Spelbeschrijvingen

Titel: Sumo! Ontwerp:  Tekeningen: Producent: Hasbro Aantal spelers: 2  Leeftijd: 12+ Speelduur:

Sumo!

Introductie: Bij het bekende sumo-worstelen is het de bedoeling de tegenstander uit de ring te duwen. Zo ook bij dit spel.

Voorbereiding: Elke speler krijgt zijn eigen setje van 10 kaarten. Deze worden geschud en elke speler krijgt 3 kaarten in zijn hand. De sumo-worstelaars worden op hun startpositie gezet.

Een spelbeurt: Tegelijkertijd spelen de spelers een kaart uit. De kaarten worden tegelijk bekend gemaakt. De speler die een verdedigende kaart uitspeelt mag hem als eerste uitvoeren. Daarna mag de aanvallende speler. Hebben beide spelers een verdedigende of aanvallende kaart, dan gaat de laagste kaart voor. Hebben beide spelers precies dezelfde kaart, dan gebeurt er niets. Nadat je de kaart hebt uitgespeeld, vul je je hand weer aan tot 3 kaarten. Als er geen kaarten meer zijn, schud je de gebruikte kaarten opnieuw.

een aanval, een verdediging en een aanval

De kaarten: Er zijn 7 aanvallende kaarten en 3 verdedigende kaarten. De aanvallende kaarten bevatten voorwaartse bewegingen, het duwen of slingeren van de tegenstander, het vasthouden van de tegenstander of een tegenaanval. De verdedigende kaarten bevatten het verwisselen van plaats met de tegenstander die naast je staat, het verplaatsen door de ring of het opheffen van een aanvallende kaart.

Einde: Als je de tegenstander uit de ring weet te duwen, heb je de ronde gewonnen. Er dienen 5 rondes gespeeld te worden om de winnaar te bepalen.

Waardering: Sumo is een snel en simpel spelletje voor 2 spelers, wat toch meer in zich heeft dan je op het eerste gezicht denkt. De eerste paar spelletjes doe je maar wat, maar al snel realiseer je je dat er maar 10 verschillende kaarten zijn. Nu ga je op de kaarten van de tegenstander letten en wordt het echt een spel van kat en muis. De rondes zullen nu ook langer duren. Door de leuke uitvoering en de simpele regels zal het iedereen makkelijk aanspreken. Leuk.

Opmerking: De hoeveelheid materiaal in het spel is erg beperkt. De doos heeft zelfs geen vakkenindeling. Om te voorkomen dat alles gaat schuiven zijn er vakjes onderin het bord gemaakt, waarin je de speelstukken kunt leggen. Dit blijkt goed te werken. Voor de kaartjes kun je het beste een ziplock zakje gebruiken.

Vraag: Er is een aanvalskaartje waarmee je een aanvalskaart van de tegenstander uitschakelt en meteen daarna zelf een aanvalskaart mag uitspelen. Er staat echter niet vermeld wat er gebeurt als je tegenstander geen aanvalskaart uitspeelt. Mag je dan nog wel zelf een aanvalskaart uitspelen of niet ? Aan de ene kant lijkt het logisch dat dat dan niet mag, maar aan de andere kant betekent dit wel dat de spelers uit de pas kunnen gaan lopen met het schudden van de kaartstapels.

Persbericht

Het gevecht van de bumpende botsende buiken

In het spel Sumo! waan je je een echte Japanse worstelaar. Gebruik je gewicht en duw je tegenstander als eerste uit de sumo-ring ('dohyo').

Het speelbord van Sumo! is een echte worstelring waarin het gevecht wordt uitgevoerd. De twee spelers kiezen een sumo-worstelaar, dit zijn de 'Blauwe Lotusbloem' of de 'Witte Mount Fuji'. De worstelaars vechten aan de hand van kaarten waarop staat welke aanval of verdediging moet worden uitgevoerd. Als beide spelers uit drie kaarten de beste kaart hebben gekozen, draaien ze deze tegelijk om en roepen de naam van de sumo-zet. Bijvoorbeeld 'Tsuridashi!', waarmee je je tegenstander achter je slingert. Of 'Uwatehineri!', waardoor jouw worstelaar van plaats ruilt met de ander. Wie door middel van de slimste zetten zijn tegenstander de ring uit worstelt, wint. Sumo! wordt gespeeld als sumo-toernooi: de speler die na vijf gevechtsronden de meeste keren heeft gewonnen, is de toernooiwinnaar ('basho').

SUMO! Een superleuk, strategisch spel voor z'n tweeën.

Verslag

Inmiddels heb ik tijdens Murphy Mania 2001 het spel tweemaal kunnen spelen. Het blijkt inderdaad een alleraardigst tweepersoonsspelletje te zijn. Beide spelers hebben een kaartenset met dezelfde kaartenserie (als ik me goed herinner waren het er 10 à 12). Elke speler krijgt 3 van deze kaarten in zijn handen en tegelijkertijd spelen ze er daarvan eentje uit. Er zijn 2 soorten kaarten: aanvalskaarten en verdedigingskaarten. De speler die een verdedigingskaart uitspeelt gaat eerst. Als beide spelers dezelfde soort kaarten uitspelen, dan gaat degene met het laagste nummer voor. (Ik heb niet meegemaakt dat beiden hetzelfde nummer uitspeelden, dus ik neem aan dat deze verschillend zijn in beide sets). Een verdedigende kaart kan bestaan uit het verplaatsen van de worstelaar, het omwisselen van plaats met de worstelaar van de ander of het rondslingeren van de worstelaar van de tegenstander, zodat deze op de positie achter je komt te staan. De aanvalskaarten bestaan voornamelijk uit het duwen van de tegenstander in verschillende varianten, soms 1 en soms 2 vakken ver. De bedoeling is dat je de tegenstander uit de ring duwt. Na het verwerken van de kaarten, pakken beide spelers een nieuwe kaart. Er zijn ook verdedigende kaarten die de kaart van de tegenstander uitschakelen en je soms zelfs de mogelijkheid geven direct zelf nog een aanvalskaart uit te spelen. De tekens op het bord hebben geen invloed. Doordat de kaartenset beperkt is, is het goed bij te houden wat je tegenstander al heeft gespeeld en wat voor mogelijkheden hij dus nog maximaal heeft. Als de stapel op is, wordt deze opnieuw geschud. Het spel is dus eigenlijk best simpel, maar door de mooie uitvoering heeft het toch een bepaalde aantrekkingskracht. Typisch een spel voor een kort toernooitje.

by Ronald Hoekstra - 2001

Met dank aan Hasbro voor een recensie exemplaar