Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Spellensessies > 2002.2

Titel (5K) Spellensessies 2002.2

MenuUpdateEmailInfo

29 juni 2002

Locatie: bij Harold in Waalre vanaf 11.00u. Spelers: Harold, Leon, Jeanine, Janneke en Ronald I. Ronald I en Harold werkten een groot deel van de dag aan het spelontwerp Crashmasters. Leon werd gebeld om een en ander te komen testen. Jeanine was inmiddels ook thuis. Het spel was inmiddels in een enigszins werkbare versie beschikbaar en alle systemen werkten wel, maar nog veel te traag. Tegen het einde van de test werden daarom enkele wijzigingen aangebracht. Deze zorgden wel voor een versnelling, maar ze waren nog niet naar tevredenheid van de ontwerpers. Over het geheel was er toch een positief gevoel en moet alleen nog aan geschaafd worden: wat meer spanning erin en wat overbodige regeltjes eruit. Inmiddels was ook Janneke gearriveerd en Ronald I had Alles im Eimer meegenomen. De strijd om de emmertjes begon. Uiteraard was er weer de nodige hilariteit om het vergeten te trekken van kaarten. Naarmate het spel vorderde kwamen de meeste spelers erachter dat ze de emmer piramide de volgende keer toch anders zouden opbouwen. De aanvallen op de andere emmers werden heviger en Harold was daarvan het eerste slachtoffer. Jeanine en Ronald I stonden flink bovenaan, maar Ronald I deed een zware aanval op een belangrijke emmer van Jeanine en... bijna de gehele piramide stortte in. Ronald I zette nu alles op alles om het spel snel tot een einde te brengen. Eindstand: Ronald I 6, Janneke 5, Leon 3, Jeanine 0, Harold 0. Harold had onlangs Streetcar aan zijn verzameling toegevoegd en wilde het graag nog proberen. Het is de Engelse uitvoering van Linie 1. Harold was de eerste die een route klaar had. Drie beurten later volgden Leon en Ronald I. De dames Janneke en Jeanine zaten wanhopig op een bepaald kaartje te wachten. Janneke trok er met enige geluk een en kon eerder gaan rijden dan Jeanine. Harold dacht de overwinning al binnen te hebben, toen Leon ineens vlakbij de finish was. Hij schrok zich wild, maar kon het tij niet meer keren. En tot overmaat van ramp was Ronald I ook nog een halve beurt eerder bij de finish. Een grote teleurstelling. Jeanine wist Janneke nog in de laatste ronde te verslaan. Het eindspel van Streetcar wijkt een klein beetje af van dat van Linie 1 en het beviel eigenlijk best goed. Het spelmateriaal van Streetcar is van een stuk mindere kwaliteit dan Linie 1, met name de kaartjes. Verder blijft het een leuk spel dat met plezier op tafel wordt gezet. Daar waren ook de andere spelers, die het voor het eerst speelden, ook mee eens.

Spellensessies overzicht


28 juni 2002

Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 20.30u. Spelers: Rutger en Ronald I. Rutger stelde voor om Battle Cry weer eens op tafel te zetten. Ronald I koos voor het Chickamunga scenario. Rutger nam de Union voor zijn rekening. Ronald's artillerie begon geweldig met als gevolg dat Rutger er veel moeite voor deed deze uit te schakelen. Toen dat gelukt was, volgde een spannende strijd, die telkens net in het voordeel van Ronald I uitviel. Uiteindelijk werd het 6-1 voor de confederatie van Ronald I. Een revanche kon niet uitblijven. Er werd gekozen voor het scenario Chancellorsville. Ronald I nam nu de Union. Het specifieke van dit scenario is dat de Union zich in het centrum bevindt en de confederatie in de zijflanken. Daardoor ontstond een heel traag en afwachtend gevecht. Rutger deed extreem voorzichtig. Ronald I hield de ene flank in bedwang met een goed geplaatste artillerie en aan de andere flank ontstonden kleine schermutselingen, waarbij Ronald I met moeite buiten bereik van de artillerie van Rutger kon blijven. Uiteindelijk waagde Rutger een aanval vanuit deze flank. Ronald I sloeg meteen vol terug, maar slaagde daarin niet geheel. Daardoor kreeg hij veel slachtoffers. Rutger liet zich weer terugzakken en maakte een omtrekkende beweging op de andere flank. Met een scherpe aanval schakelde hij de artillerie van Ronald I uit en pakte met 6-1 de overwinning. Enige onduidelijkheid was er over het terugtrekken, aangezien de Union zich in het centrum van het bord bevindt. Navraag bij deskundigen leverde als antwoord dat de Union naar het noorden terugtrekt, omdat het een speerpunt aanval was, waarmee de lijn van de confederatie werd teruggedrongen. Het spel was beter bevallen dan North & South dat eerder in de week was gespeeld.

Spellensessies overzicht


24 juni 2002

Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 19.30u. Spelers: Rutger en Ronald I. Rutger had de regels van North & South voorbereid en zorgde voor de uitleg. Ronald I begon met het Noorden en volgens de regels zou dat lastig zijn. Daar was niets van te merken. Ronald I kon vrij zijn gang gaan en Rutger kon daar weinig tegenover stellen. Ronald I bouwde aan een grote ervaren cavalerie, maar in een grote slag dreigde hij deze te verliezen. Hij koos ervoor zich terug te trekken en dit was de motivatie voor Rutger om nog even aan te zetten. Even leek het erop dat hij het Ronald I moeilijk zou kunnen maken, maar uiteindelijk verloor hij bij een wanhopige aanval in december 1862 al zijn eenheden.  Hij liet geen versterkingen meer aanrukken, maar gaf zich over. Het spel werd gespeeld volgens de basisregels, maar de spelers waren het erover eens dat een volgende keer zeker de gevorderden regels gebruikt gaan worden. Het spel had alleen in het middenspel kunnen overtuigen. De counters zijn mooi uitgevoerd, maar bedekken precies de relevante informatie op het bord. Tevens zijn er te weinig vlaggencounters. Ter afsluiting van de avond werden er op de computer nog enkele wedstrijdjes Fifa gespeeld.

Spellensessies overzicht


15 juni 2002

Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 14.00u. Spelers: Niek, Tanya en Ronald I. Niek en Tanya kwamen hun bestelling ophalen en van de gelegenheid werd meteen gebruik gemaakt om een van de nieuwe spellen uit te proberen: San Gimignano. Om beurten leggen de spelers een zeskantige stadsdelen aan, die in drie gekleurde wijken is verdeeld en vergroten in een van de aanwezige wijken hun invloed. In elke wijk mogen maximaal 2 invloedsfiches liggen. Elke keer als een speler vier aangrenzende wijken van verschillende kleuren heeft, bouwt hij een toren in een van deze wijken. Alle aanwezige fiches worden verwijderd. Het doel van het spel is als eerste al je torens te hebben gebouwd of als er een speler is die niet meer kan bouwen, de meeste torens te hebben gebouwd. Het lijkt allemaal heel simpel, maar dat is het zeker niet. Ronald I leek al snel naar de rand gedreven en uitgeschakeld te zijn, maar dat bleek een misrekening voor Tanya en Niek. Doordat onbedoeld al de eerste regelvariant werd gebruikt, ging het nog gemakkelijker voor Ronald I. Niek wist Tanya te overreden om Ronald I tegen te houden, waardoor hij uiteindelijk de overwinning kon grijpen. Eindstand: Niek 7, Ronald I 4 (8), Tanya 4 (7). Dit vroeg natuurlijk om een revanche. Er werd besloten te spelen met de regelvariant, waardoor er meer gebouwd kon worden. Ronald I koos voor een nieuwe strategie door diverse wijken met dubbele fiches te bezetten. Daardoor kon hij een groot deel van het bord isoleren. Dit keer was het Niek zelf die daar een stokje voor stak. Maar daardoor kon Tanya weer snel groeien. En ook daar moest Niek wat tegen ondernemen. Daarmee leek hij kansloos voor de overwinning.  Het was alleen de vraag wie van de andere twee zou winnen. Inmiddels wist Niek zich toch nog enigszins te herstellen van het desastreuze begin en uiteindelijk kon hij er zelfs voor zorgen dat de beide anderen een gedeelde overwinning behaalden. Eindstand: Tanya 7 (8), Ronald I 7 (8), Niek 6. Een aardig spel, met leuke mogelijkheden, maar het materiaal (stenen torens), maakt het spel onnodig duur en het blijft toch wel erg abstract. Na nog even over van alles en nog wat te hebben bijgepraat, moesten Niek en Tanya op weg naar de volgende afspraak.

