Spelmagazijn - Spellensessies

Locatie: bij Jeroen en Bianca in Eindhoven vanaf 11.00u. Spelers: Ronald I, Jeroen, Bianca, Joris, Corné en Harold. Toen Ronald I om 11.00u arriveerde bleken Jeroen en Bianca er net achter te zijn dat het zomertijd was geworden. Een half uurtje later was ook Joris er. Corné bleek wat problemen met de buschauffeur te hebben (die hem niet waarschuwde bij de juiste halte) en dus speelden we met z'n vieren het kaartspelletje Aquarius. Daarin zijn er 5 elementen en elke speler krijgt in het geheim 1 van deze elementen toegewezen. Op de kaarten in het spel staan 1, 2 of 4 van deze elementen. Om beurten trekken de spelers een nieuwe kaart en leggen vervolgens een van hun handkaarten op tafel, aangrenzend aan daar al liggende kaarten. Ten minste een van de elementen moet aangrenzend aan eenzelfde element zijn. Zo ontstaan er groepen van elementen. Zodra er een groep van 7 is, wint de speler die dit element heeft toegewezen gekregen. Maar... er zijn ook kaarten waarmee je kaarten op tafel kunt verplaatsen, of de toegewezen elementen kunt verwisselen. Het eerste spel ging vrij vlot en uiteindelijk won Bianca. Het tweede spel was veel spannender en de trekstapel was inmiddels op. Nu moesten alle handkaarten uitgespeeld worden. Het zag er naar uit dat niemand een groep van 7 zou gaan halen, totdat Jeroen iets over het hoofd zag en Bianca alsnog de overwinning greep. Joris had nog 2 kaarten in zijn hand om toegewezen elementen te wisselen, dus hij voelde zich al zeker van zijn overwinning. Corné had inmiddels gebeld en was onderweg. Samen met Joris en Bianca speelde ik een spelletje Beest. De spelers reizen door een grottenstelsel en proberen elkaar te ontmoeten danwel te ontlopen. Er is één neutrale speler: een leeg pak sinaasappelsap. Eén van de spelers is Het Beest en besmet met een virus. Als je een andere speler ontmoet, wissel je fiches uit. Als je dus een ontmoeting met Het Beest hebt, raak je besmet met het virus. Om het spel te winnen, moet je alle spelers ontmoet hebben en zelf niet besmet raken. Het is duidelijk dat reeds besmette spelers je in de richting van Het Beest proberen te dwingen. Als alle spelers besmet zijn, voordat iemand heeft gewonnen, dan wint de speler die als eerste besmet is geraakt. De eerste ontmoeting die Ronald I had was met het lege pak en dat bleek Het Beest te zijn. Hij was dus meteen als eerste besmet. Hij leidde Joris meteen in de richting van Het Beest en gezamenlijk wisten we met veel moeite Bianca ook bij Het Beest te krijgen, waardoor Ronald I het spel won. Bijna was Bianca er nog in geslaagd om hem te bereiken, waardoor zij het spel gewonnen zou hebben, omdat ze Joris ook al had ontmoet. Een grappig denkspelletje, wat volgens mij wel snel gaat vervelen. Toen Corné er was, volgde ook Harold snel uit zijn werk. Nu konden we aan het echte werk beginnen: 1830BC. Dit spel heeft een heleboel elementen uit het treinenspel 1830 en het voelt ook zo aan, maar toch is het weer een heel ander spel. In het kort: er is een landschap met verschillende landsoorten. Door dit landschap stromen 3 rivieren, die uiteindelijk bij elkaar uitkomen en naar het zuiden stromen. De landschappen zijn gegroepeerd in 6 gebieden. De spelers kopen stukjes land op (vergelijkbaar met de aandelen in 1830) en zodra er 6 stukjes land in een gebied zijn verkocht, start er een groot bedrijf.

De speler met de meeste stukjes land in dat gebied is de directeur van dat bedrijf. Het bedrijf koopt gravers en graaft aftakkingen aan de rivieren. Door capaciteitssluizen in de rivier te bouwen, kun je het water naar de kanalen doorsluizen. Daar kun je afstandssluizen bouwen om het water verder te pompen. Het bedrijf krijgt geld voor de hoeveelheid water die de sluizen verplaatsen en de spelers krijgen geld voor de stukjes land die door het water bevloeid worden. Het geld dat het bedrijf ontvangt kan gebruikt worden voor betere gravers en grotere sluizen of het kan uitgekeerd worden aan de medeëigenaren. Hoe meer stukjes land van dezelfde soort bevloeid worden, hoe meer dat land waard wordt. Maar als spelers land verkopen, dan daalt de prijs van het land. Zo kun je dus ook speculeren met land. Tot slot: net als bij 1830 gaan de gravers op een bepaald moment stuk en moeten de bedrijven nieuwe kopen. Kunnen ze dat niet, dan moet de directeur zelf geld bijleggen. Het spel eindigt als een speler failliet gaat of als er zoveel water van de rivier wordt afgetapt, dat er geen water meer naar het zuiden vloeit. Het spel kwam heel traag op gang, temeer omdat Corné en Harold 1830 helemaal niet kenden. Maar langzaam werden de principes duidelijker en werd het erg spannend. Bianca kwam ineens zonder gravers te zitten en het leek erop dat ze failliet zou gaan. Harold had echter niet door dat ze haar bedrijf nog kon dumpen en hij werd daar het slachtoffer van. Ook Corné kreeg een bedrijf in zijn maag gesplitst, doordat Ronald I al zijn land verkocht. Door nog wat landspeculatie, wist Ronald I de landprijzen van Jeroen wat te drukken en stelde daarmee de overwinning veilig. Eindstand: Ronald I 544, Jeroen 462, Joris 419, Bianca 308, Corné 167, Harold 92 (failliet). De spelers waren begonnen met 300, dus je moet wel goed je best doen om een positief resultaat te halen. Het is bijna nog verstandiger om het hele spel helemaal niets te doen. Er waren heel wat kleine puntjes naar voren gekomen om het spel aan te passen, maar in grote lijnen beviel het goed. Voor Harold was het inmiddels tijd om naar huis te gaan. De overige spelers speelden nog een spelletje Titicaca, het nieuwe spel van Corné. Sinds de laatste keer zijn er wat regels komen te vervallen en het spel is er wel op vooruitgegaan. Toch is het nog lastig om echt het gevoel voor het spel te krijgen. Het landschap bevat nog steeds 15 meren en de spelers bieden met wapens op de landgebieden die er rondom liggen. Ronald I scoorde in het begin veel, niet door het land te nemen, maar door wapens achter te houden. Jeroen plaatste echter zijn gebieden goed bij elkaar en wist uiteindelijk een kluster van 5 bij elkaar te krijgen. Dat leverde flink wat punten op. Zijn grootste concurrent bleek Bianca te zijn, die naar eigen zeggen maar wat op gevoel deed. Verrassend laatste werd Corné. Zou hij echt goed gespeeld hebben ? Of was hij meer aan het observeren ? Eindstand: Jeroen 89, Bianca 83, Ronald I 74, Joris 70, Corné 69. Het was inmiddels half negen, dus de hoogste tijd om te terugreis te aanvaarden.

