Spelmagazijn > Nederlands > Menu > Spellensessies > 2001.4 |
Spellensessies 2001.4
29 december 2001
Locatie: bij Peter-Hein in Rotterdam vanaf 12.00u. Spelers: Peter-Hein, Sten, Wendy en Ronald I. Ronald I was de eerste die arriveerde om 12.00u. Omdat Sten en Wendy later zouden komen werd begonnen met Sternenschiff Catan. Voor Ronald I was dit nieuw. Dit is het kaartspel voor twee personen gebaseerd op het bordspel van die Sternenfahrer von Catan. Het blijkt een erg leuk spel te zijn. Peter-Hein wist al snel enkele kolonies te stichten, waar Ronald I wat bij achterbleef. Ronald I had erg veel moeite aan erts te komen en concentreerde zich dus maar op geldinkomsten. Langzaam maar zeker raakte hij achter op Peter-Hein en probeerde dit op te vangen door zijn ruimteschip snel te verbeteren. Peter-Hein kon dit uiteindelijk toch counteren en liep toen snel uit. Na enkele upgrades voor scheepsuitbreidingen gebouwd te hebben bereikte hij ineens de 10 overwinningspunten. Hij liet Ronald I daar met 3 punten ver achter zich. Ondertussen arriveerde ook Sten. Peter-Hein stelde voor om Goldrush City te spelen. Hierbij kopen de spelers op veilingen hout en stenen en daarmee kunnen gebouwen worden gebouwd. Hiervoor zijn ook nog gereedschappen nodig. Ronald I bouwde al snel een 2 sterrengebouw, terwijl Sten en Peter-Hein een 1 stergebouw bouwden. Vanaf een bepaald moment tijdens het spel worden de inkomsten niet meer door middel van goudkaarten geregeld, maar door middel van een soort pokerspel. Vanaf dit moment kwam Ronald I in de problemen. Hij kreeg geen inkomsten meer en het lukte hem ook niet de gebouwen van Peter-Hein op te blazen. Hij maakte uiteindelijk het spel maar uit, om te voorkomen dat hij nog verder op achterstand zou raken. Ronald I en Peter-Hein hadden beiden nu 3 punten en moesten een beslissingsspel spelen. Uiteraard was dit weer een soort pokerspel, dat Peter-Hein met 80 tegen 70 won. Het spel had geen enthousiasme bij de spelers losgemaakt. Het volgende spel was Kardinal & König. Sten kende het nog niet, dus verzorgde Peter-Hein de uitleg. Na enkele zetten begon hij het door te krijgen en deed enkele goede zetten. Ronald I en Peter-Hein zaten elkaar steeds dwars. Peter-Hein was erg beducht op de langste kloosterketen van Ronald I, terwijl Ronald I pogingen deed om de raadsheren van Peter-Hein tegen te werken. Hij zag er echter eentje over het hoofd en dat bracht Peter-Hein uiteindelijk de overwinning. Zelfs Sten gooide nog roet in het eten en pakte de broodnodige punten van Ronald I af. Eindstand: Peter-Hein 55, Sten 35, Ronald I 28. | Inmiddels was ook Wendy gearriveerd met heerlijke oliebollen. Sten wilde een niet al te lang spel meer spelen, dus werd Medina op tafel gezet. In het middenspel was Ronald I niet erg scherp en maakte enkele vage beslissingen. Het leek erop dat de strijd tussen Wendy en Peter-Hein zou gaan. Sten mengde zich ook in de strijd, terwijl Ronald I wanhopige pogingen deed om aansluiting te vinden. Helaas kwam hij enkele muurdelen te kort, waardoor Wendy met de punten kon gaan strijken. Toch was het Peter-Hein die de winst wist te pakken. Ronald I was de enige die geen bonuspunten wist te verzamelen. Eindstand: Peter-Hein 35 (7), Wendy 31 (6), Sten 30 (5), Ronald I 26 (0). Tot nog toe de ongeslagen status voor Peter-Hein. Sten moest helaas alweer vertrekken. Wendy had Die Händler von Genua meegenomen, wat dan ook op tafel kwam. Peter-Hein richtte zich op de eigendom van de centrale gebouwen en ging vervolgens grote boodschappen bezorgen. Daarmee verdiende hij niet alleen veel geld, maar ook een gebouwenactie, waarmee hij telkens gratis 2 postberichten kon verzamelen. Deze bezorgde hij voortdurend tijdens het spel. Wendy richtte zich meer op de grote en kleine boodschappen, terwijl Ronald I de priviliges veel interessanter vond. Hij bezorgde geen enkele grote boodschap, maar af en toe een kleine of een postberichtje. De andere spelers hadden wel in de gaten dat hij privileges verzamelde, maar vonden dat niet zo gevaarlijk. Totdat hij ineens bijna alle privileges had en toen was het te laat. Eindstand: Ronald I 1130, Peter-Hein 935, Wendy 765. Wendy moest er ook alweer vandoor. Het was inmiddels etenstijd, dus werd er pizza en lasagna gehaald. Dit lieten de heren zich goed smaken. Peter-Hein stelde voor om In de Ban van de Ring met de uitbreiding Vrienden en Vijanden te gaan spelen. Een goed idee. Sauron zou even een lesje geleerd worden. Sauron begon op 15, maar Ronald I had niet zo'n gelukkige hand van fiches trekken. Sauron schoof in Bree in één keer maar liefst 7 vakjes op. De strijd eindigde op vakje 14 in Moria, met 12 verslagen vijanden. Een revanche dan maar ? Dit keer begon het een stuk beter en de hobbits kregen goede hoop. Maar liefst 20 vijanden werden verslagen toen het noodlot hen trof. Vakje 36 in Helm's Deep was het einde. Sauron die op 15 was begonnen greep de ringdrager. Dit smaakt naar meer. Maar het was tijd om huiswaarts te keren. De dag was weer voorbij gevlogen. |
28 december 2001
Locatie: bij Jeroen en Monique in Hoofddorp vanaf 22.00u. Spelers: Rob, Det, Jeroen, Monique, Leonie, Seb en Ronald I. Rob en Det verschenen onverwacht bij Jeroen en Monique en ook Leonie en Seb waren uitgenodigd. Ronald I verscheen rond 22.00u ook nog. Hij had Times to Remember meegenomen. De dames stelden voor om tegen de heren te spelen, een uitdaging die maar al te graag werd aangenomen. Times to Remember is een vragenspel, waarbij het antwoord altijd een jaartal is. Door middel van het plaatsen van klemmen op een schijf met jaartallen kan een periode worden aangegeven. Als het antwoord binnen de klem valt, mag deze worden ingeleverd. Het team dat als eerste alle zeven klemmen heeft kwijtgespeeld, wint het spel. Al snel bleek het een stuk moeilijker te zijn dan verwacht. Nadat beide teams behoorlijk hadden misgeschoten, kregen de heren vat op het spel en wonnen het spel. De dames hadden nog 3 klemmen over (2, 4 en 6). Ze eisten een revanche. | Ook nu liepen de heren snel uit en dachten een gemakkelijke overwinning te kunnen scoren en werden wat gemakkelijk. De dames kwamen goed terug en het spel werd beslist bij de laatste vraag. De heren hadden deze goed, de dames niet en bleven zitten met 1 klem van 6. De avond werd afgesloten met het raden van muziekfragmenten van een uitbreiding van Trivial Pursuit. Het waren vooral Jeroen, Monique en Ronald I die zich lieten horen. Langzaam maar zeker kwam ook Det in het spel voor. Leonie en Rob wisten slechts sporadisch een antwoord te produceren, maar dat mocht de pret niet drukken. |
25 december 2001