(15K)

een spelsituatie
blauw - Tanya, geel - Ronald I, bruin - Niek

Spellensessies overzicht


9 juni 2002

Locatie: bij Jeroen in Hoofddorp vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Rutger, Monique en Ronald I. Rutger en Ronald I zouden bij Monique de Chinees op gaan maken die van de spellendag was overgebleven. Jeroen was echter ook op tijd thuis om een hapje mee te eten. Voor die tijd was er echter nog tijd voor een spelletje Alles im Eimer. Rutger kende het nog niet en dat was tijdens het eerste spelletje te merken. Eindstand: Ronald I 4, Monique 2, Rutger 0. Een revanche leverde een heel ander beeld op. Dit keer bleek het veel lastiger de emmers van Rutger om te gooien en Monique was hiervan het slachtoffer. Eindstand: Rutger 6, Ronald I 3, Monique 0. Na het eten was het tijd voor Nautilus. Jeroen zorgde voor de uitleg aan Rutger en Monique. Ook tijdens de eerste spelrondes werden er nog enkele tips gegeven, maar deze werden soms met achterdocht ontvangen. Ronald I en Jeroen begonnen een strijd om enkele onderzoekstations en Ronald I kwam net 1 stapje tekort om Jeroen een loer te draaien. Nu gingen ook Rutger en Monique zich met een soortgelijke strijd bemoeien. Iedereen wist in ieder geval de meerderheid in één type te veroveren en Rutger zelfs in twee.  Ronald I had de tweede helft van het spel flinke geldnood en het leek erop dat hij niet meer kon opgraven, tot hij bij zijn laatste duik nog een schatkist vond. Hiermee kon hij nog twee opgravingen verrichten in de trog en die leverden hem nog 2 goudstukken op. Jeroen had zich opgewerkt naar de eerste plaats bij de Atlantiszoekers, maar dat bleek niet voldoende voor de overwinning. Eindstand: Ronald I 12x7+2=86, Jeroen 10x7+6=76, Monique 9x7+7=70, Rutger 8x8+2=66. Het spel had toch weer bijna twee uur geduurd, maar dat stoorde helemaal niet. Alleen Rutger had er zo zijn bedenkingen over. Bij het nalezen van de regels waren nog enkele puntjes naar boven gekomen, die op de spellendag niet geheel correct waren gespeeld. Voor de liefhebbers: 1) bij de eindscore worden de overgebleven Nemo's opgeteld, 2) een duikboot mag niet starten vanuit een woonverblijf, 3) een gebouw kan wel worden gebouwd over schatten, die zichtbaar naast het bord worden gelegd, 4) als je meerdere gebouwen tegelijk bouwt, moeten deze aan elkaar gebouwd worden. 

Spellensessies overzicht


30 mei 2002

Locatie: bij Jeroen in Hoofddorp vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen en Ronald I. Aangezien het niet duidelijk was of Seb en Leonie ook zouden komen, werd gekozen voor een kort spelletje Streetsoccer. Jeroen scoorde al in de eerste minuut, waarna zich een spannend spel ontspon. Ronald I gooide achterin de deur dicht en begon flink te drukken. De hele verdediging van Jeroen werd opengegooid, maar telkens als er een doelpunt dreigde te vallen, gooide hij de broodnodige 6 en was de bal weer aan de andere kant van het veld. Het lukte Ronald I niet om te scoren, voordat de tijd om was. Eindstand: Jeroen 1, Ronald I 0. Aangezien Seb en Leonie er nog niet waren, werd een revanche gespeeld. In deze wedstrijd werd aanmerkelijk meer gescoord. Telkens kwam Ronald I op achterstand, maar wist weer gelijk te scoren. Vlak voor tijd werd het 2-2 en het leek op een verlenging uit te draaien, maar het was toch Jeroen die in de 25e minuut de winst greep. Eindstand: Jeroen 3, Ronald I 2. Op verzoek van Ronald I haalde Jeroen Nautilus tevoorschijn. Het doornemen van de regels nam nog aanzienlijke tijd in beslag, maar uiteindelijk blijkt het spel niet moeilijk te zijn. De spelers bouwen gezamenlijk aan een onderwaterstad. Door een woongedeelte te bouwen, krijgen de spelers onderzoekers in de stad en door wetenschapsgedeeltes te bouwen, krijgen de spelers bepaalde voordelen bij het onderzoeken. Uit het omringende water moeten schatten worden opgedoken met behulp van duikboten. Hoe beter de wetenschappers, hoe beter het opduiken gaat.  De schatten vormen een behoorlijke geluksfactor, maar verder wordt het spel gedreven door 2 limiterende factoren: geld èn wetenschappers. Dat de wetenschappers schaars zouden worden, hadden de spelers niet van tevoren door. Pas toen zijn hun duikboten weer wilden ontschepen, bleken er niet voldoende wetenschappers meer beschikbaar te zijn. De eindscore wordt bepaald door de schattenscore en de mate waarin de wetenschappers worden ingezet. Het is belangrijk om dit gelijkmatig te verdelen. Ronald I had zich met zijn duikboten in een niet zo beste positie gemanoeuvreerd, waardoor Jeroen hem lekker dwars kon zitten. Ronald I sloeg echter zijn slag in de onderwaterstad. De uiteindelijke beslissing zou in de allerlaatste beurt vallen. Ronald I was bang zijn voorsprong in de stad kwijt te raken en zette kostbaar geld in om nog een gebouw te plaatsen. Hij wist echter niet dat Jeroen niet voldoende geld had gehad om een gebouw te plaatsen (dat had hij goed geheim gehouden). Het was dus voor Ronald I niet nodig geweest om het gebouw te plaatsen. Daardoor had hij te weinig geld om aan zijn geheime opdracht uit te geven, waardoor Jeroen de overwinning greep. Als Ronald I het gebouw niet had gebouwd, dan was hij de winnaar geweest. Een spel dat zeker vaker op tafel zal komen. Het ziet er heel sfeervol uit, biedt leuke mogelijkheden en is goed speelbaar. Je hebt in ieder geval het gevoel dat je het de volgende keer heeeel anders gaat doen. Eindstand: Jeroen 9x19=171, Ronald I 11x14=154. 

Spellensessies overzicht


25 mei 2002

Na de Ducosim conventie gingen Ronald I en Jeroen nog bij Seb en Leonie langs. Daar waren ook Danny en Edwin aanwezig. Nadat Shark en Elfenland waren afgewezen, werd uiteindelijk gekozen voor Zombies!!! Leonie had nog enige bezwaren, maar de rest zag het wel zitten of kende het spel nog niet. Op een groeiend stratenplan komen de spelers steeds meer zombies tegen. Het is de bedoeling te ontsnappen of voldoende zombies te doden. Onderweg vind je extra kogels en levens. Het is vooral een dobbelspel. Het grote nadeel is dat iedereen steeds tegen de koploper speelt, waardoor het spel maar blijft voortduren. Een uurtje is het spel nog wel te pruimen, maar daarna gaat het snel bergafwaarts. Omdat het er steeds naar uit zag dat het niet al te lang meer zou duren, werd er telkens besloten nog door te spelen. Uiteindelijk konden diverse spelers het afmaken, maar werden ze steeds tegengehouden, totdat Seb uiteindelijk wel slaagde. Eindstand: Seb winnaar, Ronald I 22, Danny 14, Leonie 13, Jeroen 10, Edwin 6.

(12K)

de zombies in de stad


22 mei 2002

Deze avond zou er geoefend worden voor het NK Bordspellen. Aangezien vlak tevoren een telefoontje kwam dat het NK werd uitgesteld, besloten Ronald I, Rutger en Jeroen maar wat anders te gaan spelen. Ronald I en Rutger voelden wel wat voor Axis & Allies. Jeroen had er niet al te beste herinneringen aan, maar wilde nog wel een poging wagen. Rutger nam Duitsland, Jeroen Japan en Ronald I de geallieerden. Ronald I begon goed in Azië, maar de Russen hadden het erg moeilijk tegen de Duitsers. Daarom schoot Amerika te hulp door troepen richting Engeland te sturen. Deze kwamen net te laat aan, waardoor Moskou al ten prooi viel aan Duitsland. Ronald I landde twee keer in West Europa, maar kreeg geen vaste voet aan de grond. Doordat Amerika zich vooral op Europa richtte, kreeg Japan meer ruimte en kreeg weer voet aan wal. De Engelse fabriek in India, die oorspronkelijk tegen Japan was gericht, probeerde uit alle macht Moskou te heroveren, maar het was hopeloos. De geallieerden moesten toezien hoe Duitsland en Japan de wereld verdeelden. Japan had daarbij de minste tegenstand en won daardoor uiteindelijk het spel. Eindstand: Japan 49, Duitsland 46, Amerika 33, Engeland 22, Rusland 0. Het spel was Jeroen uiteindelijk beter bevallen dan wat hij zich herinnerde, wellicht ook omdat hij gewonnen had.