Locatie: vanaf 21.00u bij Willem in Utrecht. Spelers: Ronald I en Willem. Het eerste spel dat op tafel verscheen was Twixt. Na enkele zetten had Willem door dat hij het verkeerd had aangepakt en gaf op. We besloten tot een rematch. Willem begon voortvarend en dacht dat hij het principe doorhad. Maar na enkele tegenzetten van Ronald I, was de situatie weer hopeloos en Willem gaf op. Dit spel was niet aan hem besteed. Ronald I speelde het schijnbaar moeiteloos. Een ander abstract denkspel was Zertz. Bij dit spel wordt het spelbord elke beurt 1 vakje kleiner. Het doel is een aantal ballen te veroveren: 3 witte, 4 grijze, 5 zwarte of 2 van elke kleur. Dit ging Willem een stuk beter af. Het spel ging redelijk gelijk op, maar beide spelers hadden nog niet het gevoel echt grip op het spel te hebben. Uiteindelijk wist Willem te winnen door van alle kleuren 2 ballen te veroveren. Ronald I had 2 witte en 2 zwarte. Ook nu besloten we tot een rematch. Dit ging Ronald I gemakkelijk af, omdat Willem tweemaal een behoorlijke denkfout maakt. Willem had pas 1 grijze en 1 zwarte veroverd, toen Ronald I al 3 witte, 3 zwarte en 1 grijze had. Een derde potje zou de beslissing moeten brengen. Ook deze was een prooi voor Ronald I. Snel verdween het spel weer in de tas. Nu was het tijd voor een langer spel dat niet zo abstract was: Java. Voor Willem was ook dit spel nieuw. Al snel kwam hij erachter dat de eindwaardering van groot belang zou zijn, dus de macht in de diverse steden wisselde erg vaak. Beide spelers deden hun best zoveel mogelijk feesten te organiseren, waardoor de stapel kaarten helemaal opraakte en opnieuw geschud moest worden. Tijdens het spel ging het lange tijd gelijk op, maar tegen het einde was Ronald I toch behoorlijk uitgelopen. Willem maakte toen het spel uit en scoorde zijn eindpunten, door in bijna alle steden als beste te staan, in één stad als tweede en in één stad stond hij helaas niet. Dit was wel een stad van 10 punten. Ronald I was in alle steden vertegenwoordigd en kon in bijna alle steden de macht overnemen. Slechts in één stad bleef hij op de tweede plaats steken. Eindstand: Ronald I 104, Willem 79.

Nu was het tijd voor Isis & Osiris, een nieuw kort spelletje van 999Games. Het heeft veel weg van Auf Heller und Pfennig, maar is een stuk korter en heeft een Memory-aspect. Om beurten leggen de spelers een waardekaartje gesloten op het bord, nadat het getoond is. De kaartjes variëren in waarde van -4 tot +4. In plaats van het leggen van een kaartje mag ook een steen gelegd worden. Deze steen krijgt aan het eind van het spel de waarde van alle aangrenzende kaartjes. Dit kan zowel positief als negatief zijn. In het eerste spel wachtte Willem te lang met het plaatsen van stenen, zodat hij aan het eind gedwongen werd om de hele slechte plaatsen in te nemen. Eindstand: Ronald I 13, Willem 2. Het volgende potje werd een stuk spannender. Tot het eind toe bleef het onduidelijk wie zou gaan winnen. Dit keer trok Willem aan het langste eind. Eindstand: Willem 14, Ronald I 12. Een aardig spelletje voor tussendoor of ter afsluiting van een spellenavond, maar meer ook niet. Het Egyptische thema is leuk aangebracht, maar heeft absoluut niets met het spel van doen. Tot slot van de avond: Battle Line. Willem was bekend met Schotten Totten, maar de tactiek-kaarten bij Battle Line kunnen het spel aardig veranderen. Willem maakte daar als eerste goed gebruik van. Hij was Ronald I daarmee net te snel af, die anders grote kans op 3 aangrenzende pionnen had gehad. Nu werd de strijd verlengd. Ronald I had inmiddels 4 pionnen veroverd, maar Willem had een goede positie. Hoe langer het spel duurde, hoe moeilijker het er voor Ronald I uitzag. Uiteindelijk moest hij toch een kaart uitspelen, waarmee Willem kon bewijzen dat een pion kon worden geclaimd. Daarmee haalde hij 3 aangrenzende pionnen en de overwinning. Zo kwam een einde aan een gezellige avond.

Locatie: bij mij thuis vanaf 20.00u. Spelers: Rutger, Ronald I. Als eerste stond Twixt op het programma. Een heel oud spel dat onlangs nog opnieuw is uitgebracht. Voor beide spelers nog onbekend. Door het plaatsen van staafje en die te verbinden met balkjes proberen de spelers een weg naar de overkant te bouwen. De routes van beide spelers staan haaks op elkaar. Degene die er als eerste in slaagt, wint het spel. Het spel bestaat er voornamelijk uit zetten voor te bereiden die je niet hoeft te zetten. Ronald I had dit duidelijk sneller door en wist alle vier de spellen te winnen. De echte waardering voor het spel krijg je pas na enkele spelletjes. Geniaal. Daarna was Java aan de beurt. Dit vervolgspel op Tikal biedt veel meer flexibiliteit, waardoor de denktijd aardig omhoog schiet. Met meer spelers kan dat best storend zijn, maar met 2 spelers was het goed te behappen. Vooral bij een eerste spel ben je geneigd om vooral aan de korte termijn te denken. Pas toen het spel zijn einde naderde werd er voorbereid voor de eindscore en kwamen de fiches voor extra actiepunten naar voren. Beide spelers konden uiteindelijk maar 2 van de 3 fiches gebruiken. Gedurende het spel ging het gelijk op, maar toen Rutger het spel uitmaakte wist Ronald I hem ruim in te halen met zijn eindscore. Eindstand: Ronald I 96, Rutger 74.