Locatie: bij John & Fenny in Amstelveen vanaf 20.00u. Spelers: John, Fenny en Ronald I. De jaarlijkse spellenavond op eerste Kerstdag. Ronald I had weer zorgvuldig enkele spellen geselecteerd, maar eerst kwam Baantjer op tafel, een sinterklaas cadeau dat Fenny had gehad. Het idee achter het spel leek heel leuk. Elke speler moet 3 zaken oplossen door informatie te verzamelen. Het uiteindelijke spel blijkt zwaar tegen te vallen. De spelregels vergeten een heleboel zaken te vermelden en de spelers kunnen tijdens het spel maar heel weinig invloed uitoefenen. Voor elke zaak moeten namelijk 4 kaarten worden verzameld: informatie van twee medewerkers en 2 delen van het moordwapen. Tezamen leveren deze een dader op. Deze kaarten worden verzameld door op groene en rode vakjes te komen. Dit wordt bepaald door de dobbelsteen. Als echter iemand anders je tweede deel van het moordwapen vindt, gaat dit onderop de stapel en kun je weer de hele stapel doorspelen, voordat je weer een kans op het moordwapen maakt. Eenzelfde probleem geeft de informatie van de dokter. Als je deze eenmaal aan een zaak hebt gekoppeld, kun je deze niet meer loskoppelen. Als nu de beoogde dader inmiddels door een andere speler is gepakt, kun je je hele zaak niet meer oplossen. Na anderhalf uur spelen zijn we maar gestopt. John had inmiddels 2 zaken opgelost en Ronald I en Fenny elk 1. Dit spel zal wel niet meer op tafel komen. | Daarna kwam Carcassonne op tafel. Het eerste spel vertelde Ronald I nog enkele tactische tips om zo snel alles te leren kennen. Eindstand: Ronald I 98, Fenny 70, John 48. Het tweede spel duurde duidelijk langer. John richtte zich nu op de boeren, terwijl Fenny een grote stad probeerde te stichten. Ronald I ging de strijd aan met de boeren en kwam op gelijke hoogte met John, maar had nog 2 boeren achter de hand. Deze wist hij uiteindelijk ook te verbinden, waardoor hij als enige maar liefst 10 steden wist te scoren. Eindstand: Ronald I 98, Fenny 65, John 53. Het was inmiddels al laat, maar een spelletje Mamma Mia kan natuurlijk nog wel. De eerste ronde was uitproberen voor John en Fenny, waarbij het verschil tussen de pizza Monotoni en de pizza Minimale duidelijk werd. Ronald I toonde hoe de ene bestelling na de andere kon worden gemaakt. Hij kwam tot 7, terwijl John en Fenny op 3 bleven steken. Fenny had nog ingrediënten over, dus pakte ze alsnog de tweede plaats. Eindstand: Ronald I 7, Fenny 3, John 3. Een revanche was op zijn plaats. Ronald I had het nu een stuk moeilijker en enkele bestellingen liepen uit op een mislukking. John had het spel goed door en als een volleerd pizzabakker maakte hij 6 bestellingen in orde. Eindstand: John 6, Ronald I 5, Fenny 4. |
22 december 2001
Locatie: bij Rob en Det in Meppel vanaf 13.00u. Spelers: Rob, Det, Jeroen, Monique en Ronald I. Det wilde graag Heimlich en Co proberen, dus nam Ronald I de Nederlandse versie Safe & Partners mee. Het spel begon vrij tam, maar langzaam maar zeker kregen de spelers greep op het spel. Enkele malen stonden er diverse kleuren op winst, maar niemand maakte het af, totdat Jeroen zijn kans schoon zag. Eindstand: Jeroen 44, neutraal 42, Ronald I 39, Rob 36, Monique 35, Det 29, neutraal 26. Op verzoek van Det had Ronald I ook Mindpower meegenomen. Dit is een geheugenspel van Jumbo. Ook dit spel begon vrij tam, maar naarmate het spel vorderde werden de antwoorden steeds spitsvondiger en tegen het eind van het spel werden ze wel erg extreem. Monique kreeg erg veel gele kaartjes, maar kwam op weinig groene vakjes, zodat ze maar niet op schoot. De rode kaartjes met de tekenschema's bleken het simpelste. Iedereen had ze telkens goed. De vertalingen uit het Swahili waren het lastigst. Niemand had er eentje goed. Iedereen speelde trouwens op de middelste moeilijkheidsgraad. Zoals gezegd werden de antwoorden steeds gemener. Zo bestonden de ingrediënten voor een taart bijvoorbeeld uit gekneed bladerdeeg zonder zout en linksgeslagen zure room. Het password voor de computer werd geen normaal woord, maar 2pmmuxv5c (als ik me goed herinner). Toch bleken ook deze antwoorden redelijk goed te onthouden. Uiteindelijk was het Det die de overwinning greep. Rob, Ronald I en Jeroen stonden alledrie op 12, terwijl Monique op 8 was blijven steken. Daarna kwam Eschnapur op tafel. In dit spel betreden de spelers een tempel, waarin schatten worden gevonden. Deze schatten leveren uiteindelijk scorepunten op. In het spel worden diverse spelelementen door elkaar gebruikt, waardoor het in het begin vrij lastig is te zien wat nu de beste manier is. Monique leek dat het beste door te hebben en schoot vooruit. Ronald I en Det waren degenen die het haar lastig gingen maken. De laatste veiling zou de beslissing brengen. Als Monique hem won, won ze het spel, als Det hem won, dan zou het er nog om spannen en als geen van beide hem won, dan zou Ronald I de overwinning grepen. Uiteindelijk was het Det die de veiling won, maar bleek het toch Monique die het spel won. Eindstand: Monique 41, Ronald I 39 (22), Det 39 (15), Rob 34, Jeroen 33. Iedereen was het er over eens dat het spel zeker voor herhaling vatbaar was. Toen allen de spelmechanismen door kregen bleek het een zeer spannend en afwisselend spel te zijn. Det wilde graag M spelen en de anderen gaven daaraan schoorvoetend gehoord. Rob ging ondertussen naar de Chinees om de avondmaaltijd te gaan halen. Det gooide de ene waardering naar de andere in het spel en Ronald I was daardoor steeds het haasje en kreeg weinig punten binnen. Hij concentreerde zich daarom op de fiches. Op een gegeven moment begon Jeroen waarderingen te activeren, waardoor Ronald I ook kon gaan scoren en de dames veel strafpunten kregen toebedeeld. Dit had wel tot gevolg dat Jeroen zich ook op de overwinning kon gaan richten. Toen het spel af was, bleek toch Ronald I vrij gemakkelijk deze overwinning op te eisen. De andere plaatsen waren echter zeer dicht bij elkaar. Eindstand: Ronald I 270 (11), Jeroen 190 (4), Det 180 (4), Monique 170 (5). Rob kwam exact op tijd weer terug en iedereen liet zich de Chinese maaltijd goed smaken. De tijd vloog alweer voorbij, dus werd er snel weer een spel gekozen: Land unter dat Ronald I van Erwin te leen had. Iedere speler krijgt daarbij een setje weerkaarten. Het spel wordt net zoveel rondes gespeeld als het aantal spelers dat er is, zodat iedereen met elk setje een keer speelt. Een leuk gegeven. Elk setje geeft recht op een aantal reddingsboeien: hoe beter het setje, hoe minder reddingsboeien. | Aan het eind van elke ronde krijg je punten voor het
aantal reddingsboeien dat je nog over hebt. Elke ronde bestaat uit 12
beurten en in elke beurt worden 2 kaarten verdeeld onder de 2 spelers
die het hoogste bod doen. Deze kaarten geven een waterstand aan. Wie
na elke beurt de hoogste waterstand heeft, moet een van zijn
reddingsboeien opofferen. Het blijkt een alleraardigst spel te zijn,
waarin Ronald I duidelijk goed bedreven was. Na drie van de 5 rondes
had hij al bijna net zoveel punten als de rest van de spelers samen.
Elke ronde scoorde hij een positief aantal punten en liep nog verder
uit. Voor de tweede plaats leek de strijd te gaan tussen Rob en Det,
maar Jeroen wist met een sterke laatste ronde nog de tweede plaats te
grijpen. Eindstand: Ronald I 19, Jeroen 9, Rob/Det 8, Monique 2. Det
had in Essen een spel met een speciale uitvoering gekocht: Hill(y)
Billy. Dit is een racespel, waarbij de autootjes van blikjes
zijn gemaakt. Erg mooi.