16 mei 2002

Locatie: bij Ronald I in de Kwakel vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Rutger en Ronald I. Ronald I was Jeroen Diplomacy aan het uitleggen toen ook Rutger arriveerde. Om tot de landenverdeling te komen mochten de spelers volgens het Catan systeem om beurten een land kiezen, eerst met de klok mee en dan tegen de klok in. Rutger koos Rusland, Jeroen Frankrijk, Ronald I koos Turkije en Oostenrijk, Jeroen Engeland en voor Rutger bleef Duitsland over. Italië zou neutraal zijn, waarbij de twee legers elkaar steunden. Voor Jeroen was het de eerste partij, dus erg lastig om te zien wat nu goede zetten zouden zijn. Hij wist zich echter vooral met Frankrijk goed staande te houden. Ronald I breidde zijn invloed richting Rutger steeds verder uit en na 4 jaren werd het spel afgesloten. Eindstand: Ronald I (6+10) 16, Jeroen (7+3) 10, Rutger (3+3) 6. Omdat Trans America mogelijk één van de spellen voor het NK Bordspellen is en Rutger het spel nog niet kende, werd besloten dat nog even te spelen. In het eerste spel was het voor Rutger nog erg aftasten. Jeroen was de beste (of de meest gelukkige) en won al snel. Eindstand: Jeroen 10, Ronald I 6, Rutger 2. In het tweede spel ging het er een stuk spannender aan toe. Ronald I kreeg in de eerste ronde een flinke klap te verduren, maar daarna ging hij erg goed, zodat het spel nog flink werd gerekt. Uiteindelijk was het toch Rutger die wist te winnen. Jeroen mocht van geluk spreken dat hij ook niet nog voorbij Ronald I was geschoten. Eindstand: Rutger 6, Jeroen 1, Ronald I 0. Jeroen was daarmee de overall winnaar van de avond.

Spellensessies overzicht


11 mei 2002

Locatie: bij Ronald I in de Kwakel vanaf 12.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Seb, Leonie en Ronald I. Jeroen had een nieuw Formula Dé bord meegenomen en dat was dan meteen ook het eerste spel dat gespeeld zou gaan worden. Circuit 33 bleek interessant in elkaar te zitten en het werd dan ook een spannende race. Er werd geracet over 2 ronden en de oude pitsregels werden gebruikt. Dat bleek op dit circuit niet goed te werken. Beter is het de nieuwe pitsregels te gebruiken, waardoor het een beurt langer duurt. Leonie lag een groot deel van de race achteraan, maar op een gegeven moment begon ze in te lopen en voerde een hevige strijd om de derde plaats. Ronald I reed af en toe zeer risicovol en moest dat op een gegeven moment bekopen. Jeroen had diverse malen geluk dat hij precies gooide wat hij moest gooien. Het was dan ook geen verrassing dat hij de race wist te winnen. Monique volgde een beurtje later. De anderen eindigden uiteindelijk 3 beurten later. Eindstand: 1) Jeroen, 2) Monique, 3) Ronald I, 4) Seb, 5) Leonie. Het volgende spel was Trans America. Hierin was Monique duidelijk de beste. Eindstand: 1) Monique 7, 2) Ronald I, Jeroen, Seb 5, 5) Leonie 2. Uit dezelfde serie was Cartagena. Voor Seb en Leonie was het aftasten en Ronald I had dan ook een beetje het voordeel dat hij direct na Seb aan de beurt was. Ronald I ging erg goed en het leek erop dat hij zou gaan winnen. Monique verzamelde echter een grote hoeveelheid kaarten en dat bleek de doorslag te geven. Ronald I zette nog een eindsprint in, maar deed dat te vroeg. Hij eindigde daarom gelijk met Jeroen op de tweede plaats. 1) Monique 0, 2) Jeroen 2 (29), 3) Ronald I 2 (34), 4) Leonie 3, 5) Seb 5. Ronald I had een aantal 5-personen spellen uitgezocht en daaruit werd Andromeda gekozen. Het spel verliep alleraardigst, alleen bleven veel spelers aan het eind van het spel met onbruikbare kaarten zitten. Bij het nalezen van de spelregels bleek dat deze wel gebruikt hadden kunnen worden, zonder dat er blokjes naar deze planeten gebracht hoeven te worden, alleen maar om aan extra bonuskaarten te komen. Tevens waren aan het begin van het spel alle resterende blokjes op Aarde geplaatst, in plaats van het aangegeven aantal. Daardoor waren meer blokjes in omloop. Eindstand (planeten+aarde+bonus+techniek): 1) Leonie (40+12+2+6) 60, 2) Jeroen (30+16+0+6) 52, 3) Ronald I (26+10+5+6) 47, 4) Monique (20+8+10+6), 5) Seb (16+11+3+6) 36.   Uit de stapel 5-persoonsspellen werd vervolgens Morgenland gekozen. Na een aanvankelijk aarzelend begin, werd de strijd steeds heviger. Ronald I had een voorsprong genomen en daarom werd er scherp gespeeld voor de overgebleven artefakten. Inmiddels had Ronald I wat aardige toverspreuken verzameld en daarmee gaf hij de concurrentie een aardige dreun, die ze uiteindelijk niet meer te boven kwam. Eindstand: Ronald I 8 (+1), Jeroen 7 (+2), Seb 6 (+1), Monique 6 (+0), Leonie 2 (+1). Het spel werd trouwens onderbroken voor de bestelde maaltijd, variërend van pizza tot lasagna of vleesgerechten. Na de schranspartij werd het spel afgemaakt.  Leonie zag het niet meer zitten om nog een ingewikkeld nieuw spel te leren, dus werd gekozen voor Alles im Eimer. Een goede keus blijkbaar want Leonie won met grote overmacht. Eindstand: Leonie 8, Jeroen 6, Seb 5, Monique 0, Ronald I 0. Omdat het spel niet zo lang duurde kon er nog eentje volgen. De score werd bijna omgedraaid. Eindstand: Ronald I 11, Monique 9, Jeroen 2, Seb 0, Leonie 0. 

(10K)

Formula De circuit 33

De eindstand van de dag kon worden opgemaakt. Jeroen was het meest constant geweest en won met 14 punten. Ronald I en Monique eindigden met 18 punten op de tweede plaats. Seb en Leonie deelden de vierde plaats met 26 punten. De dag was weer veel te snel voorbij gegaan.