Tot slot van de avond nog snel een scenario van Battle Cry: Kernstown. Rutger speelde met de Union en had meer infanterie en cavalerie ter beschikking. Zijn troepen stonden echter in de uithoeken van het speelveld en kwamen slechts traag in positie. Vooral zijn artillerie stond mooi gepositioneerd op de heuvels, maar veel te ver weg. Ronald I kon al in de eerste beurt de posities achter de hekken innemen en al snel stond zijn artillerie er lustig op los te schieten. Hij had geen pech met de dobbelstenen en veroverde al snel 3 vlaggen. In het middenspel kreeg hij echter veel orderkaarten voor de rechterflank, waar hij in het geheel geen troepen meer had. Daardoor kon Rutger eindelijk zijn eerste slachtoffers maken. Een grote uitval van de infanterie van Ronald I onder leiding van 2 generaals maakte een einde aan de strijd van Rutger. Eindstand: Ronald I 6, Rutger 2.

Locatie: bij Rob en Det in Meppel. Spelers: Armand, Tamara, Rob, Det en Ronald I. Na de lunch startten we met een luchtig spelletje: Montgolfière. Ronald I was de enige die reeds het had gespeeld. We lieten ook een neutrale ballon meevliegen, zodat er 6 ballonnen in het spel waren. Zoals Ronald I al voorspeld had, wist deze ballon nog te winnen ook. Rob kon nog het beste volgen. Eindstand: Mr.X 14, Rob 12, Armand/Det/Ronald I 9, Tamara 8. We besloten tot een revanche nu iedereen het spel kende. Dit keer werd de neutrale ballon kansloos laatste. Ronald I begon erg slecht, maar zette nog een flinke eindsprint in. Hij kwam echter net te kort. Eindstand: Armand/Tamara 11, Ronald I/Rob 10, Det 9, Mr.X 7. Op verzoek van Det had Ronald I nog weer Dungeon Quest meegenomen. Dit was nieuw voor Armand en Tamara. Tamara ontdekte al snel de gevaren van de dungeon, want na 3 stappen sprong ze al in een bodemloze put, in plaats van er overheen. De schreeuw hebben we nog lang moeten horen. Met een collega van het onfortuinlijke slachtoffer ging ze alsnog de dungeon in. Het bleek een moeizame weg naar de schatkamer. Dit keer bleek de dungeon namelijk erg veel rotating rooms te hebben, zodat de terugweg was afgesloten. Det kwam als eerste in de schatkamer en pakte meteen de twee duurste schatten. De terugweg overleefde ze helaas niet, door een giant centipede die met een d12 dobbelsteen meteen maar 12 schade toebracht. Rob had ook aardig wat schatten verzameld maar kreeg mot met een deur. Hij bleef maar rukken en trekken en activeerde daardoor veel valstrikken. Toen hij hem eindelijk open had, was hij te zwak om de monsters nog te kunnen weerstaan. Ronald I kreeg al snel door dat hij de schatkamer niet zou bereiken. Hij had enkele kleine dingetjes gevonden en besloot de terugweg te aanvaarden. Met veel moeite maar in vrij goede gezondheid bereikte hij de uitgang. Zowel Armand als Tamara hadden in de schatkamer veel schatten gevonden en maakten grote haast om de uitgang te bereiken. Tamara haalde op haar tandvlees vlak voor tijd de uitgang en het leek erop dat ze zou gaan winnen. Armand had zich aardig klem gelopen, maar werd gered door de vloek van de tovenaar. Deze draaide alle gangen om en er was weer hoop voor Armand. Vlak voor de uitgang werd hij echter tegengehouden door een mountain troll. Hij vocht als een bezetene en net op het punt toen hij het met de dood moest bekopen bracht hij de beslissende slag toe. Met nog 1 levenspunt over en 2 beurten te gaan strompelde hij naar buiten en won. Eindstand: Armand 5080, Tamara 4880, Ronald I 130, Det bleef met 8500 achter in de dungeon en Rob met 2820. Nu was het tijd voor kunsthandel in Modern Art. Dit spel was nieuw voor Armand, die daardoor enkele cruciale foutjes maakte. Det deed enkele goede zaken en won uiteindelijk met grote overmacht. De rest zat dicht bij elkaar. Eindstand: Det 393.000, Tamara 312.000, Rob 305.000, Ronald I 304.000, Armand 273.000.

De dames bleken dit keer de betere handelaren te zijn. Ronald I had World Cup Tournament Football meegenomen. Een aardig spelletje waarbij een voetbaltoernooi wordt gesimuleerd. De korte versie werd gespeeld om het niet te lang te laten duren, want het was voor de overige spelers de eerste keer. Elke speler kreeg in het geheim 3 teams toegewezen. Door het uitspelen van doelpunten/strafschopkaartjes moet je proberen de teams te laten doorstromen naar de volgende rondes en uiteindelijk de finale. In de vervolgrondes worden de kaartjes gesloten gespeeld, zodat je niet weet wat er gaat gebeuren. Je kunt je eigen teams bevoordelen met doelpunten, maar je kunt de tegenstanders ook benadelen door juist kaartjes met geen of weinig doelpunten te spelen. Het was even inschatten welke route je voor je teams moest voorbereiden. Ronald I (die het spel al vaker had gespeeld) had dat het beste door en loodste zijn team naar de finale, waar Det werd verslagen. In de troostfinale versloeg Tamara het andere team van Det. Rob en Armand kwamen met 2 van hun teams niet verder dan de eerste vervolgronde. Een spel dat leuk is om af en toe te spelen, maar wat niet regelmatig op tafel zal komen. Op verzoek van Tamara speelden we nu Family Business. Een kort kaartspelletje waar je gangsters van andere bendes probeert te elimineren. Na een rustig begin met wat schermutselingen tussen Ronald I en Rob startte Armand als eerste een grote bende-oorlog. Dat heeft hij geweten. Hij kreeg direct alle vier de bendes over zich heen en zag de een na de ander van zijn gangsters sneuvelen. Tamara wist telkens haar gangsters te redden, zodat ze vanzelf de aandacht naar haar bende trok. De andere bendes staken er een stokje voor en al snel stonden er 4 leden op de lijst en voor dat ze kon reageren, waren deze 4 geëlimineerd. Het ging redelijk gelijk op, totdat Ronald I Armand geheel wist uit te schakelen. Rob wilde daarop reageren en moest dat ook met de dood bekopen. Tamara, Det en Ronald I hadden elk nog 1 bendelid over. Ronald I was hier het eerste slachtoffer van, waarna Det volgde. Opnieuw hadden de dames toegeslagen. Eindstand: 1) Tamara, 2) Det, 3) Ronald I, 4) Rob, 5) Armand. Na het eten hadden we nog tijd voor een klein spelletje: Wyatt Earp. In dit kaartspel proberen de spelers zoveel mogelijk beloningen te incasseren door het vangen van boeven in het Wilde Westen. In de eerste ronde deden Ronald I en Tamara goede zaken. Omdat de tijd begon te dringen, besloten we nog slechts één ronde te spelen. Deze ronde was een prooi voor Ronald I. Eindstand: Ronald I 18.000, Rob/Tamara 12.000, Det 8.000, Armand 4.000. Zo kwam weer een einde aan een heel gezellige dag. De eindstand van deze dag: Tamara 25, Ronald I 23,5, Det 21, Rob 18,5, Armand 17.