Jeroen en Monique bij Hilly Billy Het spel op zich blijkt echter niet helemaal goed getest te zijn. In principe is het een racespel, waarbij de spelers geld verdienen door regelmatig over de finish te komen. Het rijden op zich kost echter geld. Het blijkt meer geld te kosten dan het oplevert, dus kun je beter stil blijven staan. Ondertussen is het een gokspel, waarbij spelers zich voor gevaren kunnen verzekeren. Dit kan de spelers nog geld opleveren en/of kosten. De meesten raakten langzaam maar zeker door hun geld heen. Alleen Rob wist lange tijd een positieve score te houden. Na twee uren rijden waren Jeroen en Det door hun geld heen en besloten we maar te stoppen. De race was nog lang niet ten einde. Eindstand: Monique 72, Rob 66, Ronald I 39, Jeroen 2, Det 0. Monique had dus toch nog Rob weten in te halen. Het spel heeft leuke elementen, alleen klopt het niet helemaal en duurt het veeeel te lang. De avond werd afgesloten met Kardinal & König in combinatie met de uitbreiding der Vatikan. Met behulp van een joker kan een speler een raad in het vatikaan plaatsen en daarbij dubbel scoren bij bepaalde raden of kloosters. Jeroen en Ronald I maakten daar al snel gebruik van. Het spel bleek ook een strijd tussen Ronald I en Jeroen te worden. Ronald I wist een hele lange keten van kloosters te vormen, terwijl Jeroen zich op de raden richtte. Ronald I vergat een van die mogelijke raden te blokkeren voor Jeroen en daarmee gaf hij de overwinning uit handen. Tijdens het spel bleek nog een foutje gemaakt te zijn met het vatikaan (deze geldt alleen voor de eindtelling, waardoor Ronald I en Jeroen eigenlijk 5 punten teveel hadden gescoord). Eindstand: Jeroen 59, Ronald I 52, Rob 31, Monique 30 en Det 24. Het was helaas weer tijd om de terugreis te aanvaarden. Weer een prima geslaagde spellensessie. Eindstand van de dag (zonder M): Ronald I 13, Jeroen 16, Rob 18,5, Monique 20, Det 22,5. |
20 december 2001
Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Rutger en Ronald I. Ronald I wilde graag de nieuwe Risk uitproberen: Risk 2210 AD. Het lijkt een beetje op het oude Risk, maar er zijn toch best veel verschillen. Het grootste verschil is wellicht dat er maar 5 (vijf !) beurten zijn. Het bord is redelijk herkenbaar, maar er zijn ook gebieden in de verschillende ocecanen aanwezig en verder is er de maan, waarop ook veel gebieden te veroveren zijn. Ook heeft iedere speler de beschikking over maximaal 5 commandanten, die elk speciale voordelen bieden. Voor elk van de commandanten zijn aktie kaarten te verkrijgen, die van invloed kunnen zijn op het spelverloop. De spelers beschikken over energie, waarmee diverse dingen gedaan kunnen worden: je kunt er mee bieden op de beurtvolgorde, je kunt er commandanten mee aanschaffen, je kunt er ruimtestations mee aanschaffen en ten slotte kun je er ook aktiekaarten mee aanschaffen. Elke beurt krijgen de spelers nieuwe eenheden en nieuwe energie gebaseerd op de hoeveelheid gebieden die ze bezitten en de eventuele bonussen voor het bezit van complete continenten. Bij het begin van het spel worden 4 gebieden door een nucleaire aanval getroffen en zijn tijdens het spel onbereikbaar. De overige landgebieden worden verdeeld onder de spelers, door om beurten een gebied te kiezen. Jeroen richtte zich in zijn eerste speelbeurt op het land, Ronald I op het water en Rutger op de maan. Ronald I deed daarbij de beste zaken omdat hij onder water extra energie wist te vinden. De beurt daarna wilde Jeroen de heerschappij van Ronald I in het water aanpakken, maar kreeg te maken met een valstrik, waardoor zijn aanvalsmacht werd gehalveerd. Ronald I deed de beurt daarna een aanval op de maan en schakelde meteen ook de maancommandant van Rutger uit. Hij deed ook nog een poging het ruimtestation van Rutger over te nemen om zo veilig op de maan te kunnen bivakkeren, maar dat mislukte helaas. | Voor Jeroen zag het er inmiddels niet best uit. Hij kreeg
steeds minder inkomsten aan eenheden en energie. Rutger probeerde nog
een invasie op de maan te doen, maar ook hij trapte in een valstrik en
zijn aanvalsmacht werd uiteengeslagen. Rutger en Jeroen hadden beide
nog 9 punten middels aktiekaarten verzameld, maar dat mocht niet
baten. Eindstand: Ronald I 52, Rutger 33, Jeroen 20. Het spel liet een
beetje gemengde gevoelens achter. Het was niet onaardig, maar maakte
toch niet een groot enthousiasme los. Daarbij komt het feit dat het
spel maar 5 beurten kent. Dat is niet zo kort als het lijkt, maar is
toch duidelijk van invloed. Het spel golft wel heen en weer, maar
uiteindelijk zal de speler met voorsprong toch redelijk gemakkelijk
zijn voorsprong kunnen behouden, omdat hij zowel meer eenheden als
meer energie ontvangt. De volgorde in de laatste speelbeurt is erg van
belang, dus is het zaak daar veel energie voor te reserveren.
Rutger en Jeroen bij Risk 2210 AD |
15 december 2001
Locatie:
bij Armand en Tamara in Den Haag vanaf ongeveer 13.00u. Spelers: Rob,
Det, Armand,
Tamara en Ronald
I. Er stond weer een hele dag gepland. Door de ijzel werd er
wat later begonnen. Armand en Tamara hadden Orbit op de kop getikt,
waarin ook het spel Corona was opgenomen.
Ronald I had het spel heel lang geleden eens gespeeld, dus hij wist de
meeste regels nog wel te herinneren.
Er zijn 7 gemeenschappelijke speelstenen. Er worden 6 dobbelstenen gegooid en iedereen krijgt 1 minuut de tijd om een maximale score te vinden. Degene die de hoogste score roept, mag deze proberen te halen. Lukt het, dan krijgt hij van iedereen een muntje. Lukt dat niet, dan betaalt hij iedereen een muntje. Je kent een dobbelsteen toe aan een speelsteen. Elke speelsteen mag maximaal 1 dobbelsteen krijgen. Daarna worden de speelstenen met de klok mee bewogen en wel zoveel stappen als de dobbelsteen aangeeft. Deze speelsteen levert zoveel punten op als het aantal stenen dat op het doelvakje staan. De volgorde van het verplaatsen van de stenen is dus van belang. Tamara ging als een speer van start, maar toen kreeg ook Ronald I de smaak te pakken en het werd een strijd tussen hen. Armand en Rob hadden moeite om de oplossingen te zien, maar Armand waagde toch een poging en hij had succes. Ronald I werd een beetje overmoedig en kwam enkele malen 1 puntje te kort. Na een aantal rondes werd besloten te stoppen, omdat Tamara een wel erg grote voorsprong had opgebouwd. Eindstand: Tamara 27, Det 12, Rob/Ronald I/Armand 7. Ronald I had het kleine spelletje Don meegenomen. Daarbij bieden de spelers met munten op kaarten van verschillende waarden. De hoogte van het bod bepaalt naar wie de munten gaan: namelijk naar degene die de meeste kaarten van die waarde in zijn bezit heeft. Hoe meer kaarten je hebt, hoe meer geld er binnen kan stromen. Echter: je mag geen bod doen ter hoogte van de waarde van de kaarten die je bezit. Het wordt dus steeds moeilijker om te bieden. Opnieuw ging de strijd tussen Ronald I en Tamara. Deze keer wist Ronald I te winnen. Eindstand: Ronald I 16, Tamara 13, Armand 8, Rob 7, Det 3. Rob had de meeste munten over, omdat hij het laatste bod van Tamara ontving. Det had Volldampf meegenomen en na een korte uitleg kon worden begonnen. In een viertal rondes bouwen de spelers spoorrails en vervoeren vervolgens goederen over trajecten. De rails die daarbij gebruikt worden, leveren de eigenaars punten op. Het spel vraagt een goed inzicht en je moet vooral de financiën goed plannen. Het was een interessant spel, maar vier rondes is wel een beetje te kort. Het werd een strijd tussen Armand en Det. Tamara probeerde daar bij aan te haken, maar dat mocht niet baten. De laatste zet van Ronald I bleek Det de overwinning te geven, doordat ze 1 geldstuk meer had dan Armand. Eindstand: Det 20 (28), Armand 20 (27), Tamara 14, Rob 12, Ronald I 10. |
Het liep al tegen
etenstijd, dus werd een kort spelletje tevoorschijn gehaald. Armand en
Tamara hadden Cartagena nog niet
gespeeld, dus dit was een mooie gelegenheid. Het was duidelijk dat
ervaring bij dit spel een voorsprong is. Ronald I en Det streden
hierbij om de overwinning. Het leek erop dat Ronald I de winst ging
pakken, maar doordat Rob op een voor Det gunstige plek ging staan, kon
ze net voor Ronald I eindigen. Rob deed het vervolgens rustig aan.
