Spelbeschrijving

Pietje Bell - Het Bordspel

Introductie: Pietje Bell is een echte belhamel. Met zijn vriendenclub 'de zwarte hand' haalt hij allerlei kattenkwaad uit. In dit spel proberen de spelers zo snel mogelijk naar het geheime clubhuis te rennen, waarbij ze samen diverse stoute streken uithalen. 

De speelstukken (zonder voetjes)

Voorbereiding: Iedere speler krijgt twee speelstukken van dezelfde kleur en 3 kaarten van de stapel. De rest van de kaarten wordt als stapel neergelegd en één kaart wordt open gelegd.

Het speelbord

Een spelbeurt: Als je aan de beurt bent moet je als je kunt een kaart uitspelen. Anders trek je een kaart en is je beurt ten einde. Als je een kaart speelt, moet ten minste één van de kenmerken (kleur, symbool of nummer) overeenkomen met de openliggende kaart. Als je een nummerkaart speelt, dan verplaats je één van je speelstukken. Als je een kaart met alleen een symbool speelt, dan voer je de bijbehorende actie uit.

Drie nummerkaarten en een symboolkaart

Als je op een vakje met één tegenstander terecht komt, dan wordt deze geslagen en gaat terug naar het eerstvolgende lege veld met een zwarte hand of tot aan zijn andere speelstuk. Twee speelstukken van dezelfde kleur vormen een blokkade en kunnen niet geslagen worden.

Vier symboolkaarten

Er zijn diverse symbolen, die een speciale actie geven: Met een punaise kun je iemand al zijn kaarten laten afleggen. Met een toeter mag je de vorige kaart nadoen en met een schooltas kun je drie nieuwe kaarten pakken. En zo zijn er nog meer kaarten.

Het einde: Wie als eerste zijn beide speelstukken in het clubhuis heeft, wint het spel.

Waardering: Het spel lijkt een beetje op een kruising tussen Pesten en Mens-erger-je-niet. Ook voor volwassenen is het best leuk om even te spelen, maar op een gegeven moment gaat het te lang duren. Voor kinderen is het echter een heerlijk pestspel, waarbij ze ook nog een beetje moeten nadenken. Het grootste nadeel lijkt de onvoorspelbare speelduur. Goede middenmoter.

Opmerking: De kartonnen speelstukken zijn niet echt stevig en kunnen snel beschadigen. Het typmachine lettertype op de kaartjes is niet echt geweldig. In de spelregels staat verder niet duidelijk dat je niet precies bij het clubhuis hoeft uit te komen. Ook zitten er 3 kaarten met een zwarte hand bij het spel. Deze blijken verder geen speciale betekenis te hebben.

Een kaart zonder functie

Strategie: Het handigste lijkt het om met beide pionnen even snel naar het einde te gaan, omdat  ze elkaar dan regelmatig kunnen ondersteunen. Een nadeel is dan wel, dat als je geslagen wordt, je soms een heel eind terug moet. Een andere tactiek is daarom om met één speelstuk snel vooruit te rennen, zodat de anderen je niet bijbenen en met je andere speelstuk achter alle andere speelstukken aan te lopen, zodat je eventueel kunt toeslaan als het nodig is.

Links:

• Spellink  (in een nieuw venster) voor andere recensies over Pietje Bell.

Naar overzicht van spelbeschrijvingen

 

by Ronald Hoekstra - 2004

Met dank aan Identity Games voor een recensie exemplaar.