Locatie: bij Hans in Apeldoorn. Spelers: Hans, Ronald I en later ook Martine. Voordat Martine er was speelden we 4 keer een spelletje Set! Hans kreeg langzaam maar zeker het principe in de gaten en kwam steeds dichterbij Ronald I. Toch verloor hij alle vier de spellen. Na het eten kwam Cartagena op tafel. Martine deed nu ook mee. In het eerste spelletje moesten Hans en Martine de mogelijkheden van het spel nog leren kennen. Toen Ronald I zijn 6e pion in de boot bracht, had Martine er 1 en Hans 0. Martine bracht net pas haar 4e pion in het spel. Eindstand: Ronald I 6, Martine 1, Hans 0. Uiteraard werd er om een revanche gevraagd. Nu ging het een stuk meer gelijk op. Tegen het einde van het spel hadden Ronald I en Hans beiden 5 pionnen aan boord en Martine 3. Ronald I en Hans stonden ook nog eens op hetzelfde vakje vlak voor het einde en beiden hadden nog 1 kaart in handen. Martine stond er vlak achter met 1 pion. Hans was eerst aan de beurt. Hij ging naar voren en naar achteren, in de hoop de juiste kaart te trekken. De kans hierop was vrij gering en hij slaagde dan ook niet. Ronald I deed het precies andersom. Hij ging eerst naar achteren en kon vervolgens met 2 kaarten naar voren. De kans op succes was nu vrij groot en dat bleek. Hij wist zijn laatste pion ook in de boot te krijgen en won. Eindstand: Ronald I 6, Hans 5, Martine 3.

Op verzoek van Martine kwam nu Städte & Ritter op tafel, de uitbreiding voor de Kolonisten van Catan. Hans en Martine hadden flink met het spel geoefend. Martine begon dan ook snel stadsuitbreidingen te bouwen om maar veel kaarten binnen te krijgen. Op een gegeven moment stagneerde dat. Hans kreeg niet de gewenste grondstoffen binnen en tot overmaat van ramp verloor hij ook nog zijn enige stad door de rovers. Ronald I ontsprong de dans en maakte goed gebruik van zijn 3:1 haven. Uiteindelijk won hij met 1 metropool, 2 steden, 2 dorpjes, 1 puntenkaart en de langste handelsweg. Eindstand: Ronald I 13, Martine 9, Hans 5. Tot slot van de avond haalde Ronald I nog San Marco tevoorschijn. Ook dit was nieuw voor Hans en Martine. De eerste ronde kwamen bijna geen doge-kaartjes naar voren, zodat er maar heel weinig gescoord werd. Allen kwamen in dezelfde beurt op 10 of meer limietpunten, zodat er geen extra beurt werd gespeeld. De tweede bevatte veel meer doge-kaartjes en Martine maakte daar gretig gebruik van, zodat ze al snel haar limiet had bereikt (en natuurlijk een aardige voorsprong). Ronald I profiteerde ondertussen mee van de doge van Martine. Ook in de derde ronde ging Martine weer voor de doge-kaartjes om zo een flinke voorsprong op de bouwen. Bij haar laatste zet maakte ze een klein foutje, waardoor Hans enkele punten meer kreeg dan nodig was. Ronald I rekende echter terecht op de eindafrekening en haalde Martine nog in. Hans eindigde precies gelijk met Martine, zodat haar foutje nog een duur foutje bleek te zijn. Eindstand: Ronald I 76, Hans 64, Martine 64. Het was inmiddels al weer tijd om huiswaarts te keren.

Locatie: bij Willem in Utrecht. Spelers: Ronald I en Willem. Ronald I had 2 spellen meegenomen, waarmee de avond gemakkelijk kon worden gevuld. Als eerste Battle Cry, voor Willem een nieuwtje. Daarom begonnen we met het eerste scenario: First Bull Run. Willem nam als Confederate snel de heuvel in en Ronald I liep zich daarop stuk. Een gemakkelijke 6-3 overwinning voor Willem. De partijen werden omgewisseld. Ronald I wist ook snel de heuvel in te nemen en tevens zijn artillerie in stelling te brengen. Willem kon er niets tegenover stellen en verloor kansloos met 6-0. Op naar het volgende scenario: Pea Ridge. Willem kwam direct vanaf de start in de problemen. Hij kreeg alleen maar kaarten voor het centrum, terwijl bijna alle troepen aan de flanken waren geposteerd. Het leek erop dat Ronald I (Confederate) een gemakkelijke overwinning zou halen, maar toen kon Willem terugslaan en bijna wist hij nog te winnen. De uiteindelijke stand was 6-5 in het voordeel van Ronald I, maar het had net zo goed omgekeerd kunnen zijn. Ook nu werd er van partijen gewisseld. Na een aanvankelijk goede start bleef de linkerflank van Ronald I verstoken van orders, gedurende de rest van het spel. Dit had duidelijk invloed op de uitslag: 6-2 voor Willem. Het blijft een lekker luchtig spel met een behoorlijke geluksfactor, die toch niet storend is.

