Spelmagazijn - Spellensessies

Locatie: bij mij thuis vanaf 11.00u. Twee spelers: Ronald I en Willem. Als eerste wilde ik graag Schotten-Totten uitproberen. Dit is een soort kruising tussen Lost Cities en Pokeren en ik moet zeggen dat het een geslaagde combinatie is. De spelers strijden om 9 stenen. Willem begon sterk, maar Ronald I wist 3 aaneengrenzende stenen te veroveren. Dat vroeg om een revanche. Opnieuw begon Willem sterk en leek op de overwinning af te stevenen. Bij de voor Ronald I cruciale steen had Willem 3 negens liggen en het werd steeds moeilijker om daar wat tegenover te zetten. Toch slaagde Ronald I daarin en veroverde wederom 3 aaneengrenzende stenen. Nu was het tijd voor Veranderland. Een nieuw ontwerp van Rob Prent. Het spelbord is een soort groot boter-kaas-en-eieren bord. Daarop liggen 8 kleine bordjes, die verschoven kunnen worden. Op deze bordjes bouwen de spelers straten. Het uiteindelijke doel is een straat van 20 te bouwen. In het eerste spel was het aftasten wat nu een handige strategie was. Het ging vrij gelijk op, maar uiteindelijk wist Ronald I te winnen. Wlilem dacht nu de taktiek door te hebben en vroeg om een rematch. Zijn taktiek leek niet goed te werken en opnieuw won Ronald I. Er werd besloten nog een derde ronde te spelen. Willem nam de taktiek van Ronald I aan, dat wil zeggen concentreren op de zijkanten van de bordjes en wel in het midden. Dit bleek goed te werken. Ronald I wilde de taktiek van Willem (de hoeken) wel eens proberen, maar werd daarmee afgeslacht. Eindelijk een overwinning voor Willem. Daarna wilde Willem graag Victory nog eens proberen, om te zien of de aanschaf ervan zou volgen. Het was weer even nadenken wat ook allemaal weer wel en niet mocht, maar al vrij snel hadden we de meeste regels weer door. Willem concentreerde zijn vloten en veroverde een havenstad van Ronald I. Deze viel op zijn beurt 2 eilanden van Willem aan. Daardoor viel de luchtmacht van Willem uiteen en kon Ronald I een centrale aanval plegen. Willem werd weggevaagd en gaf op. Zijn vloot was geheel uit positie gespeeld.

Het was tijd voor een kort spelletje tussendoor: Lost Cities. Willem moest weer even wennen en werd afgemaakt met 122 tegen 50. Nu had het het weer door en vroeg om een rematch. Ronald I wist maar liefst 5 expedities tot een goed einde te brengen en haalde 81 punten. Willem scoorde een magere 20 punten. Het liep geheel niet en hij kon het tij met geen mogelijkheid keren. Voor deze middag had ik Die Händler voorbereid. Ik had het al eens met Rutger gespeeld en ik wilde dit juweeltje nog eens proberen. De spelers kopen goederen in en proberen die gunstig te verkopen door koetsen tussen de steden te laten rijden. De winnaar is echter niet de speler met het meeste geld, maar de speler die het hoogste prestige-niveau weet te behalen èn te behouden. Het ging vrij gelijk op. Willem volgde de bewegingen van Ronald I om het spel te leren kennen. Toen het spel halverwege was paste Ronald I zijn taktiek aan. Hij kocht een koets duur op en liet Willem geen goederen inladen. Dat was even schrikken. Nu brandde de strijd goed los. Willem moest een prestige-stijging laten lopen wegens geldgebrek. Ronald I profiteerde goed van de kaartjes die hij met de koerier wist te verzamelen. Toen de vijfde koets een stad bereikte was hij opgeklommen naar het hoogste prestige niveau. Willem zat niet ver achter, maar hij kon het niveau slechts behouden ten koste van al zijn geld. De zesde koets was echter vlak bij de stad en daar zou hij veel geld mee verdienen... totdat Ronald I de as liet breken en Willem wanhopig opgaf. In de volgende ronde zou hij immers tot het laagste prestige-niveau terugvallen. Ter afsluiting van de middag nog snel even Dutch Mountains. Een heel klein spelletje waarbij torentjes verplaatst moeten worden. Veel plezier met weinig middelen. De eerste won Ronald I, maar daarna wist Willem er 2 te winnen. Toch nog een goed einde van deze middag.