Tamara leek volstrekt kansloos, maar omdat Armand er geen gebruik van
wist te maken, wist ze hem alsnog te verschalken. Eindstand: 1) Det,
2) Ronald I, 3) Rob, 4) Tamara, 5) Armand. Daarna was het tijd voor de
avondmaaltijd. Tamara had een heerlijke schotel voorbereid, die
iedereen zich goed liet smaken. Nadat het ijs ook was weggewerkt,
haalde Det König der Diebe tevoorschijn.
Dit is een spel waar bendeleider Draco en zijn helden rond de tafel
zitten. Zodra iemand een toost uitbrengt, deel Draco goud en zilver
uit en wel aan de 4 helden die aan zijn goede kant zitten. Hij
verlangt echter geld van de 2 helden die aan zijn slechte kant zitten.
Door middel van aktiekaarten kunnen de spelers de positie van de
helden veranderen. De aktiekaarten blijken echter niet altijd uit te
blinken in helderheid. Opnieuw waren het Ronald I en Tamara die goed
van start gingen. Langzaam maar zeker werd er aan hun voorsprong
geknaagd en toen Draco ineens wel heel gul werd door een volle
wijnkelder, waren ineens Rob en Armand de grote helden. Hun voorsprong
bleek onoverbrugbaar. Eindstand: Rob 23, Armand 21, Det 17, Tamara 13,
Ronald I 9. Een grappig spelletje van het niveau van Guillotine. Je
hebt weinig mogelijkheden tot plannen, maar moet de juiste kaart
uitspelen op het moment dat je aan de beurt bent. Wellicht is het met
4 spelers nog leuker. Det had ook nog 20
Questions meegenomen. Armand en Tamara hadden het spel Quiz't
in huis, wat bijna hetzelfde is. Tamara ging weer als een speer van
start. Er was even wat onduidelijkheid over het goed rekenen van
bepaalde antwoorden. Ronald I had Cassius Clay geraden, maar op het
kaartje stond Muhammed Ali. Armand gaf aan dat dit dezelfde persoon
was en dus werd het goed gerekend. Later in het spel werd Stille
Oceaan en Stille Zuidzee geantwoord bij een kaartje waar Grote Oceaan
op stond. De aanwijzingen verwezen duidelijk naar stilte. Lastig hoor.
Eindstand: 1) Tamara, 2) Ronald I, 3) Rob, 4) Armand, 5) Det. Het was
bijna tijd om huiswaarts te keren in verband met mogelijke ijzel.
Ronald I had nog het kaartspelletje Labyrinthe
meegenomen. Dus werd er besloten dit als afsluiter te doen. Om beurten
leggen de spelers een doolhof kaartje aan. Als daarmee een verbinding
tussen twee dezelfde figuurtjes wordt bewerkstelligd, dan mag deze
kaart worden genomen als score. Het aantal kaartjes in de stapel bleek
niet gelijkmatig verdeeld, waardoor 2 spelers een beurt extra kregen.
Eindstand: Ronald I 8, Rob 7, Det 7, Tamara 6, Armand 5. Het idee van
het spelletje is aardig, maar biedt toch te weinig mogelijkheden. Voor
de wat jongere spelers is het wellicht interessant. Een hele gezellige
dag zat er helaas al weer op.
Eindstand: 1) Tamara 19, 2) Det 19,5, 3) Ronald I 20, 4) Rob 21,5, 5) Armand 25. |
8 december 2001
Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 15.00u. Spelers: Ronald I. De sessie van 6 december 2001 smaakte naar meer. Dus werd Roads & Boats weer opgezet en speelde Ronald I in zijn eentje hetzelfde scenario. Er werd op rij 5 van het wereldwonder begonnen. Ronald I zorgde dat de productie snel op gang kwam en dacht een flinke eindscore te gaan halen. Toen bleek dat er nog een tweede manier was dat het spel zou eindigen: als alle neutrale bouwstenen van het wereldwonder op zouden zijn. | Hier kwam hij veel te laat achter en moest toezien hoe niet al zijn aandelen konden worden geproduceerd. Hij had zelf niet meegebouwd aan het wereldwonder, waardoor de woestijnen te laat vrijkwamen voor zijn stock exchange. Hij bleef daarom steken op een score van 670. Dit vraagt om een revanche. |
6 december 2001
Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen, Rutger en Ronald I. Deze avond was gepland voor Roads & Boats. Omdat zowel Rutger als Jeroen het spel pas eenmaal hadden gespeeld werd het spel nog snel uitgelegd en werd gekozen voor het scenario Worlds Apart. Het spel begon goed. Alle drie de spelers maakten de beginnersfout om 2 woodcutters en een quarry te bouwen, waardoor er onvoldoende grondstoffen voor de sawmill overbleven en het spel in feite was afgelopen. Snel werd opnieuw begonnen. Ronald I en Rutger hadden ongeveer een vergelijkbare strategie en alleen Jeroen week daar iets van af. Ronald I werkte aan een goed wegennet en wilde snel zijn productie opvoeren. Dat zag er goed uit. Hij was ook de eerste die meerdere ezels begon te fokken. Hij verzuimde echter vroeg over te stappen op paard en wagen, wat Jeroen wel deed. Daardoor begon Jeroen snel in te lopen en Rutger stapte ook over op paard en wagen. Ronald I zag in dat dat toch wel handig was, maar het duurde een aantal beurten voordat hij ook zo ver was. Inmiddels was Rutger de eerste die een aandeel had geproduceerd en ook Jeroen stond op het punt dit te doen. Toch bleef het lastig de juiste hoeveelheden van de benodigde grondstoffen te produceren. Toen Ronald I eindelijk paard en wagens begon te produceren, begon ook zijn wegennet vruchten af te werpen. | Hij zorgde voor voldoende goud in zijn mijnen en bouwde een tweede muntenfabriek. Nu liep hij snel zijn achterstand in en ging het gelijk op. Jeroen werd bijna nog een oor aangenaaid, toen hij over het hoofd zag dat het spel bijna ten einde was. Ronald I kwam net 1 grondstof te kort om het spel voortijdig af te maken. Aangezien Jeroen bijna al zijn aandelen buiten zijn paard en wagens had, zou hij met zekerheid verloren hebben. In de volgende ronde was iedereen erop bedacht en laadde alles in de paard en wagens of in het geval van Rutger zelfs in vrachtwagens. Ronald I en Jeroen hadden beiden 5 aandelen en Rutger 4. Jeroen had aan munten en goud echter 80 punten meer dan Ronald I en scoorde bij het momument ook nog eens 7 punten meer dan Ronald I. Een duidelijke overwinning dus. Eindstand: Jeroen 869, Ronald I 782, Rutger 723. Het was inmiddels al na half één en de volgende morgen zou de wekker weer vroeg gaan. Snel werd het spel opgeruimd en werd huiswaarts gegaan. Een zeer interessante avond was achter de rug en telkens blijf je denken dat je het veel beter had kunnen doen. De scores lagen echter alweer flink hoger dan de vorige keer toen hetzelfde scenario werd gespeeld. Er zit nog veel meer ruimte in. |
15 november 2001
Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 20.00u. Spelers: Jeroen en Ronald I. We hadden afgesproken om Star Wars: The Queen's Gambit te gaan spelen. Jeroen nam de Trade Federation en Ronald I de Naboo. Tijdens het opstellen van het spel werden de regels door Ronald I uitgelegd. Jeroen ging meteen voortvarend van start op het slagveld en vernietigde de ene na de andere eenheid van Ronald I. Ronald I deed het in het paleis vrij redelijk en vooral de Destroyer Droids van Jeroen moest het daar ontgelden. Op het slagveld had Jeroen al snel het krachtveld onschadelijk gemaakt en hij ging door met het vernietigen van eenheden. Even leek het erop dat Ronald I zou worden afgemaakt, maar toen wist hij Darth Maul te verslaan. Met ObiWan stormde hij naar het paleis en ging daar flink te keer. | De ene na de andere lichting Battle Droids viel ten prooi aan het lichtzwaard. Ondertussen had Anakin de smaak te pakken gekregen. Jeroen had vele extra starfighters ingezet, maar Anakin had daar hoegenaamd bijna geen last van. Ronald I begon te vorderen in het paleis, maar het aantal overgebleven paleiswachten was drastisch geslonken. Jeroen stuurde de ene na de andere lichting van het slagveld naar het paleis en wist daardoor telkens toch paleiswachten van Ronald I uit te schakelen. Het was nu een kwestie van tijd. Zou Anakin op tijd aankomen ? Zou ObiWan lang genoeg op krachten blijven ? Uiteindelijk was het toch Jeroen die aan het langste eind trok. ObiWan en 1 paleiswacht gaven zich gewonnen, want er was geen zicht meer op de overwinning. Anakin was net te laat geweest. |