De avond werd besloten met een spelletje Roads & Boats. Dit was ook nieuw voor Willem, dus kozen we een solo-variant met 2 gescheiden werelden (uit een 3 persoons-scenario). Willem koos voor 1 woodcutter in plaats van 2, waardoor hij wat traag op gang kwam. Ronald I fokte meteen een extra ezel, zodat het allemaal nog sneller ging. Hij maakte echter de fout door maar 1 mijn te bouwen. Daardoor kon Willem naarmate het einde naderde snel inlopen. Willem had tevens vrachtwagens, terwijl Ronald I aanploeterde met paard en wagen. Ronald I bouwde veel aan het wereldwonder en dat was uiteindelijk de redding. Als het spel ten minste 1 beurt langer had geduurd, had Willem zeker gewonnen. Nu kreeg hij geen gelegenheid meer om zijn munten in aandelen om te zetten. Beiden hadden nu 3 aandelen, dus kwam het verschil in score tot uiting. Eindstand: Ronald I 503, Willem 464. Een stuk hoger dan de vorige keer dat Ronald I met Rob en Det speelde. Wellicht heeft dat te maken met de snelheid van bouwen aan het wereldwonder. Dat gaat met 3 sneller dan met 2 spelers, maar met 3 loopt het wat langer door. Misschien toch iets beter gespeeld ? Het was inmiddels al laat en dus tijd om naar huis te gaan. Je merkt tijdens Roads & Boats niet dat de tijd zo snel gaat.

Locatie: bij Harold in Waalre. Spelers: Harold en Ronald I en later ook Leon en Jeanine. Na een spelletje Subbuteo stortten we ons in het avontuur met Warhammer Quest. We kozen een beginners avontuur. Ronald I met de dwerg en Harold met de barbaar. Meteen in de eerste kamer kreeg Harold het al moeilijk en kwam te overlijden. Ronald I versloeg de overige tegenstanders. Met enkele extra levenspunten ging Harold verder. In de gang kwam een instorting, waardoor een weg werd afgesloten. In de tweede kamer trof Ronald I een horde schorpioenen en overleefde het niet. De overige monsters waren te veel voor Harold en dus kwam het spel snel tot een einde. Na het avondeten waren we met 4 spelers. Als eerste kwam het kaartspel Phantoms of the Ice op tafel. In dit simpele kaartspelletje beheren de spelers een ijshockey team. In elke beurt hebben de spelers de keuze uit 3 acties: 1) het zoeken van een speler op de spelersmarkt, 2) het wegkapen van een speler bij een ander team, 3) het spelen van een wedstrijd tegen een ander team. Elk team bestaat uit 6 spelers en bij het spelen van de wedstrijd kiezen de spelers tegelijkertijd een van hun kaarten uit, waarbij de kaart met de hoogste waarde (in de meeste gevallen) een doelpunt scoort. Als de wedstrijd gelijk eindigt, volgt er een sudden death, waarbij het team dat als eerste scoort de wedstrijd wint. Jeanine kwam goed uit de startblokken en won al snel haar eerste 3 wedstrijden. Later pakten ook Harold en Leon hun punten. Ronald I stond lange tijd op 0 punten. Maar toen hij eenmaal zijn team op orde had, won hij vele wedstrijden achter elkaar. Hij nam daarmee de kop over en toen stagneerde zijn opmars. In een spannende finale versloeg Jeanine Harold voor de overwinning. Eindstand: 1) Jeanine 9, 2) Harold 8, 3) Leon 7, 4) Ronald I 5.

Het volgende spel was Formel Fun, een racespel met kaarten. Hier had Jeanine duidelijk meer moeite mee en haar beide auto's lagen al snel uit de race. Ook voor Leon was het vechten tegen de bierkaai. De finale ging dus tussen Harold en Ronald I, waarbij Harold nog 2 auto's over had. Met een turbo wist Ronald I zich nog te redden en pakte de kop. De laatste ronde ging in 2 beurten: 10 en 15 en Harold lag mijlenver achter. Eindstand: 1) Ronald I, 2) Harold, 3) Leon, 4) Jeanine. Nu was het tijd voor een groot spel: San Marco. De eerste paar beurten was het even aftasten voor de spelers, maar dat deerde Jeanine niet. Zij pakte meteen een flinke voorsprong en alleen Harold kon enigszins volgen. Ronald I begon vervolgens langzaam in te lopen en alleen Leon bleef op grote achterstand. Voortdurend werd van kop gewisseld, maar toen het einde naderde, bleek dat Leon toch gevaarlijk dichtbij kwam en bij de laatste scoreronde pakte hij zelfs de overwinning. Jeanine had met haar laatste actie een tweede plaats zeker kunnen stellen, maar verzuimde dat. Eindstand: 1) Leon 65, 2) Ronald I 60 / Harold 60 / Jeanine 60. De wachttijden liepen soms behoorlijk op, omdat het verdelen van de kaarten en het maken van een keuze niet altijd even gemakkelijk was. Wellicht komt dat omdat het voor de meeste spelers nog even wennen was. Het werd al laat en dus besloten we af te sluiten met een klein kaartspelletje: Grand Prix. Harold haalde meteen in de eerste race een flinke buit binnen van 19 punten, terwijl de rest met lage punten genoegen moest nemen. Het was een zware race, want het verschil tussen de sterkste en de zwakste auto was maar 2 punten ! De zo opgebouwde voorsprong gaf hij niet meer uit handen, maar bouwde hem zelfs uit. Leon moest een keer een race verstek laten gaan en eindigde met grote achterstand als laatste. Eindstand: 1) Harold 73, 2) Ronald I 54, 3) Jeanine 51, Leon 37. Zo had ook Harold zijn overwinning van de avond binnen. De totaalstand van deze avond: 1) Harold 12, 2) Ronald I 10, 3) Jeanine 9 / Leon 9.

