste en maakte de anderen flink in met Halo 2. Daarna nog even rally rijden. Ook daar was Jeroen de beste in. Rutger kon nog als beste volgen. Susanne eindigde telkens als laatste, maar ze vermaakte zich uitstekend. Ondertussen was de rest ook naar beneden gekomen om te komen eten. Iedereen liet het zich prima smaken: tomatensoep, champignonsoep, broodjes, salades, worstjes...

Daarna weer tijd om te gaan spelen. Met Susanne speelde ik een spelletje Subulata. Ze had de posities op het bord erg goed in handen en ik stond behoorlijk klem. Ineens wist ik een doorbraak te forceren en kon ik met mijn 4 hoogste stukken de finish halen. En ik had ook nog eens 5 stukken geslagen. Eindstand: Ronald I (30+5=) 35, Susanne (19+3=) 22. Daarna schoven Leonie en Jeroen aan voor een spelletje Blokus. Leonie was in topvorm, want ze won met ruime voorsprong. Eindstand: Leonie -3, Susanne -9, Ronald I -14, Jeroen -16. Jeroen en Leonie gingen wat anders spelen, maar Bianca H en Jeroen B wilden ook wel een poging wagen. Jeroen B speelde erg goed en wist alle stukken kwijt te raken. Bianca H was al snel vastgezet en had weinig mogelijkheden meer. Eindstand: Jeroen B +15, Ronald I -4, Susanne -11, Bianca H -21. Bianca H wilde graag een revanche en de anderen hadden daar geen bezwaar tegen. Ze pakte de kans goed aan, want ze haalde een gedeelde overwinning met Jeroen B. Eindstand: Bianca H -4, Jeroen B -4, Susanne -17, Ronald I -17.

Susanne en Bianca H bij Metro

Samen met Bianca H en Susanne speelde ik nog een spelletje Metro. Voor Bianca H was het spel nieuw, maar dat was niet te merken. Ze wist mij voortdurend goed te blokkeren, terwijl ze zelf wel punten scoorde. Susanne was de enige die haar nog een tijdje kon volgen. Maar daarna viel ook zij stil. Gelukkig wist ik nog een hele grote lijn af te maken om nog tot een dragelijker score te komen. Ik kwam zelfs gelijk met Bianca H. Maar zij was de enige die nog punten kon scoren. Eindstand: Bianca H 75, Ronald I 61, Susanne 49. De meeste spelers gingen nu naar huis. Ik bleef nog even Sandra supporteren bij een spelletje Port Royal. Jeroen, Lody en Caroline waren haar tegenspelers. In dit kaartspel kunnen met slagen ladingen voor je schip verdiend worden. Je hebt vier verschillende schepen waar de ladingen in gaan. Aan het eind van het spel mag er echter niet meer dan 18 ton in de schepen zitten, anders tellen de punten niet. Het verwarrende in dit slagen spel is dat je helemaal geen kleur hoeft te bekennen en je mag alleen troeven als je geen kleur kunt bekennen. Daardoor verliep het spel in het begin erg verwarrend en boeide het de spelers niet echt. Naarmate het spel vorderde en het mechanisme wat duidelijker werd, werd het spel leuker en spannender. Tot zijn grote verbazing wist Jeroen Sandra met 1 puntje te verslaan. De anderen waren niet onder de indruk. Het was duidelijk bedtijd. De verjaardagen waren weer voorbij, helaas...

Naar foto's en verslagen
Naar boven / Naar menu

by Ronald Hoekstra - 2005