10 november 2001
Locatie: bij Ronald I in De Kwakel vanaf 20.00u. Spelers: Rutger en Ronald I. Een onverwachts geplande spellensessie. Ronald I stelde voor om Star Wars: The Queen's Gambit uit te proberen. De regels moesten nog worden gelezen, maar deze waren in het algemeen recht-toe-recht-aan. Het opzetten en plakken van de dobbelstenen vergde nog enige tijd, maar toen kon het spel beginnen. Het zag er indrukwekkend uit. Er worden eigenlijk meerdere spellen tegelijk gespeeld, die onderling toch ook weer samenhangen. Elke ronde selecteren beide spelers 4 kaarten uit hun hand van 10 en bepalen daarvan de volgorde. Om beurten spelen ze nu zo'n kaart uit. De meeste kaarten geven je 2 of 3 keuzes, waarvoor je op dat moment kunt beslissen. Aan de ene kant heb je de strijd op het slagveld, dat vol staat met allerlei eenheden. De tanks van de Trade Federation kunnen pas echt in actie komen als het krachtveld wordt uitgeschakeld. Dit slagveld heeft twee functies. De belangrijkste is dat er bonuskaarten verdiend kunnen voor de gevechten op de andere locaties. En verder kan de Trade Federation troepen van het slagveld naar het paleis overbrengen. Het paleis is dan ook de tweede locatie waar gestreden wordt. De good guys moeten proberen een meerderheid in de paleiszaal te verkrijgen, terwijl het ze lastig gemaakt wordt door allerlei robots. De derde strijd is die van Anakin die met zijn ruimteschip het grote ruimteschip van de Trade Federation moet uitschakelen, terwijl hij wordt lastig gevallen door starfighters. Het laatste gevecht vindt plaats in de reactor ruimte, waar Darth Maul strijdt tegen Qui-Gon en Obi-Wan. In het eerste spel begon Ronald I als Naboo speler en sloeg al snel zijn slag in het paleis. De robots waren geen partij en werden flink afgeslacht. Alleen met de Destroyer Droids had hij erg veel moeite. En verder zorgde hij ervoor dat Anakin snel opschoot. Toen kreeg Rutger door dat het slagveld aardige bonuskaarten kon opleveren en richtte daar grote schade aan. Daardoor kon hij zich herstellen in het paleis en wist uiteindelijk de Naboo tot 2 te reduceren en daarmee de overwinning veilig te stellen. | Er was voldoende tijd voor een revanche, dus werd er van partij gewisseld. Het opzetten van de stukken ging nu een stuk sneller, de partij zou echter een stuk langer duren. Ronald I had de tactiek goed afgekeken en begon voortvarend op het slagveld. Tevens hield hij zich goed staande in het paleis. Rutger spaarde echter veel kaarten voor Obi-Wan en nadat Qui-Gon was verslagen, sloeg Obi-Wan hard terug en Darth Maul legde het loodje. Nu kon Obi-Wan zich met de paleisstrijd bemoeien. En daar was hij een stuk beter in. De overmacht van robots van Ronald I verdween als sneeuw voor de zon. Enkele malen kon hij van het slagveld nog nieuwe eenheden het paleis in helpen, maar dat mocht niet baten. Rutger bracht zichzelf nog wel in de problemen, doordat de paarse prinses de deur van de paleiskamer blokkeerde, terwijl hij geen kaarten meer kreeg voor de paarse prinses. Ronald I kon daardoor met zijn laatste robot telkens vrij schieten op de paarse prinses. Nu kwam alles aan op Anakin. Als hij eerder zijn bestemming zou bereiken dan dat de paarse prinses ten onder zou gaan, kon hij de strijd nog winnen. Ronald I kreeg steeds minder bruikbare kaarten en de robot deed zijn werk niet echt geweldig. Anakin begon op te schieten en wist uiteindelijk zijn opdracht te vervullen, voordat de prinses dood was. Een overwinning voor de Naboo. Al met al is het een interessant spel gebleken, hoewel er door de vele dobbelstenen een behoorlijke geluksfactor in het spel is. Je moet voortdurend goed je mogelijkheden afwegen, maar toch speelt het spel lekker vlot. En daarbij ziet alles er ook nog eens heel verzorgd en aantrekkelijk uit. Dit spel zal zeker vaker op tafel komen om diverse andere strategieën uit te proberen. |
3 november 2001
Locatie: bij Harold in Waalre vanaf 20.00u. Spelers: Leon, Janneke, Harold, Jeanine en Ronald I. In Essen had Harold Turfmaster gekocht en dit was een mooie gelegenheid om het eens uit te proberen. Snel werden nog even de regels doorgenomen, waarna de paardenrace kon beginnen. Elke speler heeft 1 paard ter beschikking en een serie van 32 kaarten. Er worden 3 races verreden en per race mogen de spelers 10 kaarten gebruiken. In 1 van de 3 races mogen de 2 extra kaarten gebruikt worden. Om en om vindt er een kaartenronde en een dobbelsteenronde plaats. In de kaartenronde spelen de spelers één voor één een kaart uit, te beginnen met de koploper. De 3 paarden die het beste liggen, mogen bepaalde hoge kaarten niet uitspelen (als ze dat wel doen, blijft het paard staan). De paarden moeten altijd in een rechte lijn worden verplaatst. Bij het eerste stapje mag van baan worden gewisseld en na het zesde stapje mag nog eenmaal van baan worden gewisseld. Verder moet het vakje achter een ander paard altijd leeg blijven. Door deze beperkingen kan het voorkomen dat je niet het maximale aantal vakjes kunt bewegen. De buitenbochten hebben meer vakjes dan de binnenbochten. In een dobbelsteenronde gooit een van de spelers (dit wisselt kloksgewijs) met twee dobbelstenen en hij bepaalt of hij één danwel twee dobbelstenen gebruikt. Het resultaat geldt voor alle paarden. De koplopers zijn echter nog steeds gebonden aan de maximale verplaatsingen en kunnen daardoor gedwongen worden toch maximaal één dobbelsteen te gebruiken, terwijl de rest wel met twee mag bewegen. Harold begon de eerste race erg rustig, terwijl Ronald I snel van start ging. Vlak voor de finish moest Ronald I verplicht een lage kaart spelen, waardoor iedereen hem kon passeren. De beide dames eisten de eerste plaatsen op. In de tweede race werden hindernissen toegevoegd. Dit maakt de race veel interessanter en worden de spelers gedwongen andere kaarten te gebruiken. Jeanine ging erg goed, maar kreeg van de heren in de laatste bocht verkeerd advies. Dat bemerkte ze te laat en eindigde daardoor als laatste. Leon en Ronald I waren de gelukkigen. | Voor de derde race werd een ander bord tevoorschijn getoverd. Hierop was slechts één hindernis. Iedereen had het spelprincipe goed door en het werd een spannende race. Opnieuw was het Ronald I die van kop af goed van start ging. Vlak voor de laatste bocht begon de echte strijd. Voortdurend was er een nieuwe leider. Het laatste rechte eind zou de beslissing brengen. Harold lag op kop, maar had alleen maar maximale kaarten en moest blijven staan. Janneke lag tweede en viel helemaal stil. Ronald I schoot er weer voorbij en met een finishfoto wist Jeanine de overwinning op te eisen. Leon kon zelfs de ongelukkig Janneke en Harold passeren. Eindstand: 1) Jeanine 80 (=30+0+50), 2) Leon 80 (=10+50+20), 3) Janneke 70 (=50+10+10), 4) Ronald I 60 (=0+30+30), 5) Harold 40 (=20+20+0). Er was nog tijd voor een ander spel. Er werd besloten Carcassonne te spelen met de nieuwe rivieren