Locatie: bij mij thuis vanaf 13.00u. Spelers: Rob, Det, en Ronald I. We hadden ons voorgenomen te beginnen met Roads & Boats. Ik had al wel de spelregels gelezen, maar het spel nog nooit gespeeld. Rob en Det hadden het wel eenmaal geprobeerd. We kozen het scenario Worlds Apart, om het zo simpel mogelijk te maken: ieder speelt in zijn eigen wereldje en dan nog zonder water ook. Het bleek een prima scenario om de basisprincipes te leren kennen. Al snel bleek dat alle spelers toch hun eigen weg kozen. Det ging snel aan de slag met het fokken van ganzen en de produktie van planken, Rob koos voor meer ezels, terwijl Ronald I al snel een mijn bouwde. Det bouwde een mooie rondweg, maar vergat te investeren in wat echt belangrijk was voor de overwinning. Het zou dus gaan tussen Ronald I en Rob. Rob investeerde tussendoor flink in het wereldwonder en lag een klein stukje achter bij Ronald I met de produktie van geld en aandelen. Ronald I bleef bij zijn ezels, terwijl Rob en Det op wagens overstapten. Dat bleek niet de gewenste snelheid te brengen en dat bleek ook bij de eindscore: Det 107, Rob 220, Ronald I 328. Geen idee of dat een hoge score is. Waarschijnlijk niet, want er bleven veel grondstoffen werkeloos liggen. Een prima spel, waarbij je niet merkt dat je uren bezig bent. Dat smaakt naar meer. Rob en Det hadden ook het nieuwe Wyatt Earp meegenomen. Dit is een kaartspel, waarbij de spelers proberen geld te verdienen met het vangen van gezochte cowboys in het Wilde Westen. Hoe langer het duurt voordat een cowboy wordt gevangen, of hoe meer misdaden hij pleegt, des te meer geld levert hij op. Maar pas op dat je de opbrengst niet moet delen met de anderen. Det ging de eerste ronde goed uit de startblokken, maar Ronald I trok dat weer recht in de tweede ronde. Ronald I lag goed op koers om het spel te winnen, maar Det probeerde nog de cowboy te laten onderduiken. Dat lukte niet, waardoor Ronald I de hele buit binnenhaalde en won. Eindstand: Ronald I 31.000, Det 23.000, Rob 16.000. Ronald I had Port Royal voorbereid, want dat werd ook eindelijk eens tijd. Ook dit is een kaartspel, waarbij de spelers piraten zijn. In 6 rondes van 8 beurten proberen de piraten goederen te kapen en mee te nemen in hun schepen. Ze moeten daarbij opletten dat de schepen niet te zwaar beladen worden. Det had al snel een schip vol en kreeg daarbij ook de kaart die de waarde verdubbelde. Rob en Ronald I probeerden daar nog wat aan te doen, maar dat was onbegonnen werk. En tot overmaat van ramp kwamen alle goede ladingen nog in de laatste ronde naar voren. Eindstand: Det 92, Rob 79, Ronald I 67.

Het volgende nieuwe spel dat op tafel kwam was Capitol. In dit spel bouwen de spelers huizen in woonwijken van het oude Rome. Het spel duurt 4 grote rondes. In elke ronde spelen de spelers om beurten een kaart uit. Er zijn 3 soorten kaarten: 1) het bouwen van 2 verdiepingen. Hiertoe pakken de spelers 2 blokjes uit de voorraad en plaatsen deze voor zich, naast elkaar of op elkaar. 2) het bouwen van een dak. Hiermee wordt een gebouw afgebouwd met een bol dak of een puntig dak. 3) het plaatsen van een gebouw in een wijk van de aangegeven kleur. Hiermee wordt een gebouw geplaatst, maar het mag niet lager zijn dan het hoogste gebouw in die wijk en hooguit 1 verdieping hoger. Aan het eind van een ronde worden er nog 2 bronnen en 1 speciaal gebouw geveild. Op de aktiekaartjes staan namelijk ook nog waardes, waarmee de spelers aan de veiling deelnemen. De bronnen geven extra punten in de wijk waar ze geplaatst worden. De speciale gebouwen geven extra kaarten of verdubbelen de score in een wijk. Alle wijken worden vervolgens gewaardeerd, waarbij degene met de meeste verdiepingen, de meeste punten scoort. De eerste twee rondes ging het erg gelijk op. In de derde ronde besloot Ronald I zijn huizen te verspreiden. Rob kon niet tegen de bouwsels van Det op. In de laatste ronde had Ronald I gebrek aan Dakkaarten en kon slechts 1 huis bouwen. Daarmee greep hij net naast de overwinning. Eindstand: Det 50, Ronald I 46, Rob 36. Tot slot van de dag nog een snel kaartspelletje: Zirkus Flohcati. Er zijn circusacts met vlooien in 10 verschillende kleuren. De spelers proberen setjes van 3 dezelfde waardes te maken, die elk 10 punten opleveren. Daarnaast werken de spelers aan een gala, van alle 10 de verschillende acts. Zodra iemand hierin slaagt, is het spel ten einde. Het gala, de setjes en bepaalde kaarten in de hand leveren punten op. Det zorgde voor het gala en pakte daarmee ook de overwinning. Eindstand: Det 56, Ronald I 50, Rob 49. Het leukste aan dit spel zijn de tekeningen van de vlooien, verder is het niet veel bijzonders. De totale eindstand van de dag: Det 12, Ronald I 11, Rob 7. Rob had duidelijk zijn dag niet. Ronald I begon goed, maar na het avondeten sloeg Det toe. De dag is weer voorbij gevlogen !

Locatie: bij mij thuis vanaf 13.00u. Spelers: Rob, Det, Ronald I, Paul. Paul had al een hele tijd niet gespeeld en wilde graag weer eens meedoen. Als eerste kwam MarraCash op tafel. Daarbij verhandelen de spelers marktkraampjes en proberen daar zoveel mogelijk klanten heen te lokken. Het is lastig in te schatten wat de opbrengst van een kraampje zal zijn en daardoor moet je soms risico's nemen. Alleen Det kon nog lange tijd in het spoor van Ronald I blijven, maar uiteindelijk werd ook dat verschil te groot. Eindstand: Ronald I 5400, Det 3600, Rob 3150, Paul 3125. Op verzoek van Det speelden we vervolgens Modern Art. Ook dat is een handelsspel, waarbij de spelers kunstwerken kopen en verkopen in de hoop dat ze veel geld waard worden. Naarmate het spel vordert kunnen de opbrengsten flink stijgen, waardoor er grote bedragen over tafel gaan. Det had de smaak goed te pakken en won gemakkelijk. Wederom wist Rob net Paul voor te blijven. Eindstand: Det 635.000, Ronald I 475.000, Rob 421.000, Paul 420.000. Het leek erop dat het een handelsdag zou gaan worden, want ook in het volgende spel moest weer geboden worden: Big Shot. Hierin verhandeld een makelaar panden in diverse wijken. De spelers bieden geld op groepjes van vier panden. Deze panden kun je verdelen over de verschillende wijken. Zodra een wijk 7 panden heeft, wordt de 'winnaar' in die wijk bepaalt. Deze speler verdient de punten uit die wijk. Doordat je met heel weinig geld begint, moet je al snel aan de leningen. Hoe meer leningen, hoe duurder het wordt. Ronald I hield zich lang afzijdig, waardoor de anderen zijn panden over de slechte wijken in de stad verspreidden. Pas tegen het eind van het spel begon hij zich met de aankopen te bemoeien, toen de anderen al diep in de schulden zaten. Deze tactiek bleek te werken, want hij scoorde veel punten in de wijken. Alleen Paul kon deze punten enigszins evenaren, maar hij had wat meer schulden. Eindstand: Ronald I 30, Paul 18, Rob -7, Det -7. Det had ook San Marco meegenomen. Dit is een erg leuk spel, wat enigszins doet denken aan El Grande. Door de toevoegingen en het kaartverdeelsysteem speelt het spel erg leuk en afwisselend. Af en toe moet je echter wat lang wachten op de verdeling van de kaartjes, maar dat is niet erg storend. In de eerste ronde waren het Rob en Det die de toon aanvoerden en Ronald I lag al flink achter. In de tweede ronde kwam alles bij elkaar, zodat tussen de spelers hooguit 3 punten verschil was. Ronald I had de macht in 2 wijken goed in handen en vele bruggen. Een van de andere wijken wist hij helemaal leeg te verbannen, zodat de strijd daar opnieuw kon beginnen. In de derde ronde zorgde hij ervoor de minste limietpunten te halen en scoorde daarmee een flink aantal punten. De extra verbanningsactie leverde niets op door een worp van 1. Een top-spel. Eindstand: Ronald I 89, Paul 79, Det 56, Rob 52.

