Spelbeschrijvingen

San Marco

Introductie: In het vroegere Venetië strijden families van edelen om de gunst van de Doge, de voorzitter van de Grote Raad. In de verschillende wijken van de stad vindt een machtsstrijd plaats naar prestige. Wie aan het eind van het spel de meeste prestige heeft verdiend, wint het spel.

Voorbereiding: Iedere speler krijgt met behulp van de dobbelsteen 8 edelen op het spelbord. Verder krijgt elke speler 1 brug ter beschikking op het bord. De prestigescorestenen beginnen op 0. De markeringssteen begint op deel 1 van de zonnewijzer.

Een spelbeurt: Aan het begin van elke beurt worden actiekaarten en limietkaarten op speciale wijze onder de spelers verdeeld. Bij 4 spelers zijn er 2 verdelers en 2 kiezers, terwijl bij 3 spelers er 1 verdeler en 2 kiezers zijn. De verdelers verdelen de gekregen kaarten in 2 stapels (3 stapels bij 3 spelers) en vervolgens mogen de kiezers een stapel kiezen. Dit principe ken je waarschijnlijk wel als je een stuk taart moet verdelen onder 2 kinderen. Je laat de ene de taart snijden en de ander mag als eerste kiezen.

brugkaart, gebiedskaart, overloper, verbanning, Doge, limietkaart

De kaarten: Er zijn actiekaarten en limietkaarten. Met de actiekaarten kun je de situatie op het spelbord wijzigen en de limietkaarten zijn eigenlijk een soort strafpunten. Er zijn 5 soorten actiekaarten:

De brugkaart geeft de speler de mogelijkheid twee gebieden met elkaar te verbinden. De bruggen worden gebruikt bij het plaatsen van nieuwe edelen en het verplaatsen van de Doge. Als iemand anders de Doge via de brug verplaatst, verdient de speler er een punt voor.

De gebiedskaarten geven de speler de mogelijkheid een edele op het bord te brengen. Dit moet in het aangegeven gebied, maar als de speler daar een brug heeft, mag hij de edele ook via deze brug naar het aangrenzende gebied bewegen.

De overloper geeft de speler de mogelijkheid een edele op het bord te vervangen en zo het machtsevenwicht te veranderen.

De verbanning geeft de speler de mogelijkheid een hoeveelheid edelen uit een gebied te verwijderen. De dobbelsteen bepaalt hoeveel edelen dit moeten zijn. Zo kan de speler ook zichzelf ook nog treffen.

De Doge geeft de speler de mogelijkheid de Doge te verplaatsen via bruggen en in de regio waar hij hem laat stoppen, vindt een waardering plaats. De twee spelers die de meeste edelen in dit gebied hebben, verdienen prestigepunten. Het aantal punten is afhankelijk van de wijk.

De limietkaarten komen in 3 waardes: 1, 2 of 3. Zodra een of meer spelers 10 limietpunten hebben bereikt, komt de ronde ten einde. Als er nog ten minste 2 spelers minder dan 10 limietpunten hebben, mogen zij nog 1 beurt spelen.

De ronde: Het spel wordt gespeeld in 3 rondes. Een ronde bestaat uit een aantal beurten, afhankelijk van de hoeveelheid behaalde limietpunten. Na de derde ronde vindt er in elke wijk nog een waardering plaats voordat de winnaar kan worden bepaald.

Het einde: Na de derde ronde wordt de winnaar bepaald. Dit is de speler die op het prestigespoor de hoogste waarde heeft bereikt. Bij een gelijke stand is de situatie in de wijk San Marco beslissend.

Waardering: Voor de doorgewinterde spelers lijkt San Marco op het eerste gezicht misschien een beetje op El Grande. Er zijn ook weer gebieden waar iedereen de meerderheid probeert te halen en enkele spelers kunnen daar punten voor scoren. Toch blijkt San Marco een heel ander spel te zijn door de verdeling van de actiekaarten. De "waarde" van de kaarten varieert voortdurend tijdens het spel en is voor elke speler anders. Je moet goed inschatten wat een kaart waard is om de juiste verdeling te kunnen maken. San Marco kent hele subtiele tactieken. Het spel kent vrij eenvoudige regels, maar die bieden je een scala aan mogelijkheden. Topper.

Opmerking: De eerste paar keer dat je het spel speelt zul je veel waarde toekennen aan de Doge. Later kom je er echter achter dat de gebiedskaarten veel belangrijker (kunnen) zijn. Je moet anderen "het werk" laten doen. Als je namelijk ergens een meerderheid hebt, zullen anderen de Doge er niet heenbrengen. Dat moet je zelf doen. Als je echter tweede staat in een wijk, dan zal de eerste in die wijk de Doge er vast graag heenbrengen en zo scoor je gemakkelijk punten.

Een klein foutje op het spelbord zit in het prestigespoor. De hoekpunten worden namelijk overgeslagen en dat vergeet je in het heetst van de strijd nogal eens.

by Ronald Hoekstra - 2001