uitbreiding. Deze rivier wordt aan het begin van het spel opgebouwd volgens de normale spelregels en daarna wordt verder gespeeld met de overige tegels. Janneke had geluk dat ze het eerste klooster pakte en nam snel een voorsprong. Ronald I richtte zich op enkele mooie weilanden en een hele lange weg. Harold probeerde tijdens het spel tevergeefs aansluiting te krijgen bij het weiland van Ronald I, maar dat wist Ronald I handig te voorkomen. De kloosters lieten bijna allemaal op zich wachten tot de eindfase. Niemand kon hier goed van profiteren. Na de telling bleek Ronald I de winnaar te zijn, voornamelijk door zijn boeren. Eindstand: Ronald I 52, Janneke 42, Jeanine 37, Harold 34, Leon 31. De rivier blijkt een aardige uitbreiding te zijn. Na het leggen van de rivier zijn er namelijk veel meer mogelijkheden om je tegels aan te leggen, wat het spel interessanter maakt. Het klooster aan de rivier is erg interessant, omdat het in ieder geval heel vroeg in het spel komt en ook de weilanden rondom de rivier zijn erg belangrijk. De meesten begonnen nu de vermoeienissen van het Spellenspektakel te voelen, dus werd er geen nieuw spel meer op tafel gezet. Ronald I en Harold gingen nog even door met het ontwerp van Crashmasters. Eindelijk werd daarbij weer een mooie doorbraak behaald en liggen er weer veel ideeën klaar. |
27 oktober 2001
Locatie: bij Tamara in Den Haag vanaf 14.00u. Spelers: Armand, Ruben, Vincent (4 jaar), Savanna (6 jaar) en Ronald I. Enkele van de gasten hadden interesse om spelletjes te spelen. Armand, Vincent, Savanna en Ronald I begonnen met Bataclan. Daarbij krijgt elke speler een stapel dobbelstenen in verschillende groottes. Om beurten moeten de spelers een dobbelsteen met een volgend nummer op een toren plaatsen. Als je het nummer niet hebt, mag je opnieuw gooien met al je overgebleven dobbelstenen. Als je hem dan nog niet hebt en ook geen joker, dan is je beurt voorbij. Als je de toren laat omvallen krijg je alle gebruikte dobbelstenen. Het doel is als eerste al je stenen kwijt te raken. De strijd ging duidelijk tussen Armand en Ronald I, maar de beide kids lieten zich niet onbetuigd. Ze waren erg enthousiast betrokken bij het spel en glommen van de spanning. Ronald I miste een aantal beurten, waardoor Armand net iets eerder zijn dobbelstenen kwijt was. Ronald I volgde in dezelfde ronde. De kids speelden nog even verder, maar de dobbelstenen wisselden voortdurend van eigenaar. Er werd besloten een nieuw spelletje te starten: Igel Ärgern. De beide kids kenden het nog niet en ook Ruben wilde het wel eens proberen. Het spel werd uitgelegd, maar de valkuilen werden achterwege gelaten. Savanna had het spel na enkele beurten al door, maar Vincent had toch wat meer hulp nodig. De kids vonden het verrassend leuk, hoewel het soms wat traag voor ze leek te gaan. Ze vonden het leuk om anderen te helpen of juist zelf vooruit te gaan. Toen het spel af was, wilden ze het eigenlijk meteen nog een keer doen. | Savanna wilde heel graag weten waar de zwarte vlakken voor waren en of we die er ook bij konden doen. Dat was prima. Vincent en Ruben besloten toch maar om Wie is het ? te gaan spelen en Armand moest even de gasten bedienen. Ronald I en Savanna speelden het spel met z'n tweeën. Savanna werd regelmatig afgeleid door het Wie is het ? spel dat aan dezelfde tafel werd gespeeld. Toen Igel Ärgern was afgelopen, wilde ze graag Wie is het ? tegen Ronald I spelen. Ronald I liet zich de regels uitleggen en het spel werd begonnen. De eerste 3 rondes waren voor Ronald I, maar toen kwam Savanna verrassend terug en het werd 3-3. Vincent kwam Ronald I helpen en daardoor werd het een 5-3 overwinning. Savanna wilde wat anders spelen en toog naar de spellenkast van Armand. Ze was duidelijk op zoek naar iets: het spel met die dieren. Ronald I viste snel Zoff im Zoo uit de kast. Ja, dat was precies wat ze bedoelde. Ronald I liet zich de (enigszins alternatieve) spelregels uitleggen. Er werden diverse rondes gespeeld en Savanna wist zich zelfs te herinneren dat van een mug een olifant gemaakt kon worden. Na enkele rondes was het bijna etenstijd. Ronald I moest inmiddels ook naar huis. Het was erg gezellig geweest en de kids konden verrassend goed spelen voor hun leeftijd en hadden er duidelijk veel plezier in. |
20 oktober 2001
Locatie: bij Rutger in Uithoorn vanaf 19.00u. Spelers: Willem, Rutger en Ronald I. Omdat Willem later zou komen, begonnen we met een tweepersoonsspel: Dvonn. De eerste fase van het spel sloegen we over en vervingen we door het willekeurig neerleggen van de stenen. Het blijkt een zeer interessant spel te zijn, waarbij je je acties goed van tevoren moet plannen. Langzaam maar zeker wist Rutger Ronald I in het nauw te dringen en uiteindelijk behaalde hij een flinke overwinning met 27 tegen 5. Beiden waren erg gecharmeerd van het spel, dus werd een rematch gestart, wederom zonder de eerste fase. Nu was het Ronald I die Rutger flink in het nauw bracht en bijna slaagde deze missie. Rutger vond echter een uitweg en verpletterde Ronald I met 24 tegen 0. Inmiddels was Willem gearriveerd. Ronald I had de nieuwe Trivial Pursuit meegenomen: Trivial Pursuit 1980s. Zoals van tevoren al bekend was, bleek een groot deel van de vragen ontzettend simpel te zijn. Willem startte dan ook ontzettend goed en had al snel 4 partjes verzameld. Ook de rest ging erg goed van start. De meeste vragen bleken erg simpel en ook nog eens voorzien van een kryptische aanwijzing. De overige vragen waren weer zo moeilijk dat je geen idee had wat het antwoord zou zijn. Het spel ging daardoor wel erg gelijk op en er werd veel gelachen. Uiteindelijk wist Ronald I het spel te winnen. Eindstand: Ronald I 6, Rutger 6, Willem 5. Er werd geen gebruik gemaakt van de speciale dobbelsteen om partjes te stelen. Het spel had veel plezier gegeven, maar verder stelde het niet veel voor. Ronald I had nog twee andere spellen meegenomen. Deze kwamen nu op tafel. Als eerste was dat Das Amulett. Ook dit spel ging weer erg gelijk op. Allen hadden telkens goede mogelijkheden en de koppositie wisselde voortdurend. Rutger had het echter allemaal het beste bekeken en deed erg zuinig aan met zijn grondstoffen. Daardoor kon hij vaak gemakkelijk aan de juiste edelstenen komen. Het was dan ook geen verrassing dat hij uiteindelijk wist te winnen. Eindstand: 1) Rutger, 2) Ronald I (6), 3) Willem (5). Rutger en Willem waren niet echt erg enthousiast over het spel. | Het volgende spel was Urland. Dit is het nieuwste spel van Doris & Frank met wederom een prehistorisch thema. De spelers beginnen met beesten in de zee, die langzaam maar zeker het land veroveren. Het spel heeft een opvallend beurtenmechanisme. In elke beurt is er 1 speler die bepaalt in welk gebied gewaardeerd gaat worden, 1 speler mag helemaal niets en de andere speler kan actiepunten inzetten. Dit blijkt best wel wennen te zijn, want je hebt soms het gevoel dat je maar weinig invloed kunt uitoefenen. Op diverse momenten kunnen genen worden "gekocht", waarmee je je beesten kunt opwaarderen. In het eerste spel werden nog enkele regelfoutjes gemaakt, waardoor te veel genen in omloop kwamen en ook de genen die niet voor 3 spelers bedoeld waren. Rutger bleek uiteindelijk de beste te zijn. Eindstand: Rutger 30, Ronald I 29, Willem 25. Er werd besloten het spel nogmaals te spelen, maar nu met de juiste regels. Het spel verliep nu een stuk vloeiender en iedereen wist wat er te verwachten was. Het spel is een stuk lichter dan Ursuppe, wat een beetje een teleurstelling was. Af en toe leek het een beetje te licht, maar toch was het leuk om te spelen. Voor het uiteindelijke oordeel zal het nog wat vaker gespeeld moeten worden. Opnieuw bleek Rutger de beste: Rutger 34, Ronald I 32, Willem 25. Na afloop bleek dat er in het regelboekje enkele uitzonderingen op de genenkaartjes staan, die van belang zijn voor het spel. Inmiddels was het tijd om huiswaarts te keren. |