Ronald I hield zich bezig met het avondeten en de overigen speelden een spelletje Kardinal. Met houten blokken moet volgens bepaalde regels een stadje worden gebouwd. Daarmee verdienen de spelers punten. Toen het spel af was, bleken alledrie evenveel punten gescoord te hebben: 13. Na de pannekoeken even wat lichaamsbeweging met Carabande. Het eerste spel lieten we de springschans achterwege. De startvolgorde: Det, Rob, Ronald I, Paul. Rob was goed in vorm en won gemakkelijk. Ronald I maakte ongewoon veel foutjes. Eindstand: Rob, Det, Ronald I, Paul. Het spel beviel goed, dus maakten we een ander parcours, ditmaal met springschans. De startvolgorde: Paul, Ronald I, Det, Rob. Ronald I had er ontzettend veel moeite mee en lag al snel 2 rondes achter. Toch wist hij uiteindelijk nog voor Paul te finishen. Opnieuw was Rob de beste. Eindstand: Rob, Det, Ronald I, Paul. We besloten het nog lastiger te maken. Startvolgorde: Rob, Paul, Det, Ronald I. Ditmaal was het Det die niet over de springschans kwam. Het wilde maar niet lukken. Rob lag al snel weer op kop en Ronald I lag ruim tweede. Maar ook deze keer maakte hij weer veel foutjes, zodat Paul nog tweede wist te worden. Eindstand: Rob, Paul, Ronald I, Det. Tot slot van de avond het kaartspel Vive le Roi. Det had de spelregels vertaald, maar dat wilde nog niet zeggen dat we wisten wat we aan het doen waren. Het spel verliep erg vaag en het was erg afhankelijk van de kaarten die je kreeg toebedeeld. In het middenspel nam Ronald I een flinke voorsprong, totdat Paul ineens allerlei provincies wist over te nemen. Daar sprong Rob snel op in en ineens was Rob de te kloppen man. In de laatste twee beurten scoorde hij ontzettend veel punten en won het spel overtuigend. Eindstand: Rob 172, Ronald I 135, Paul 94, Det 75. Dit spel zal niet snel meer op tafel komen. Er was echt maar weinig van te maken en we vonden het zonde van de speeltijd. Helaas. Zo kwam er een einde aan weer een gezellige spellendag. Ronald I had in het eerste deel erg goed gespeeld, maar Rob kwam met 4 overwinningen in het tweede deel goed terug. Eindstand: Ronald I 24, Rob 22,5, Det 18,5, Paul 15.

Locatie: bij Rob & Det. Spelers: Rob, Det, Willem en Ronald I. Samen met Willem ging ik naar Rob & Det. Het was een stuk verder dan Willem had verwacht, maar mooi op tijd kwamen we aan. We wilden lekker veel spellen spelen, dus begonnen we snel. Tal der Könige was het eerste spel. Via een veilingsysteem kopen de spelers gekleurde houten blokjes, waarmee piramides kunnen worden gebouwd. Via een puntensysteem worden opzichters en bouwvakker over het bord gedirigeerd naar de bouwplaatsen. Als een piramide eenmaal is afgebouwd kan hij niet meer afgenomen worden door andere spelers en levert hij punten op voor de eigenaar. Hoe mooier en groter een piramide, hoe meer punten hij oplevert. Willem had erg veel moeite om blokjes te kopen en raakte al snel op achterstand. De strijd ging tussen Ronald I, Rob en Det. Rob leek de winst te gaan pakken, maar toen sloeg Ronald I ineens toe. Hij had echter net te weinig bewegingspunten beschikbaar om de kop over te nemen. Ondertussen was Det ook heel stilletjes dichterbij gekomen. Bij de eindtelling bleken ze allemaal over 16 punten te beschikken. Alleen Willem deed het met 7 punten niet zo best. Ronald I had Tablo meegenomen, een al wat ouder spel. Met een pion moeten de spelers de overkant zien te bereiken. Elke beurt mag je 1 stapje zetten of een hindernis neerleggen. Het voordeel van een hindernis is dat je wel je eigen hindernis mag passeren. Met twee spelers is het het leukste, maar ook met vier is het tot op zekere hoogte goed te spelen. Helaas hebben de verliezers in de hand wie er gaat winnen en zo won Willem in plaats van Rob. Maar snel over naar het volgende spel: Lunatix Loop. Het werd een gelijkopgaande race, waarbij flink werd gebotst en gestrooid met onheil. Tijdens de laatste ronde probeerde Ronald I een grote voorsprong te nemen, maar iedereen wist hem op het laatste rechte eind middels een botsing te passeren. Eindstand: 1) Rob 2) Willem 3) Odet 4) Ronald I. Op verzoek van Rob & Det kwam Dungeon Quest op tafel. Na 2 beurten was de tovenaar van Ronald I al dood door een instorting. Met zijn tweede karakter ging het een stuk beter. Hij haalde 4400 goud op, maar ook hij overleefde het niet. Met zijn derde karakter ging hij maar heel kort naar binnen en verzamelde voor 200 goud. Zou dit genoeg zijn ? Rob was goed op weg. Hij had inmiddels 1730 verzameld, maar kon helaas niet meer op tijd de uitgang bereiken. Willem dan ? Hij deed alles heel voorzichtig en had maar liefst 30 goud verzameld gedurende het hele spel. In de voorlaatste beurt probeerde hij nog iets te zoeken en... ging daaraan dood. Det dan ? Met Ironhand ging ze naar de schatkamer, verzamelde 4690 en viel in een put. Het kostte ontzettend veel moeite, maar ze wist eruit te klimmen en precies in de laatste beurt de uitgang te bereiken... en te winnen. Om even op adem te komen een klein spelletje: VIPS. In het geheim stemmen de spelers op delen van beroemdheden. Volgens een bepaald systeem kunnen de delen vervolgens verplaatst worden naar betere posities. Hoe beter de positie en hoe minder spelers erop gestemd hebben, des te meer punten kun je verdienen. Ronald I deed dat perfect en scoorde maar liefst 55 punten. Det had met een klein schoonheidsfoutje toch 51 punten. Rob en Willem eindigden in de achterhoede met 40 en 36 punten.