Spellensessies overzicht


5 mei 2002

Locatie: bij Rob en Det in Zeeland vanaf 11.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Rob, Det en Ronald I. Omdat het in Zeeland altijd goed weer zou zijn, gingen Jeroen, Monique en Ronald I opgewekt naar de camping waar Rob en Det verbleven. Dat het ook in Zeeland wel eens tegenviel, mocht de pret niet drukken. Er was in de caravan voldoende ruimte zolang het spel maar niet te groot zou zijn. Er waren een heleboel nieuwe spellen uit te proberen, waarvan de spelregels eenmaal waren doorgelezen. Enkele foutjes konden niet uitblijven, maar het werden er dit keer wel erg veel. Als eerste kwam Die Sieben Weisen op tafel, een nieuw spel in de kleine Alea serie. Jeroen was het slachtoffer om de regels uit te leggen. Stukje bij beetje werden de regels duidelijk aan de spelers. Het is een kaartspel waar telkens in twee teams tegen elkaar wordt gespeeld. Met vijf spelers is er dus een team van drie en een team van twee. De spelers die de krachtmeting winnen, verdienen overwinningspunten, de spelers die verliezen, krijgen een toverspreuk. Aan het begin van elke ronde kies je een rol en die bepaalt welke kleur kaarten je die ronde mag uitspelen. De rol bepaalt echter ook in welke volgorde de overwinningspunten fiches verdeeld worden. Hoe hoger je rol in de lijst, hoe eerder je mag kiezen. De laagste rol heeft echter ook zo zijn voordelen. Om tot de teamverdeling te komen mag je over van alles en nog wat onderhandelen. Dat ging nogal moeizaam, waardoor er vaak een team van twee werd gevormd. Aangezien zij een derde speler niet mogen weigeren, sloot Ronald I zich vaak snel aan bij het team. Af en toe was het gewoon profiteren, omdat hij vrijwel niet meehielp tijdens de krachtmeting. Det nam tegen het eind van het spel deze tactiek over. Toen het spel bijna af was, kwam Jeroen erachter dat hij een belangrijke regel was vergeten: teamleden mogen vooraf kaarten met elkaar ruilen. Kijk, nu wordt de teamverdeling ineens veel interessanter. Al met al was het een interessant spel met Jeroen (hoe kon het ook anders) als uiteindelijke winnaar, hoewel uiteindelijk de laatste ronde beslissend was. Ondanks twee setjes van dubbel 1, was het team van Ronald I en Rob niet opgewassen tegen de andere drie. Eindstand: Jeroen 32, Det 29, Monique 25, Ronald I 20, Rob 11. Monique begon met het uitleggen van Alles in Eimer, wat al snel werd overgenomen door Jeroen. Het spel was nieuw voor Rob en Det. De regels zijn vrij simpel, dus er kon snel met spelen worden begonnen. Det raakte er maar niet aan gewend dat ze ook nog een kaart moest trekken en kreeg daardoor steeds minder handkaarten. Ronald I, die links van haar zat, kon daarvan dus handig profiteren. Rob kreeg het hele spel geen enkele grijze kaart en werd daarmee flink om de oren geslagen door Monique. Eindstand: Ronald I 7, Jeroen 5, Det 1, Monique 0, Rob 0. Dit vroeg natuurlijk om een revanche. Dat de overwinning van Ronald I geen uitzondering was, bleek wel aan de nieuwe eindstand: Ronald I 10, Monique 5, Jeroen 3, Det 0, Rob 0. Het spel was goed bevallen, maar er was nog meer nieuws. Goldland van Wolfgang Kramer en Monique was het slachtoffer voor de spelregels. In dit spel gaan de spelers op pad in onbekend land met een rugzak vol hulpmiddelen. Hoe meer hulpmiddelen, hoe minder stappen de spelers kunnen lopen. Op de diverse landtegels moeten gevaren worden overwonnen door hulpmiddelen af te leggen. Zodra een gevaar overwonnen is, plaatst een speler een tent op deze tegel en kan hij er voordat eenvoudig langs. De speler die de meeste tenten op een bepaalde gevarensoort heeft, krijgt daarvoor overwinningspunten. Het is dus zaak veel gevaren te overwinnen. Het is echter ook de bedoeling om zo snel mogelijk aan de andere kant van het op te bouwen bord te komen. Daar is een amulet en veel goud te halen. Je moet dus niet te ver achterblijven bij je concurrenten. Het begin van het spel was erg aftasten en kon nog niet veel enthousiasme bij de spelers opwekken. Toen Ronald I erachter kwam dat je op het startveld je rugzak weer vol kon laden, werd dat ineens anders en begon het zowaar nog spannend te worden. Ronald I bleek als eerste grip op het spel te krijgen en wist de overwinning net voor het einde weg te kapen voor Monique en Rob. Eindstand: Ronald I 19, Rob 17, Monique 16, Jeroen 11, Det 11. Na afloop waren de spelers het er over eens, dat het spel zeker nogmaals op tafel zal komen voor een nieuwe poging. Det wilde graag Piratenbucht nog eens spelen en niemand was daar tegen. Jeroen werkte aan zijn vaste strategie om een sterk schip te bouwen. Hij werd echter gedwarsboomd in zijn plannen, omdat het piratenschip per abuis het schateiland oversloeg. Deze fout werd in de volgende ronde gecorrigeerd, maar daardoor klopte de planning van Jeroen niet meer en hij zag de overwinning wegglippen. Monique begroef met de regelmaat van de klok haar schatten en bouwde gestaag aan haar voorsprong. Rob en Ronald I hielden nog de hoop haar in te kunnen halen met de verzamelde puntenkaartjes, maar ook die had Monique in voorraad. Det had het hele spel voortdurend moeten vechten en daar vaak bij verloren. Ze was al vrij snel kansloos voor de overwinning. Eindstand: Monique 39, Rob 35, Ronald I 32, Jeroen 26, Det 13. Ronald I was het slachtoffer voor de spelregels van Kampf der Gladiatoren. Hierin spelen de spelers met 3 gladiatorenteams in een arena. De teams bestaan uit verschillende soldaten die elk hun voordelen in een gevecht hebben. Daarnaast zijn er nog wat wilde dieren om het geheel op te luisteren. Al met al is het een dobbelspel. Aarzelend werden de eerste gevechten begonnen, maar langzaam begon iedereen zich een beetje in het spel in te leven. Monique scoorde flink tijdens de gevechten, maar verloor daarbij ook veel manschappen. Zij lag als eerste uit de arena, maar niet uit het spel. Want nu mocht zij dieren gaan besturen. Det had zich rustig gehouden en viel nu de verzwakte tegenstanders aan. De uitgeschakelde spelers vielen met wilde dieren Det aan, maar dat leverde haar eigenlijk alleen maar punten op. De eindstand was dan ook overduidelijk: Det 24, Ronald I 15, Monique 14, Jeroen 11, Rob 9. Geen topper, maar wel een leuk spel om even lekker tussen de wat zwaardere spellen te spelen. Het viel vooral in de smaak bij Ronald I, Det en Rob. Toch bleken ook hier nog enkele foutjes gemaakt te zijn. De overgebleven manschappen van de laatste gladiator in de arena, tellen nog mee met zijn score. Jeroen zou een eindscore van 13 gehad hebben. Verder had iedereen zijn gladiatoren in het begin voornamelijk gegroepeerd geplaatst, terwijl juist dat niet is toegestaan. Tot slot was Ronald I niet helemaal duidelijk geweest over de verplaatsingsregels van de gladiatoren: alleen verplaatsen als je geen aangrenzende gladiator hebt en/of je team niet meer volledig is. Het werd tijd voor de avondmaaltijd. Rob was het slachtoffer om in de auto te stappen. De anderen speelden tussendoor de kleine spelletjes Pater Noster en Schnäppchenjagd. De eerste is een geheugenspelletje. Jeroen dacht bij voorbaat al kansloos te zijn, maar werd knap tweede. Det was hem echter te vlug af voor de overwinning. Eindstand: Det 0 (1), Jeroen 1 (3), Ronald I 2 (0), Monique 3 (1). Bij Schnäppchenjagd waren het vooral de dames die goed op dreef waren. De beide heren eindigden zelfs met een negatieve score. Eindstand: Monique 7, Det 1, Jeroen -1, Ronald I -5. Inmiddels was Rob weer gearriveerd en iedereen liet zich de maaltijd goed smaken. Na afloop werd besloten nog één spel te spelen. Ronald I had het wat oudere Pfeffersäcke (Medieval Merchant) meegenomen. Hij nam de regeluitleg op zich, maar toch werd het niet voor iedereen even duidelijk. Vooral het plaatsen van de stedenschijven bleek nogal onduidelijk geweest te zijn, waardoor Jeroen zijn startpositie volledig verkeerd had gekozen. Ronald I en Det hadden daar ook nadeel van. Rob en Monique konden vrij ongestoord uitbreiden en flink geld incasseren. Det wist zich het eerst te herstellen van de achterstand en bouwde een stevige positie op. Het spel kwam pas vrij laat echt op gang, waardoor het een groot deel van de tijd een beetje voortkabbelde. Monique en Rob eindigden gelijk, waardoor het aantal schijven de doorslag moest geven. Eindstand: Monique 40 (7), Rob 40 (5), Det 32 (6), Ronald I 27 (3), Jeroen 20 (2). Het is duidelijk dat dit spel vaker gespeeld moet worden om de potentie tot uitdrukking te brengen. Maar er zijn nog zoveel andere spellen... Zonde. Aangezien bijna alle spelers de volgende dag weer moesten werken, werd de terugreis naar de bewoonde wereld aanvaard. Een gezellige lange dag spelen zat er weer op.

(11K)

Rob bij Goldland

Er werd nog snel even een eindstand van de dag berekend. Voor Rob werden 2 fictieve derde plaatsen ingepland bij Pater Noster en Schnäppchenjadg. Monique bleek de grote winnares. Ronald I versloeg vervolgens Det met een halve punt voor de tweede plaats. Jeroen werd vierde en Rob had vandaag zijn spellendag niet...