13 oktober 2001
Locatie: bij Guido en Deborah in Almere vanaf 13.00u. Spelers: Guido, Deborah, Nando, Jeroen en Ronald I. Een spellendag bij Guido en Deborah. Ronald I was er precies om 13.00u. Jeroen bleek in de file te staan en Deborah was nog naar de dierenarts, dus werd een tweepersoonsspel uitgekozen: Caesar & Cleopatra. Voor Ronald I was het lang geleden dat hij het gespeeld had, terwijl Guido een spelregel verkeerd bleek te spelen. Guido ging als een speer uit de startblokken en toen Jeroen arriveerde leek Ronald I flink van de tafel geveegd te worden. Langzaam maar zeker kreeg Ronald I het heft in handen en Guido probeerde uit allemacht daar iets tegen te doen. Onverwacht bleken er ook bij een van de groepen al 9 kaarten te liggen (helemaal niet aan gedacht), dus moest er direct een strijd worden gestreden. Toen het spel uiteindelijk voorbij was, bleef het spannend wie de winnaar was. De bonuskaart van Guido hielp hem uiteindelijk aan de overwinning: Guido 14, Ronald I 13. Deborah en Nanda waren inmiddels ook gearriveerd en er werd besloten Wongar op tafel te zetten. Jeroen had het recentelijk nog doorgelezen en Ronald I had het al eens gespeeld. In het begin was het erg aftasten van de mogelijkheden. Het duurde dus even voordat iemand punten ging scoren. Vanaf dat moment werd het echt spannend. Alleen Deborah bleef lang op 0 punten staan. Met één grote slag nam ze echter in één keer de kop over. Jeroen zakte toen wat af. Hij koos ervoor om zijn positie op het bord te verstevigen. Ronald I en Jeroen speelden tevens op de bonuspunten die aan het eind van het spel te verdienen waren. Tot verrassing van Jeroen had Ronald I veel meer schijfjes dan hij verwacht had. Tot verrassing van Ronald I had hij met 1 cylinder een gedeelde meerderheid met Guido. Beiden gingen zo voorbij aan Nanda. Eindstand: Ronald I 61, Guido 60, Nanda 56, Jeroen 50, Deborah 48. Ronald I had ook wat spellen meegenomen. Zo ook Safe & Partners. Een spel dat tijdens Spiel 2001 in een nieuwe uitvoering zal verschijnen. Een vrij simpel spel, waarbij je tijdens het hele spel niet weet wie er voor staat. Iedere speler krijgt in het geheim een pion toegewezen. Vervolgens worden de pionnen door iedereen bewogen met behulp van de dobbelsteen, waarbij ze op bepaalde momenten punten verdienen afhankelijk van hun positie. Zodra een van de pionnen voldoende punten heeft verzameld, is de eigenaar winnaar van het spel. Het eerste spel bleek niet voor iedereen even duidelijk te verlopen. Eindstand: Jeroen 44, Guido 42, neutraal 37, Ronald I 32, neutraal 19, Nanda 14, Deborah 10. Er werd besloten een revanche te spelen, nu iedereen het spel door had. Nu bleek het veel spannender te verlopen, totdat Deborah ineens had gewonnen. Eindstand: Deborah 44, Nanda 33, Jeroen 32, Guido 30, neutraal 27, Ronald I 23, neutraal 19. Ronald I had tot vlak voor het einde nog op kop gelegen, maar ineens zat het tegen en zakte hij flink terug. Hij had ook nog het dobbelspelletje Bongo meegenomen. De dames bleken in het begin nogal moeite met de snelheid te hebben. Ronald I was in het eerste spel dan ook de winnaar, gevolgd door Jeroen en Guido op een gedeelde tweede plaats. Nanda bedankte voor een revanche. Opnieuw was Ronald I de snelste. Eindstand: Ronald I 7, Jeroen 5, Deborah 3, Guido 2. Ronald I liet ook nog even de gevorderden versie zien, maar die bleek toch wel erg pittig. Het was weer tijd voor een wat langer bordspel. Op verzoek van Guido werd dat Quo Vadis. Voor Jeroen was dit nieuw, maar dat was helemaal niet te merken. De anderen spekten hem flink met lauwerkransen om maar van zijn diensten gebruik te maken. Nanda en Guido maakten meta-afspraken, waardoor beiden in de senaat kwamen. Voor Ronald I en Deborah werd het strijden om de laatste plaats in de senaat. Deborah kon daar zelf voor zorgen, maar ze had veel te weinig lauwerkransen. Ronald I had inmiddels bijna de rest van het bord in handen, maar was afhankelijk van Jeroen om de senaat in te komen. Dit kostte hem behoorlijk wat lauwerkransen, maar toch was hij nog vol vertrouwen op de overwinning. Jeroen bleek echter wel erg veel kransen te hebben en won glansrijk. Eindstand: 1) Jeroen 25, 2) Guido 18, 3) Nanda 16, 4) Ronald I 16, 5) Deborah 0 (hoewel ze 11 lauwerkransen had, maar ze kwam niet in de senaat). Een interessant spel, wat vaker op tafel moet komen. | Guido trok zich nu terug
naar de keuken om een pastamaaltijd voor te bereiden. Ronald I had Bosworth
meegenomen, een soort schaakspel voor 4 spelers. Het was duidelijk dat
hij het vaker gespeeld had, want al snel had hij een prachtige stand
op het bord. Jeroen mobiliseerde Nanda en Deborah om daar gezamenlijk
wat aan te doen. Ondertussen hield Nanda zich goed gedeist en kon zo
heel wat kaarten sparen. Deborah was de eerste die afviel en Jeroen
verdiende daar een extra koningin aan. Jeroen en Ronald I kwamen
vervolgens in de problemen, doordat Nanda nog veel kaarten over had.
Ze bouwde een blok van 2 torens en 1 koningin, zonder dat haar koning
op het bord was. Het was een kwestie van tijd dat ze zou gaan winnen.
Uiteindelijk trok Ronald I aan het kortste eind en viel af, voordat
Jeroen ook het onderspit moest delven. Eindstand: 1) Nanda, 2) Jeroen,
3) Ronald I, 4) Deborah. Na de lekkere maaltijd die Guido voorzette en
het napraten na de maaltijd was het tijd voor het volgende spel: Kardinaal
& Koning. Een van de favorieten van Ronald I, waar hij
maar heel weinig bij weet te winnen. Alleen Jeroen was bekend met het
spel. Ronald I nam de uitleg op zich. De regels waren snel uitgelegd,
maar vooral de dames bleken veel moeite met de raadsheren te hebben.
Dat was ook te merken tijdens het spel. Jeroen en Guido maakten er een
strijd van om de raadsheren van Ronald I de grond in te boren. Geen
enkele van zijn raadsheren leverde uiteindelijk punten op. Zijn
positie op het bord was verder wel sterk, maar de andere heren haalden
veel punten met hun raadsheren. Eindstand: Guido 59, Jeroen 55, Ronald
I 39, Deborah 37, Nanda 35. De avond vorderde en het was tijd voor
toverspreuken en edelstenen: Das Amulett.
Nanda kende het spel helemaal nog niet. Na een korte uitleg kon worden
begonnen. In het begin wisselde de koppositie regelmatig, maar ineens
stond Guido vlak voor de overwinning. Het kostte de anderen veel
moeite om hem daarvan af te houden. Hoe lang zouden ze dat vol kunnen
houden ? Ronald I kwam nu ook aardig dichtbij en ook de anderen waren
nog niet kansloos. Toen pakte Guido toch nog onverwacht zijn benodigde
8e edelsteen. Ronald I bleef op 6 steken en de rest op 5, maar
aangezien Ronald I 1 dubbele had, stond iedereen op 2 edelstenen van
de overwinning verwijderd. Eindstand: 1) Guido 8, 2) Ronald I 6, 3)
Jeroen/Deborah/Nanda 5. Tot slot van de avond werd gekozen voor Ivanhoe.
