Spelbeschrijvingen| Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Spelbeschrijvingen > Condottiere |
Spelbeschrijvingen
    |
| Titel: Condottiere Ontwerp: Dominique Ehrhard & Duccio Vitale Producent: Euro Games / 999Games Aantal spelers: 2 tot 6 |
 |
Condottiere
| Spelmateriaal: een klein speelbord met provincies in Italië, 96 grote speelkaarten, een houten Condottiere, 6 x 10 houten markeringsstenen en 2 samenvattingskaarten. |
Het doel: Om het spel te winnen moet een speler de macht hebben in 4 (of soms 5 of 6) aangrenzende provincies.
De speelkaarten: Elke speler krijgt aan het begin van een speelronde 10 kaarten plus 2 extra kaarten voor elke provincie die de speler in zijn macht heeft. Telkens wordt er nu een strijd gevochten om een provincie. Als er na afloop van de strijd nog meerdere spelers zijn die kaarten over hebben, dan volgt er een nieuw gevecht om een provincie. Zodra er echter nog maximaal 1 speler kaarten over heeft, is de speelronde voorbij en krijgt iedereen nieuwe kaarten.
Condottiere: De speler die de Condottiere heeft, bepaalt de provincie waarover gevochten wordt. Dit kan een provincie zijn, die nog neutraal is, maar ook een provincie die reeds van een andere speler is. De winnaar van het gevecht wordt de nieuwe Condottiere. Eindigt het gevecht onbeslist, dan blijft de huidige Condottiere ongewijzigd, tenzij het gevecht om een reeds bezet gebied ging, want in dat geval wordt die speler de nieuwe Condottiere.
soldaat kracht 4 - soldaat kracht 1
Een gevecht: Het gevecht wordt begonnen door de Condottiere. Hij speelt een kaart open voor zich uit en vervolgens zijn de spelers kloksgewijs aan de beurt. Een speler kan een kaart uitspelen, of passen. Zodra een speler past, kan hij het hele gevecht geen nieuwe kaarten meer toevoegen. Zijn uitgespeelde kaarten blijven echter gelden. Als het gevecht om een reeds bezet gebied gaat, dan mag de bezitter van dat gebied de eerste rondes passen, om pas later aan het gevecht deel te gaan nemen. Vanaf het moment dat hij gaat deelnemen valt hij ook weer onder de bovengenoemde regels. Het wachten heeft als voordeel dat je de kat uit de boom kunt kijken, maar je kunt ook de pech hebben dat het gevecht voortijdig wordt beëindigd, zodat je te laat bent. De kaarten die de spelers uitspelen zijn in het algemeen soldaten die aan het leger worden toegevoegd. De totaalsom van het leger bepaalt de winnaar. Er zijn echter een aantal speciale kaarten, die de waardes van de legers kunnen veranderen.
winter
Winter: Alle uitgespeelde soldaten (van alle spelers) zijn nu, ongeacht hun waarde, 1 punt waard.
trommelaar
Trommelaar: Alle uitgespeelde soldaten (van deze speler) worden verdubbeld.
vogelverschrikker
Vogelverschrikker: De speler kan 1 van zijn eigen uitgespeelde soldaten terug in zijn hand nemen.
heldin
Heldin: Deze heeft een waarde van 10 en kan niet worden veranderd door bovengenoemde kaarten.
overgave
Overgave: Het gevecht stopt onmiddellijk. De speler met het sterkste leger bezit nu deze provincie.
de Paus
De Paus: Het gevecht stopt onmiddellijk. Niemand is winnaar. Alle gebruikte kaarten worden afgelegd.
Specials: Als een speler aan het einde van een gevecht geen soldatenkaarten meer in zijn hand heeft, mag hij al zijn overige kaarten afleggen. Dit kan namelijk van invloed zijn op de lengte van speelronde.
Het einde: Zodra een speler na afloop van een gevecht 4 aangrenzende provincies bezit, heeft hij het spel gewonnen.
Waardering: Ik heb het spel pas eenmaal gespeeld en toen was het verrassend snel af. Ik denk echter dat het spel vrij lang kan duren als alle spelers het wat vaker gespeeld hebben. Hoewel er een bord bij zit is het eigenlijk een kaartspel. Het bord wordt alleen maar gebruikt om de stand bij te houden. Je bent erg afhankelijk van de kaarten die je krijgt en zult deze zuinig moeten verdelen over de gevechten, maar ook weer niet te zuinig, want dan kan ineens de speelronde over zijn. Je lijkt erg in het voordeel als je veel provincies bezit (want dan krijg je veel kaarten), maar dat betekent ook dat je veel provincies zult moeten verdedigen. De regels van het spel zijn vrij simpel en het spel is makkelijk te leren. Ruim voldoende.
Links:
 by Ronald Hoekstra - 1999 |