Spellensessies overzicht


3 mei 2002

Locatie: bij Jeroen en Monique in Hoofddorp vanaf 20.45u. Spelers: Jeroen, Monique en Ronald I. Omdat de zending van All Games in Hoofddorp was gearriveerd en Ronald I niet kon wachten, haalde hij zijn nieuwe aanwinsten op. Uiteraard konden ze het niet laten en werd een van de nieuwe spellen gepakt. Monique las snel de spelregels door en Alles in Eimer kon beginnen. Alle spelers krijgen 15 emmertjes in 5 kleuren. Vervolgens krijgen alle spelers een aantal speelkaarten. Op basis van hun kaarten bepalen ze de opstelling van hun emmers. De emmers worden "gestapeld" in een piramidevorm. Op de speelkaarten staan dezelfde 5 kleuren als op de emmers en er staat een waarde bij (van 1 tot 8). Op de kaart staat ook een dier. De dieren hebben het gemunt op de emmers en proberen deze om te stoten. De startspeler komt uit met 1 tot 3 kaarten van dezelfde kleur en noemt de totale waarde. Aan het eind van je beurt mag je één nieuwe kaart van de stapel trekken. De volgende speler moet van dezelfde kleur een hogere waarde neerleggen met maximaal 3 kaarten. Als dit niet lukt, dan wordt een van zijn emmers in de gespeelde kleur omgestoten en uit het spel genomen. Hierbij kunnen meerdere emmers omvallen, als deze ondersteund werden door de omgegooide emmer.  Lukt het de speler wel een hogere waarde uit te spelen, dan is de volgende speler het slachtoffer. Deze mag zich ook weer proberen te redden. Als het alle spelers lukt om zich te verweren, dan moet de startspeler kaarten bijspelen om weer hoger uit te komen. Dit gaat net zo lang door, totdat iemand zich niet kan of wil verdedigen. Het slachtoffer mag gelukkig wel de nieuwe kleur bepalen en als eerste uitkomen. Het eerste spel begon een beetje onwennig, maar dat was snel over. Jeroen had het blijkbaar goed door, of hij kreeg erg goede kaarten, want het lukte de andere spelers maar niet om emmers van hem om te gooien. Bij Ronald I en Monique vlogen de emmers echter om te oren en het was uiteindelijk Ronald I die als eerste al zijn emmers kwijt was. Jeroen had ze nog alle 15 en Monique had er nog 4. Ronald I wilde direct een revanche. Nu ging het een stuk meer gelijk op. Het bleek uiteindelijk Monique te zijn die aan het langste eind trok. Ze had nog 2 emmers over, toen Jeroen alles kwijt was. Ronald I werd met 1 emmer toch nog tweede. Een grappig spel, ondanks de toch wel aanwezige geluksfactor. Het is simpel uit te leggen, snel te spelen en het kan zelfs met 6 spelers gespeeld worden. Dit zal zeker vaker op tafel komen.

Spellensessies overzicht


1 mei 2002

Locatie: bij Jeroen en Monique in Hoofddorp vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Rutger en Ronald I. Rutger zou niet komen, maar kwam op het laatste moment toch binnenvallen. Aangezien er nog weer geoefend moest worden voor het NK, werd besloten de gevorderden variant van Pueblo te spelen. Alle 4 de offertegels werden op het bord gedeponeerd en er werd geboden op de beurtvolgorde. Rutger ging als eerste, Jeroen als tweede, gevolgd door Ronald I en Monique als laatste. De offertegels maakten het duidelijk lastiger en interessanter. Jeroen en Rutger pakten in het begin veel punten, waar ze duidelijk misbaar over maakten. Halverwege het spel moest opnieuw worden geboden voor de beurtvolgorde. Dit keer was het Jeroen die als eerste ging, Ronald I als tweede, Rutger als derde en wederom Monique als vierde. Jeroen en Ronald I kwamen dit keer goed uit met hun stenen en de anderen werden opgezadeld met veel punten. Jeroen was nog even bang dat Ronald I hem zou kunnen bedreigen, maar die angst was tevergeefs. Eindstand: Jeroen 47, Ronald I 66, Monique 78, Rutger 84. Het is duidelijk dat de beurtvolgorde erg van belang is en dat het niet erg is om in het begin van het spel punten te pakken. Deze maak je naderhand dubbel en dwars goed. Na enig overleg werd Evo op tafel gezet. Een korte uitleg met name voor Rutger en het spel kon beginnen. Rutger richtte zich op voortplanting, Jeroen op verplaatsing, Monique op bescherming en Ronald I op agressie, maar vooral op het zuinig omspringen met je punten. In het begin raakte Jeroen achterop en gedurende het spel deed hij er alles aan om die achterstand goed te maken. Rutger ging erg goed, maar kreeg vlak voor het einde een flinke klap te verduren. Deze zou hij niet meer te boven komen. De overwinning leek dus naar Ronald I te gaan, maar Monique had nog een kaart in handen, die haar de benodigde twee punten gaf. Eindstand: Monique 53, Ronald I 52, Jeroen 51, Rutger 47. Tot slot van de avond nog een spelletje Hase & Igel (Haas & Schildpad). Jeroen en Monique hadden het nog nooit gespeeld. Ronald I had het overzicht uit de spelregels nodig om het spel uit te leggen. Pas tijdens het spel begonnen Jeroen en Monique de samenhang tussen de verschillende vakjes te zien. Toen was het eigenlijk al te laat voor de overwinning. Rutger ging gestaag vooruit en had als voordeel dat hij door middel van een haas direct in het begin al een krop sla kwijt was. Ronald I maakte handig gebruik van Jeroen en raakte daardoor op de juiste momenten zijn sla kwijt en kwam op schildpadvakjes. Toen was het tijd voor een grote sprong naar de andere kant van het bord. Hij naderde Rutger en kwam net enkele wortels te kort voor de overwinning. Hij strandde op het laatste vakje voor de finish. Rutger kon wel finishen, waarna Ronald I als tweede binnenkwam. Monique lag ver voor op Jeroen, maar het lukte haar maar niet om binnen te komen. Jeroen wist nog net zijn neus eerder over de streep te drukken. Eindstand: 1) Rutger, 2) Ronald I, 3) Jeroen, 4) Monique. De avond zat er weer op. Ronald I was de enige die niet had gewonnen deze avond, maar door zijn 3 tweede plaatsen was hij wel overall winnaar. Jeroen werd tweede, Monique derde en Rutger teleurgesteld laatste. Rutger werd een fijne fietsvakantie gewenst alvorens hij huiswaarts ging.

Spellensessies overzicht


24 april 2002

Locatie: bij Jeroen en Monique in Hoofddorp vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Seb, Rutger en Ronald I. Onverwachts weer een spellenavond bij Jeroen en Monique. Ronald I had Puerto Rico meegenomen, wat een goede keus bleek voor het aantal spelers dat aanwezig was. Seb was de enige die het nog niet kende. Na een uitleg van Ronald I kon er worden begonnen. Ronald I wilde eens een andere strategie proberen en Jeroen had hetzelfde idee. Beiden gingen ongeveer gelijk op, totdat Jeroen door de beurtvolgorde een beslissende voorsprong in deze financiële strategie kon nemen. Ronald I moest daarom overstappen op een andere strategie en begon een beetje op twee gedachten te hinken. Rutger daarentegen had alles gericht op de Manufaktur en daar zijn opbouw op aangepast. Toen hij dat op orde had, kon het grote incasseren beginnen. Seb had een keer verzuimd de kapitein in te schakelen en vanaf dat moment liep alles mis. Hij moest telkens grote hoeveelheden goederen dumpen of kon niet produceren wat hij wilde produceren. Monique had al vrij snel door dat het dit keer niet ging lukken. Het leek er dus op dat de eindstrijd tussen Rutger en Jeroen zou gaan, met Ronald I wellicht nog als outsider.  Jeroen bouwde zo snel mogelijk grote gebouwen voor extra overwinningspunten, terwijl Rutger zijn goederen maar bleef verschepen. Jeroen haalde uiteindelijk 18 bonuspunten en Rutger 9. Beiden hadden evenveel punten aan gebouwen, maar het aantal overwinningspuntenfiches van Rutger was vele malen groter. Een klinkende overwinning. Eindstand: Rutger (24+9+38=) 71, Jeroen (24+18+16=) 58, Ronald I (17+0+30=) 47, Seb (11+0+28=) 39, Monique (13+0+24=) 37. Voordat Seb huiswaarts keerde werd er nog even snel Zoff im Zoo gespeeld. Er werd alleen met de basisversie gespeeld, totdat een speler al zijn kaarten kwijt was. Elke overgebleven kaart was een strafpunt. Dit was iets anders dan Seb gewend was, dus de eerste ronde bleef hij met een grote hand vol kaarten zitten. In de tweede ronde ging het al veel beter. De eerste ronde werd gewonnen door Ronald I en de tweede door Jeroen. Eindstand 1: Ronald I 0, Rutger 2, Monique 3, Jeroen 5, Seb 8. Eindstand 2: Jeroen 0, Monique 1, Rutger 1, Seb 2, Ronald I 4. Eindstand totaal: Rutger 3, Ronald I 4, Monique 4, Jeroen 5, Seb 10. De avond was helaas al weer ten einde. Volgende week weer ?