Dat is een kaartspel waarbij de spelers met diverse wapens toernooien
tegen elkaar spelen in de riddertijd. Het spel was voor iedereen nieuw
en dus bleek het even aftasten wat wel en niet mogelijk was.
Regelmatig maakten spelers fouten, die nog hersteld konden worden.
Naarmate het spel vorderde begon de spanning toe te nemen en ontspon
zich een aardige strijd. Het blijkt een leuk spel te zijn, met aardige
mogelijkheden en toch snel te spelen. Deborah bleek aardig overweg te
kunnen met de kaarten en stond al snel op 3 van de 4 fiches. Toch was
het Ronald I die met een eindsprint de overwinning wist te grijpen.
Eindstand: Ronald I 4, Deborah 3, Nanda/Guido 2, Jeroen 1.
De totale eindstand van de dag (zonder Caesar
& Cleopatra en Guido en Nanda met elk 1 spel minder gespeeld):
Ronald I 24, Jeroen 26,5, Guido 27, Nanda 35, Deborah 37,5.
Wongar / Safe & Partners |
6 oktober 2001
Locatie:
bij boekhandel Bos in Kampen vanaf 11.00u. Spelers: De Pioniers van
Kampen en Jeroen, Monique en
Ronald
I. De heenreis naar Kampen verliep niet voorspoedig.
Onverwacht bleek de A28 afgesloten te zijn voor weekendonderhoud en
het verkeer werd omgeleid via de A27. Een file van 12 km was het
gevolg. Na een reis van 3 uur kwam Ronald I eindelijk aan in Kampen.
Jeroen en Monique waren met Rob T al Tikal aan het spelen midden
tussen het winkelende publiek. Bewonderende blikken waren het gevolg.
Ergens anders in de winkel werd De Beer is Los! gespeeld. Even later
arriveerden ook Rob L en Det gevolgd door Gerrit-Jan. Besloten werd
een spelletje Samurai
te gaan spelen. Ronald I en Det kregen geen poot aan de grond.
Gerrit-Jan kende het spel nog niet, maar ging als een speer van start.
Rob L was de enige die nog in zijn spoor kon blijven. Tegen het einde
van het spel begon Ronald I eindelijk op gang te komen, maar dat was
te laat. De drie andere spelers haalden elk een meerderheid.
Gerrit-Jan werd uiteindelijk de winnaar. Eindstand: Gerrit-Jan 6, Rob
5, Det 3, Ronald I 0. De anderen waren inmiddels klaar met Tikal, dus
werd er onderling gewisseld. Jeroen had nog nooit El
Grande gespeeld, dus werd besloten dat op tafel te zetten.
Ronald I moest diep in zijn geheugen graven om de details van de
regels te herinneren. Blijkbaar had hij het spel nog niet verleerd,
want hij ging er als een speer vandoor. Rob (de derde aanwezige Rob)
liet Jeroen ver achter zich, maar naarmate het spel vorderde kreeg
Jeroen de smaak te pakken en liep stap voor stap in op Rob. Bij de
laatste telling wist hij hem zelfs te passeren. Ronald I was echter
onbereikbaar. Eindstand: Ronald I +33, Jeroen +5, Rob 0. Het was weer
tijd om van tafel te wisselen. Inmiddels wilde ook een van de klanten
van de winkel meedoen: Gerdien. Daarom werd gekozen voor een niet al
te lang spel: Carcassonne.
Na een korte uitleg door Ronald I werd begonnen. Ronald I richtte zich
samen met Det op de boeren, maar in tegenstelling tot Det haalde
Ronald I tijdens het spel niet zoveel punten. Dit zou hem uiteindelijk
de overwinning kosten. Rob L streed samen met Gerdien om de laatste
plaats. Eindstand: Det 76, Ronald I 55, Monique 54, Gerdien 45, Rob L
43. Gerdien had zich best vermaakt en zal waarschijnlijk haar gezicht
nog wel eens laten zien bij de Pioniers. Haar plaats werd ingenomen
door een andere klant: Johannes. Hij kende het spel al, maar kende
niet alle regels even goed. Daardoor speelde hij nogal voor zichzelf
en profiteerde niet van het spel van de anderen. Dat was duidelijk te
merken in zijn eindscore. Eindstand: Ronald I 60, Rob L 53, Det 49,
Monique 40, Johannes 22.
Tikal tussen het winkelende publiek |
Het spel 20
Questions is een luchtig tussendoortje. Op basis van maximaal
20 aanwijzingen moeten de spelers een Iets, een Iemand of een Ergens
zien te raden. Om beurten zijn de spelers voorlezer. Er zijn telkens
20 punten te verdienen, waarvan een deel naar de voorlezer gaat en een
deel naar de speler die het juiste antwoord raadt. Als je toevallig al
heel snel het juiste antwoord raadt, schiet je enorm naar voren. Rob L
had het geluk dat Ronald I een opmerking maakte over een van de
aanwijzingen, die precies in de goede richting ging. Hij scoorde
daarom 18 punten. De volgende vraag wist hij direct de eerste keer en
dat waren nog eens 19 punten. Het was dan ook geen verrassing dat hij
met grote voorsprong won. Eindstand: 1) Rob L, 2) Monique, 3) Ronald
I, 4) Pieter, 5) Jeroen, 6) Det. Omdat het spel nogal snel verlopen
was, werd het nogmaals gespeeld. Rob T deed nu ook mee, wat nog meer
leven in de brouwerij bracht. Ronald I liet zich niet van de wijs
brengen en won nu met grote voorsprong. Rob L liet weten deze keer
niet echt zijn best gedaan te hebben. Eindstand: 1) Ronald I, 2)
Monique, 3) Rob T, 4) Det, 5) Jeroen, 6) Pieter, 7) Rob L. Ondertussen
was de winkel gesloten en werden er bestelling voor de snackbar
opgenomen. Een kort spelletje voor het eten was nog wel mogelijk.
Ronald I had Linie
1 meegenomen, waar Jeroen, Det, Pieter en Rob L aan
meededen. Ronald I was ook de eerste die een route klaar had. De
andere volgden snel. Vooral Jeroen had een concurrerende route. Rob L
kwam helemaal niet aan rijden toe en gaf het op het laatst maar op.
Even leek het erop dat Jeroen Ronald I nog zou kunnen verslaan, maar
toen zat de dobbelsteen niet mee. Eindstand: 1) Ronald I, 2) Jeroen,
3) Det, 4) Pieter, 5) Rob L. Nadat de vette hap was weggewerkt kwam
Det met een gouwe ouwe aanzetten: Kremlin.
In dit machtsspel over het oude Rusland verdeelt iedereen in het
geheim zijn invloed en probeert uiteindelijk partychief te worden.
Ronald I had al snel de KGB in zijn macht en begon alle tegenstanders
naar Siberië te sturen. Toen werd er een spelregelfout gemaakt,
waardoor de minister van defensie het hoofd van de KGB naar Siberië
kon sturen. Dit had een grote invloed op het spel en dat werd pas vrij
laat ontdekt. Desalniettemin was het een vermakelijk spelletje,
waarbij Rob L uiteindelijk 3 keer wist te wuiven als partychief, al
had hij daarbij de nodige krukken nodig. Rob L won zo van Jeroen, Det,
Monique, Ronald I en Benjamin. Tot slot van de avond kwam Lords
of Creation op tafel. Hierbij knokken de spelers met
barbaren op een fictieve wereld en uiteindelijk gaan ze over tot
beschaving. Het bleek een spannend spel te worden, waarbij telkens
iemand anders op winst stond. Monique knoopte de raad van Ronald I
goed in haar oren en ging stilletjes op de winst af. De laatste
beurten ging het tussen Jeroen, Monique en Ronald I, want Rob L en Det
gooiden te vaak een dubbel. Daarbij werden hun aanvallen veel te
abrupt afgebroken. Ronald I leek de beste papieren te hebben, maar
werd net op tijd van een van zijn altaars ontdaan. Monique en Jeroen
eindigden beiden op 20 punten, maar Monique had 12 gebieden en Jeroen
11. Eindstand: Monique 20 (12), Jeroen 20 (11), Ronald I 17, Det 15,
Rob 14. Het was bijna 12 uur en tijd om op te ruimen. Door een
doodstille winkelstraat ging iedereen naar huis. Zie fotoalbum. |