Vervolgens Carcassonne. Dit spel was nieuw voor Willem en op verzoek van Ronald I werd de Mulder-variant gespeeld. Willem vond het spel fantastisch en deed het dan ook prima. Aan het eind bleek dat Rob & Det de boeren altijd verkeerd hadden geteld (een veel voorkomend probleem) en daardoor een verkeerde strategie hadden aangehouden. Dit had de volgende eindstand tot gevolg: Willem 60, Rob 59, Ronald I 51, Det 43. De Mulder-variant maakt het spel iets minder luchtig en je speelfiguren blijven langer bezet. Niet iedereen kan dat waarderen. Terwijl Rob even boodschappen ging doen voor het avondeten, speelden Ronald I, Det en Willem een spelletje Guillotine. Het waren uiteindelijk de paleiswachten die Ronald I de overwinning bezorgden: Ronald I 27, Willem 26, Det 18. Na het eten kwam Spammers op tafel. Bij dit spel is het de bedoeling zoveel mogelijk ongewenste e-mail te verzenden. Voor Ronald I en Willem bleef het spel nogal vaag en het duurde lang voordat de puzzelstukjes op hun plaats vielen. Het eindspel werd nog erg spannend, waarin iedereen de overwinning voor het grijpen had. Doordat iemand een inschattingsfoutje maakte, wist Ronald I de overwinning te pakken. Ronald I wilde graag Drachendelta eens proberen. Daarbij proberen de spelers de overkant van de rivier te bereiken door plankjes op stenen te leggen. Elke beurt moet van tevoren 'geprogrammeerd' worden en dat kan danig in de war worden gegooid door de tegenspelers. Dat merkte Willem meteen al in de eerste beurt, omdat Ronald I zijn eerste kaart ongeldig maakte. Rob en Det hadden het duidelijk al vaker gespeeld en gingen gestaag op hun doel af. Ronald I had nog een aardige zet in gedachten, maar ook die werd gedwarsboomd. Daardoor had Det vrij spel en kon niet meer van de overwinning worden afgehouden. De drakenkaarten hebben erg veel invloed op het spel. Misschien kun je de variant gebruiken, waarbij een drakenkaart na gebruik uit het spel gaat. Het werd al laat en er was nog tijd voor 2 spelletjes. Als eerste Banana Republic. De spelers proberen bij dit geheugenspel zoveel mogelijk stemmen te kopen voor de verkiezing door dollars en banana's in te zetten. Dit kan natuurlijk worden gedwarsboomd door journalisten en huurmoordenaars. Willem krijgt helemaal geen grip op dit spel, dus Ronald I moest eenvoudig kunnen winnen, omdat hij het spel als enige kende. Tot zijn teleurstelling werd hij echter laatste: Rob 36, Det 24, Willem 18, Ronald I 12. Snel vergeten. Tot slot van de avond kwam Metro op tafel. In eerste instantie lijkt het een beetje op Linie 1, maar tijdens het spel blijkt het toch een heel ander spel te zijn. Ronald I werd al snel op achterstand gezet en ook Det had moeite om goede lijnen te maken. De strijd ging tussen Willem en Rob en uiteindelijk wist Willem tegen het eind een onoverbrugbare voorsprong te pakken: Willem 69, Rob 56, Det 43, Ronald I 41. Het zat er weer op. Weer vele nieuwe spellen geleerd en gespeeld. We hebben ons weer prima vermaakt. Rob was overall de beste vandaag.

Locatie: bij Gerard in Leiden. Spelers: Marco, Gerard, Corné, Ronald I en nog een vijfde speler. Corné had zijn nieuwe ontwerp meegenomen: Titicaca. Ik arriveerde net op tijd om de uitleg mee te maken. Het spelmateriaal had veel weg van Morisi, maar het spel is duidelijk anders. In het landschap zijn diverse meren. De meren zijn genummerd en worden in volgorde behandeld. Zodra een meer aan de beurt is, bieden de spelers in een gesloten veiling op het omringende land. De speler met het hoogste bod mag beginnen en een landgebied toeëigenen. Afhankelijk van de hoeveelheid omringende landen, kunnen eventueel meerdere spelers een landgebied krijgen. Volgens speciale regels kunnen landjes worden samengevoegd, waardoor grotere landen ontstaan. Hoe groter een land, hoe meer punten het oplevert. Vooral de hoeveelheid kleine regeltjes was nog een nadeel, maar verder heeft dit idee inderdaad potentie. Bij de eindtelling bleek ik grandioos gewonnen te hebben, maar vraag niet hoe. (Inmiddels heeft hij al vereenvoudigingen op het ontwerp aangebracht, maar die heb ik nog niet gespeeld.)

Daarna speelden we een prototype van het nieuwe spel van Jumbo: Odysseus. Daarin zijn de spelers goden die de boot van Odysseus van haven naar haven slingeren. Elke speler heeft een geheime opdracht, dat wil zeggen een kaartje waarop staat welke haven de meeste punten voor het oplevert: 1, 2 en 5 punten. Speciale fiches worden op de havens gelegd om het type aan te geven en zodra Odysseus zijn reis daar eindigt, scoren verschillende spelers punten (maar dat weten zij niet van elkaar). Elke beurt kan een speler een windkaart uitspelen, de eigenschap van zijn godheid gebruiken, een Dyonisus kaart gebruiken om van godheid te veranderen of passen. Zodra alle spelers op rij hebben gepast wordt Odysseus verplaatst. Hij verplaatst 1, 2 of 3 havens, afhankelijk van de gespeelde kaarten. Als een speler een bepaalde hoeveelheid punten heeft behaald, heeft hij gewonnen. Een erg leuk spel, maar de puntenverdeling op de opdrachtkaart lijkt me niet helemaal in balans. Daardoor werd het mogelijk dat ik in de laatste beurt zelf niet kon winnen, maar wel kon bepalen wie de winnaar werd: Marco.