Spellensessies overzicht


20 april 2002

Locatie: bij Ronald I in de Kwakel vanaf 18.30u. Spelers: Jeroen, Monique, Rob, Det, Rutger en Ronald I. Er moest nogmaals geoefend worden voor het NK, dat wil zeggen, iedereen moest toch wel een keer de spellen gespeeld hebben. Rob en Det kwamen om 18.30u, de andere spelers zouden wat later volgen. Ronald I liet er geen gras over groeien en begon direct met de uitleg van Pueblo. Gesterkt door de gedachte dat de startspeler in het voordeel zou zijn, was hij blij dat hij mocht beginnen. Toch verliep het voor hem niet naar wens. Het leek wel of alles telkens verkeerd uitkwam. Rob had het spel blijkbaar snel door, want hij wist met gemak de anderen ver voor te blijven. Er werd erg weinig de hoogte in gebouwd en het was dan ook passen en meten om alle stukken op de juiste plaats te krijgen. Eindstand: Rob 31, Det 45, Ronald I 49. Hier moet duidelijk meer mee geoefend worden, wellicht zelfs met de gevorderdenvariant. Tegen het einde van het spel kwamen Jeroen en Monique binnenzetten: een mooie gelegenheid voor Titicaca. Tijdens het spelen wees Det erop dat de tempels die in gebieden staan die gewaardeerd worden, weer teruggaan naar de eigenaars. Ronald I had hier blijkbaar overheen gelezen. Een goede les voor de overige spelers. Rob en Det hadden het spel nog maar weinig gespeeld, maar ze lieten zien er toch best in thuis te zijn. Bij de laatste scoringsronde scoorde Det maar liefst 23 punten voor haar overgebleven wapens. De hiermee behaalde voorsprong gaf ze niet meer uit handen. Rob had de overwinning voor het grijpen, maar bood bij de laatste veiling te veel. Ronald I was de enige die verzet bood en daardoor verloor hij zijn derde plaats aan Jeroen. Monique was blij dat ze niet aan het NK meedoet, omdat ze geen feeling heeft voor het spel. Eindstand: Det 86, Rob 84, Jeroen 78, Ronald I 77, Monique 74. Tegens het eind van het spel was inmiddels ook Rutger gearriveerd. Zouden ze splitsen in 2 groepen van 3 of een spel voor 6 spelers gaan doen ? Een spel voor 6 uitzoeken blijkt niet zo gemakkelijk uit zo'n grote keuze. Uiteindelijk werd voor Formula Dé gekozen. Op goed geluk werd een circuit geselecteerd: Suzuka. Monique had het nog nooit gespeeld en Jeroen had slechts één raceronde ervaring. De andere spelers kenden het spel door en door. Er zouden 2 racerondes worden gereden en van de aanvullende regels werd alleen het slipstreamen toegevoegd. Rutger mocht van pole vertrekken, gevolgd door Jeroen. Rob kreeg zijn motor niet aan de praat en had zodoende meteen al een achterstand. Ronald I kwam net te kort voor de eerste bocht en moest Rutger en Jeroen laten gaan. Twee bochten later had hij ze ten koste van 3 banden weer te pakken en vanaf dat moment zat hij lekker in de race. Alsof de dobbelsteen door hem werd bestuurd, reed hij keurig van bocht naar bocht, de anderen in frustatie achterlatend. Vooral Jeroen en Rob hadden nogal eens problemen de bochten juist aan te snijden. Ronald I gebruikt zijn comfortabele voorsprong om een pitsstop te maken. Ondanks een perfecte dobbelsteenworp kostte de pits hem een beurt extra, omdat zijn pitsbox op 13 hokjes afstand lag. Rutger en Det konden hem zodoende passeren. Ronald I zat echter goed in de race en met een herstelde bolide kon hij zo nu en dan nog eens een gokje wagen. Det had hij al snel te pakken, maar voor Rutger had hij nog een halve baan nodig. Maar toen was hij uit het zicht en won met een beurt voorsprong.  Det en Rutger maakten er nog een spannende strijd van voor de tweede plaats. Det mocht als eerste het laatste rechte eind betreden, maar ze had een lagere versnelling dan Rutger. Alleen met een erg hoge worp kon ze de finish bereiken en dat deed ze ook. Rutger finishte er vlak achter. Inmiddels had Ronald I Monique een beetje opgepord, die nog met een vrijwel onbeschadigde bolide reed. Dat hielp en ze kon zowaar met Jeroen de strijd om de vierde plaats aangaan. Jeroen wilde dat niet op zich laten zitten en gokte... verkeerd. In de laatste bocht voor de finish boorde hij zich in de tribune. Daardoor eindigde Rob toch niet op de laatste plaats. Eindstand: 1) Ronald I, 2) Det, 3) Rutger, 4) Monique, 5) Rob, 6) Jeroen. 

(10K)

Rutger verbaasde zich erover dat hij nog nooit Hick Hack van Ronald I had geleerd. Daar moest snel verandering in komen. Det nam de uitleg op zich en Jeroen kwam er achter dat Det nu een regel over het hoofd had gezien en wel de regel over de schijtlijster. Deze blijkt namelijk alles op te eten, als er niemand anders aanwezig is. Weer wat geleerd. Rutger pakte in de eerste beurt meteen een handvol vogels met zijn vos en bouwde zijn voorsprong gestaag uit. Ronald I vertrouwde deze avond vooral op de dobbelsteen bij de gevechten. Hij stelde zich dus niet soepel op tijdens de onderhandelingen. In de meeste gevallen bleek het geluk aan zijn zijde, maar echt grote winsten leverden ze hem niet op. Rob was de enige die gelijke tred met Rutger kon houden en wist hem uiteindelijk zelfs te passeren. Eindstand: Rob 46, Rutger 40, Ronald I 23, Det 22, Jeroen 22, Monique 21. Tot slot van de avond toch nog maar weer een zespersoonsspel, ten minste dat was de bedoeling. Toen Linie 1 helemaal was klaargezet, bleek het bestemd voor maximaal 5 spelers. Dat moest toch makkelijk met 6 kunnen ? Er werd een mouw aangepast en het spel werd begonnen. Ronald I wilde weer iedereen op het verkeerde spoor zetten en er werd dan ook flink gezucht en gekreund. Jeroen was de eerste die een route klaar had. Ronald I volgde 1 beurt later en niet lang daarna volgde Rutger, Monique, Rob en uiteindelijk ook Det. Zij had er wel enig advies van Jeroen en Rutger voor nodig. Ronald I en Jeroen maakten er nog een spannende strijd van, want beiden gooiden erg goed met de dobbelstenen. Det had er ook een handje van, want hoewel ze ruim als laatste was gestart, kwam ze toch als derde binnen. Monique had redelijk wat pech en moest genoegen nemen met de laatste plaats. Eindstand: 1) Jeroen, 2) Ronald I, 3) Det, 4) Rob, 5) Rutger, 6) Monique. Wat gaat zo'n avond toch snel voorbij. Er werd meteen maar weer een afspraak gepland voor een bezoekje aan de camping in Zeeland.

Spellensessies overzicht


18 april 2002

Locatie: bij Jeroen en Monique in Hoofddorp vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Seb, Leonie, Rutger en Ronald I. Wederom stond de avond in het teken van het NK. Pueblo was net die middag gearriveerd, maar aangezien dat niet met z'n vijven te spelen is (Monique zou later komen), werd Titicaca als eerste op tafel gezet. Voor Seb en Leonie was dit spel nieuw en vooral bij Titicaca is het dan best lastig om alle mogelijkheden te zien. Ze werden dan tijdens het spel van het nodige advies voorzien, niet geheel in het eigenbelang van de andere spelers. Seb wist zich daarmee goed te handhaven, maar dit keer was het toch Ronald I die de overwinning met een behoorlijke voorsprong pakte. Rutger eindigde zelfs nog achter Leonie als laatste. Eindstand: Ronald I 123, Jeroen 106, Seb 102, Leonie 91, Rutger 82. 

Leonie wilde graag nog een hoofdstukje Harry Potter lezen (of ze offerde zich graag op voor de heren), zodat Pueblo op tafel kon komen. Jeroen had het spel al gespeeld en nam derhalve ook de uitleg voor zijn rekening. Pueblo is een min of meer abstract bouwspel, waarbij de spelers aan een gezamenlijk gebouw voor het opperhoofd bouwen. Daarbij gebruiken ze neutrale stukken en stukken van hun eigen kleur. Over deze kleur is het opperhoofd niet zo te spreken en hij houdt dan ook de bouw nauwlettend in de gaten. Hij loopt rondjes rond het bouwwerk en deelt strafpunten uit aan de speler wiens kleur hij kan zien. Hoe hoger de kleur zich in het bouwwerk bevindt, hoe meer strafpunten. Als een speler aan de beurt is, bouwt hij eerst een stuk aan het gebouw en vervolgens verplaatst hij het opperhoofd 1 tot 4 vakjes. Dit gaat net zolang door, totdat iedereen al zijn stukken heeft gebouwd. Vervolgens loopt het opperhoofd bewonderd nog een rondje rond het gebouw, maar ook nu geeft hij weer strafpunten (wat een dankbaarheid). De speler met de minste strafpunten wint. 

(7K)

Rutger in gedachten bij Pueblo.

Ronald I begon het spel erg goed, maar maakte op een gegeven moment de fout om te snel de hoogte in te bouwen. Rutger deed dat veel handiger en won uiteindelijk het spel. Het was opvallend dat de eindstand precies de speelvolgorde was. Tijdens het spel hadden de spelers al het gevoel dat de startspeler in het voordeel was. Eindstand: Rutger 24, Seb 29, Ronald I 38, Jeroen 42. Monique was inmiddels ook thuisgekomen en Seb en Leonie hielden het voor gezien. Monique werd overgehaald tot een spelletje Mexica. Ze profiteerde meteen van de kanalen die de heren hadden gegraven en pakte een regio van 8 en bouwde deze meteen vol. Dat waren bijna gratis 20 (4 + 8 + 8) punten. Ronald I hield zich weer aan zijn strategie om in zoveel mogelijk gebieden mee te profiteren, terwijl Rutger en Monique allemaal kleine gebiedjes maakten. Jeroen probeerde zich overal tussen te nestelen, maar op de een of andere manier wilde dat maar niet goed lukken. In de tweede ronde konden er niet veel wijken meer gemaakt worden en dus ging de strijd om enkele grote wijken. Jeroen knokte zich binnen in de grootste, maar Rutger wist zich daar met de grootste moeite staande te houden. Daarmee had Jeroen zijn kans op de overwinning vergooid. Ronald I leek nog even Monique naar de kroon te kunnen steken, maar dat was valse hoop. Eindstand: Monique 82, Ronald I 76, Jeroen 74, Rutger 60. De spelers waren het er wel over eens, dat een verdeling van het water in 2 delen (een deel voor de eerste ronde en een deel voor de tweede ronde) toch wel een wenselijke aanpassing van de spelregels is. Verder werd ook duidelijk dat hoe eerder je aan de beurt bent, hoe lager je eindigt een aardige stelling is voor Mexica. Misschien moet dit spel ook maar beginnen met een biedronde voor de beurtvolgorde. Aan het begin van de tweede ronde zou je dat nogmaals kunnen doen. Na het spel werd er nog over van alles en nogwat nagepraat en toen was het ineens alweer 00.30u. De hoogste tijd voor een ritje naar huis.

(11K)

De eindtelling van Mexica kan bijna beginnen.
(Bruin zou het spel gaan winnen)

Spellensessies overzicht


13 april 2002

Locatie: bij Ronald I in de Kwakel vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Roger, Rutger en Ronald I. Er moest geoefend worden voor het NK en Roger en Rutger hadden daar wel tijd voor. Op het laatste moment bleken Jeroen en Monique ook graag langs te willen komen. Na een kopje thee met een door Roger meegenomen stroopwafels, werd Titicaca uitgepakt. Iedereen die het al eens gespeeld had, kon zich alleen beroepen op het prototype, dus werden de spelregels er voor de zekerheid nog maar bijgehaald. Roger was de enige die nog helemaal clean was. In Titicaca strijden de spelers om heerschappij op verschillende grondsoorten rondom meren. Door middel van het bieden met wapens krijgen de spelers het recht om als eerste een grondgebied uit te zoeken. Dat gebied mogen ze vervolgens nog met een aangrenzend land laten fuseren. Onder bepaalde voorwaarden mogen ook nog 2 andere landen met elkaar worden samengevoegd en kan de speler nog een tempel bouwen. Na het 5e en het 10e meer vindt er een telling plaats en krijgen de spelers nieuwe wapens. Aan het eind van het spel (na het 15e meer) vindt er nog een eindwaardering plaats. Vooral in het begin was het lastig in te schatten hoeveel een gebied waard is. Jeroen begon direct met een flink hoog bod, de rest deed het wat zuiniger aan. Dat had tot gevolg dat Jeroen al vrij snel in financiële nood kwam. Hij had echter het geluk dat hij als enige een cluster van gebieden kon maken, waardoor hij na ronde 5 een grote hoeveelheid wapens kreeg. Daar sprong hij vervolgens een stuk zuiniger mee om. Ronald I en Roger raakten in het begin flink achter. Ronald I plaatste nog wel een tussensprint, maar die was niet voldoende. Eindstand: Jeroen 105, Rutger 87, Monique 79, Ronald I, Roger 43. Het spel had toch wel een aanslag gedaan op het denkvermogen van de spelers, dus werd iets luchtigers gepakt: Carcassonne met de nieuwe uitbreiding. Nadat het spel begonnen was, bleek dat Roger nog met de verkeerde interpretatie van de oude boerenregel werkte. Ronald I en Jeroen drongen erop aan om de juiste versie van de oude boerenregel te gebruiken.  De nieuwe kaartjes bleken leuke effecten aan het spel toe te voegen en af en toe werd er best lang nagedacht. Het spel was dus niet zo luchtig als verwacht. Ronald I trok met enig geluk de benodigde kathedraal en scoorde zo in één klap 27 punten. Tegen het eind van het spel had hij een klooster met een weg nodig om zijn grote boer te kunnen verbinden met de belangrijkste weilanden. Hij trok het klooster inderdaad net op het moment dat Roger de laatst mogelijke positie had geblokkeerd. Balen. Nu kon Monique profiteren van de grootste hoeveelheid steden en uiteindelijk de overwinning wegkapen, een beetje tot haar eigen verbazing. Eindstand: Monique 71, Ronald I 67, Roger 56, Jeroen 44, Rutger 41. Het werd al laat, maar er was nog wel tijd voor een spelletje. Na wat rondkijken in de stapels spellen, kwam Modern Art te voorschijn. Dit bleek nieuw te zijn voor Jeroen, Monique en Roger. Een goede keus dus. Ronald I nam de uitleg weer voor zijn rekening. Daarna kon het aanbieden van kunstvoorwerpen beginnen. Ronald I kraakte kunstvoorwerpen af, die hij even later zelf toch maar weer kocht. Andere voorwerpen wist hij door het geven van min of meer subtiele aanwijzingen voor een goede prijs aan de man te brengen. In de derde ronde verdiende Rutger met een beetje geluk in één klap $ 100.000, omdat Monique de ronde erg snel beëindigde. De vierde ronde zou de beslissing moeten brengen. Deze ronde kreeg Ronald I in handen, omdat hij deze ronde kon uitmaken en er een flinke som geld mee kon opstrijken. Het was voor de anderen dan ook geen verrassing dat hij als winnaar uit de bus kwam. Roger had met zijn laatste deal nog net de derde plaats van Rutger afgepakt. Jeroen kreeg het spel pas na enkele rondes een beetje in de vingers, maar dat was te laat om het Ronald I nog echt moeilijk te maken. Eindstand: Ronald I 465, Jeroen 373, Roger 310, Rutger 308, Monique 293. Het was helaas al weer tijd om huiswaarts te keren.

Spellensessies overzicht


12 april 2002

Bij de verjaardag van Monique was nog even tijd voor een spelletje Jakkiebak Kippenkak met de Eendenkak uitbreiding. Ronald I was duidelijk nog het meest wakker en versloeg Seb, Leonie, Jeroen en Monique.


11 april 2002

Jeroen en Ronald I deden twee spelletjes Kupferkessel Co. Ronald I kende het nog niet en wist in het eerste spel nog niet alle ins en outs. In het tweede spel kon hij wat beter partij bieden en wist zelfs te winnen. Eindstanden: 56-24 en 30-31.


7 april 2002

Ronald I had La Città cadeau gedaan aan Hans en Martine, die het spel natuurlijk meteen wilden uitproberen. Hans kwam direct in het begin van het spel klem te zitten tussen twee steden van Ronald I. Telkens als hij een burger van de ene stad wist te lokken, lokte Ronald I deze weer met de andere stad bij hem weg. Aan de andere kant van het bord was Hans niet opgewassen tegen Martine. Martine had de pech dat ze in de laatste beurt niet alle burgers kon voeden, waardoor ze strafpunten opliep. Eindstand: Ronald I 26+6=32, Hans 16+3=19, Martine 12+6-5=13.


1 april 2002

Locatie: bij Jeroen en Monique in Hoofddorp vanaf 12.00u. Spelers: Jeroen, Monique, Seb, Leonie, Marco en Ronald I. Ronald I kwam exact om 12.00u aan. Aangezien Seb en Leonie waarschijnlijk wat later zouden komen, werd begonnen met een spelletje Dschunke. Dit is een handelsspel, waarbij de spelers om beurten met een handelaar een aktie mogen uitvoeren. Nadat iedereen zijn aktie heeft uitgevoerd, vindt er verkoop van goederen plaats. Zo proberen de spelers in een vaststaand aantal rondes het meeste geld te verdienen. Op het spelbord liggen 5 schepen waar goederen te halen zijn. De 3 handelaren verplaatsen over deze schepen en de uit te voeren aktie moet gedaan worden op het schip waar de handelaar staat. Er zijn 3 soorten akties: het laden van kisten aan boord van het schip, het nemen van goederen van het schip afhankelijk van de hoeveelheid zichtbare kisten in je kleur, het incasseren van geld afhankelijk van de hoeveelheid zichtbare kisten in je kleur. Er kunnen maximaal 9 kisten zichtbaar zijn en je krijgt altijd ten minste 3. Naast de handelaren is er nog een helper, die wisselende akties heeft. Deze mogen alleen op de schepen worden uitgevoerd, waar geen handelaren staan. Het speelgeld wordt geheim gehouden, maar op enkele vaste momenten tijdens het spel, moeten de spelers hun geldhoeveelheid bekend maken. De goederenverkoop vindt plaats door middel van het uitspelen van goederenkaarten. Iedere speler selecteert in het geheim een aantal goederenkaarten van één soort. Degene die de meeste van een soort uitspeelt, krijgt inkomsten op basis van de marktwaarde, de rest krijgt niets. Iedereen is echter wel de uitgespeelde kaarten kwijt. De verkoop gaat net zo lang door totdat alle soorten eenmaal zijn verkocht of totdat niemand meer iets wil of kan verkopen. Het is dus zaak om goed in de gaten te houden hoeveel kaarten de andere spelers van een bepaalde soort hebben. Voor iedereen was het de eerste keer dat het spel werd gespeeld, dus het was in het begin nog aftasten. Het leek erop dat Ronald I het snelste grip op het spel kreeg, want bij de eerste bekendmaking van het speelgeld, had hij al meer dan Jeroen en Monique samen. Freewheelend kon hij het spel uitspelen en zich richten op de doelstellingen op enkele aktiekaartjes, waarmee hij extra inkomsten aan het eind van het spel kon verkrijgen. Eindstand: Ronald I 69 (inclusief 16 bonus), Jeroen 47, Monique 39. Het spel verliep vrij snel en alle spelers hielden er een positief gevoel aan over. Dit komt zeker vaker op tafel. Inmiddels waren Seb en Leonie gearriveerd. Op verzoek van Leonie werd Shark op tafel gezet. Ze hadden dit als cadeau gekregen, maar nog nooit gespeeld. Jeroen en Ronald I legden het spel uit, voor zover het geheugen dat toeliet. Het was opvallend dat tijdens het spel juist Jeroen en Ronald I de aansluiting bij de rest misten. Jeroen probeerde dit met een degelijke strategie te ondervangen, terwijl Ronald I zich vol op het zwakke gele bedrijf stortte. Ronald I leek gelijk te krijgen en hij kreeg flinke inkomsten. Maar voordat hij daar wat mee kon doen, moest hij het weer allemaal inleveren, omdat Seb precies de benodigde dobbelsteenworp wist te gooien. Ronald I liet zich niet kennen en verhoogde zijn inspanningen voor het gele concern. Opnieuw leek hij gelijk te krijgen. Alleen Seb zou nog roet in het eten kunnen gooien. Opnieuw gooide hij precies de dobbelsteenworp die nodig was. Ronald I kon nog net het hoofd boven water houden en ging niet failliet, maar verder was hij kansloos. In zijn beurt zorgde hij er dus maar voor dat het spel werd beëindigd. Eindstand: Leonie 240, Seb 226, Monique 212, Jeroen 134, Ronald I 12. 



Ondertussen was Marco onderweg. Hij wilde graag Steden & Ridders spelen met Zeevaarders. Met zes spelers zou dit een lang spel worden. Er werd gekozen voor het scenario Oceanië. Het aantal VP's voor de overwinning was 12, maar omdat Steden & Ridders werd toegevoegd stelde Jeroen voor om tot 15 te spelen. Het spel verliep in een redelijk tempo, maar toch kwam er niet veel schot in de zaak. Leonie leek in eerste instantie het beste te gaan en de rest modderde maar wat aan. Ronald I richtte zich voornamelijk op de stadsuitbreidingen en ineens ging het snel. Hij kreeg twee metropolen en schoot flink op naar de overwinning. Alleen Leonie kon goed bijblijven. Ze had al een 9-wol veld en vond op een eiland waar nog twee 9-wol velden waren. Die bouwde ze goed vol, zodat elke keer als er 9 werd gegooid, de inkomsten binnenstroomden. Monique deed het iets beter dan Jeroen en Seb, maar erg dreigend werd het allemaal nog niet. Het duurde erg lang voordat Marco een beetje grip op het spel kreeg, maar toen ging het ineens snel en hij schoot door naar 10 VP's. Toen moest hij helaas naar huis. Ronald I was nog 1 punt van de overwinning verwijderd, toen Seb een slag sloeg en de langste handelsweg afnam. Door het verbinden van twee wegen had hij ineens een erg grote weg en was de overwinning van Ronald I voorlopig uitgesteld. De handelaar wisselde voortdurend van eigenaar, maar het leek erop dat het nog wel even kon duren voordat er een winnaar zou zijn. Seb en Leonie moesten eigenlijk ook al weg, dus werd besloten de ronde af te maken. Monique pakte nog snel de handelaar van Ronald I af, waardoor de volgende stand werd bereikt: Ronald I 12, Leonie 12, Marco 10, Monique 9, Seb 8, Jeroen 8. De overgebleven spelers besloten een kort spelletje Hick Hack te gaan doen, terwijl werd gewacht op de Race Chinees. Nog voordat Monique het spel had uitgelegd stond de Race Chinees al voor de deur. De spelers lieten zich niet onbetuigd en hadden de maaltijd in een mum van tijd achter de kiezen. Hick Hack in Gackelwack dus. Hierin proberen de spelers met hun gevogelte zoveel mogelijk voedsel te graaien en met hun vossen zoveel mogelijk gevogelte. Aan het eind van het spel leveren de verzamelde voedselblokjes en gevogeltekaarten punten op. Wie de meeste punten heeft, wint het spel. Monique was het beste in het graaien van voedsel met veel punten, terwijl Jeroen zijn vossen het beste inzette. Dit leverde uiteindelijk de meeste punten op. Eindstand: Jeroen 58, Monique 49, Ronald I 46. Het volgende spel was Medina, een tactisch spel waarbij stadsdelen in de vorm van houten blokjes in een stad worden geplaatst. Daarmee verdienen de spelers punten. Het spel begon heel afwachtend en al snel werden paleizen ter grootte van 4 geclaimd. Zodra 2 spelers eenzelfde kleur paleis hadden geclaimd had de derde speler vrij spel voor het laatste paleis in die kleur. Voor alle drie de spelers onstond zo'n situatie. Het was nu zaak zo lang mogelijk te wachten met het claimen van het paleis, zodat de andere spelers noodgedwongen mee moeten bouwen aan het paleis. Ronald I was de eerste die het niet langer kon rekken en zijn paleis moest claimen, tot opluchting van Jeroen en Monique. Zij hadden een wat langere adem, waardoor Ronald I aan het paleis van Jeroen en Monique moest meebouwen en tezamen met Monique ook nog aan het paleis van Jeroen. Toen het ook nog misging met de stadsmuur, was al duidelijk dat Ronald I het spel niet ging winnen. Jeroen had uiteindelijk het paleis dat de meeste punten opleverde en de meeste bonuspunten. Eindstand: Jeroen (12+5+8+17+9) 51, Monique (9+12+8+11+6) 46, Ronald I (8+8+10+5+3) 34. De avond was ver gevorderd. Er was nog tijd voor 2 korte spelletjes. De eerste was Luxor. Hierbij verzamelen de spelers grafkisten door het maken van combinaties op vertikaal speelbord. Telkens als een combinatie driemaal is gemaakt wordt er een grafkist geopend door de speler die bij die combinatie staat. Monique ging als een speer van start, maar Jeroen en Ronald I zouden in het tweede deel van het spel hard terugslaan. Aangezien de derde grafkist van een soort telkens de meeste punten opleverde was het duidelijk dat een van hen zou gaan winnen. Aangezien Ronald I ook nog zijn geheime opdracht wist te vervullen, wist hij gemakkelijk te winnen. Eindstand: Ronald I 45, Jeroen 35, Monique 28. Een aardig spel, maar niet voldoende diepgang om het vaak te spelen. Tot slot van de avond nog een spelletje Eselsrennen. Met drie ezels wordt een parcours afgelegd. Als je aan de beurt bent mag je zelf bepalen welke ezel wordt verplaatst. Deze ezel veroorzaakt vervolgens een kettingreactie, waardoor diverse ezels verplaatst worden. Iedere speler krijgt 2 geheime opdrachten, waarvan er eentje aan het eind van het spel punten oplevert op basis van de uitslag van de race. Eindstand: Jeroen 4, Monique 3, Ronald I 2. Een grappig idee, maar verder niets bijzonders. De tweede Paasdag zat erop.

Spellensessies overzicht

Spelmagazijnby Ronald Hoekstra - 2002