Locatie: bij mij thuis vanaf 13.30u. Vier spelers: Rutger, Henk-Jan, Willem en Ronald I. Verder was ontwerper Rob Prent aanwezig. We wilden net met de Veilingmeesters van Amsterdam beginnen tot Rob arriveerde. Hij zou zolang de bank spelen, want hij was niet zo gecharmeerd van de Veilingmeesters. Het spel begon een beetje onwennig, omdat het nog niet voor iedereen duidelijk was hoe er geld verdiend kon worden. Ronald I had het al een keer eerder gespeeld en dat was iets in zijn voordeel. Willem en Henk-Jan gingen flink te keer met hun geld en boden flink op de geveilde kaartjes. Rutger wachtte zijn kans goed af. Naarmate het spel vorderde kwamen de spelers dicht bij elkaar te liggen en na een tussensprint van Willem leek hij een goede voorsprong op te bouwen. Dit kostte hem echter meer geld dan gepland. Uiteindelijk was het toch Ronald I die er ongemerkt met de overwinning vandoor ging: 1.330.000. Henk-Jan en Rutger streden om de tweede plaats met respectievelijk 1.160.000 en 1.120.000. Willem zat daar vlak achter met 1.090.000. Een volgende keer zullen de scores elkaar nog minder ontlopen volgens mij. Daarna was het tijd voor Rob Prent om enkele van zijn ontwerpen te laten testen. De meeste van deze ontwerpen waren niet of bijna niet gespeeld, dus er zouden gegarandeerd opmerkingen over komen. Als eerste bracht hij SUDs op tafel. De speelstukken nodigden meteen uit tot spelen. Het was een twee persoons denkspel, dus verdeelden we ons in twee teams. Ik was meteen gecharmeerd van dit spel. Er zitten leuke ideeën in en met enige aanpassingen zou ik het graag in mijn collectie hebben.

Het volgende spel was 9 Dimensies. De spelers verplaatsen hun wezen door 9 Dimensies om 3 voorwerpen te verzamelen. Bij het reizen tussen de dimensies verandert het wezen van eigenschappen. Het idee van het spel was leuk bedacht, maar werkte in deze vorm niet helemaal. Allereerst bleken de Warp-kaartjes niet toereikend en doordat je eigenlijk voortdurend moest warpen, kon je de eigenschappen van je wezen niet goed uitbuiten. Hier werden enkele veranderingen op verzonnen, maar toch sloeg het nog niet helemaal goed aan. Hier zal meer werk aan besteed moeten worden. Tot slot van de middag was All Terrain Rally aan de beurt. Elke speler kreeg 2 coureurs toegewezen met verschillende rij-eigenschappen op zand, modder, asfalt en sneeuw. Op een willekeurig opgebouwd circuit moesten twee rondes worden gereden. Ronald I had zeer veel pech, aangezien het complete begintraject uit zand bestond en zijn coureur daar slechts 1 hokje per beurt over heen kon scheuren. Aangezien dit traject uit 30 hokjes bestond kun je je de achterstand voorstellen. Er was echter ook een voordeel aan achter liggen. Je verdient meer geld en tevens is het bouwen en verwijderen van hindernissen veel goedkoper. Langzaam maar zeker begon hij in te lopen op de koplopers en wist uiteindelijk het spel na 2 rondes te winnen. Het laatste rechte eind werd echter een opeenhoping van hindernissen en Rutger had de beslissing in handen of Ronald I of Willem zou winnen. Desalniettemin werd dit spel ook met veel enthousiasme ontvangen en gespeeld. Dit zien we zeker ook nog terug.

Locatie: bij spellenwinkel The Joker in Utrecht. Diverse spelers. Eerst speelden we driemaal Bluff en wel de eenvoudige basisversie. De eerste twee spellen liepen niet goed voor mij. Het derde spel ging prima. Ik had nog alle vijf de stenen en door weer precies goed te gokken reduceerde ik de rest van de spelers tot 2 of zelfs 1 steen. Bij het opzetten van de nieuwe ronde vergat ik echter dat iedereen een steen had in moeten leveren en zette veel te hoog in. Er werd direct getild en... ik moest alle 5 de stenen inleveren. Helaas. De uitgebreidere versie van het spel vind ik wat leuker, te meer omdat er dan ook hogere schattingen bereikt worden. Daarna was het tijd voor een spelletje Adel Verpflichtet. 5 spelers deden mee aan dit kunstspel. 2 daarvan namen al snel een grote voorsprong en bleken niet meer in te halen. Ik had uiteindelijk wel de grootste verzameling en kwam nog dicht bij de nummer 2, maar dat was niet voldoende.

Daarna gingen we naar de kelder. Het duurde even voordat er een tafel beschikbaar was en toen we die hadden was het wachten nog op Ron om Chinatown uit te leggen. In dit handelsspel worden bouwlocaties en soorten winkels verhandeld om zo gunstig mogelijke winkelketens te bouwen. Ik wist al snel een voorsprong te nemen en elke ronde kreeg ik meer inkomsten dan de rest. Door enkele slimme onderhandelingen wist ik maar liefst 3 uitstekende winkelketens te bouwen en had daarbij ook wat geluk met de conjuctuurkaarten. 3 andere spelers probeerden wanhopig onderling handel te voeren, maar elk van hen hield vast aan zijn eigen ideeën en kwamen dus niet tot elkaar. Uiteindelijk wist ik met 101.000 te winnen. De nummers 2 en 3 zaten laag in de 90.000, de nummer 4 en 5 hoog in de 70.000. Een leuk, soms chaotisch, onderhandelingsspel, waarbij je wel een tijdslimiet voor de onderhandelingen moet stellen. Als laatste begonnen we nog aan de uitleg van Big City, maar daar bleek geen tijd meer voor te zijn.

Locatie: bij mij thuis om 20.30u. Twee spelers: Rutger, Ronald I. Ter inleiding een kort spelletje: Elchfest. Door het tikken tegen speelstenen moet een eland over het water worden verplaatst. Een grappig spelletje. Ronald I won de eerste sessie. De revanche werd een stuk spannender, maar ook deze wist Ronald I te winnen. Daarna was het de beurt aan Elfenkoning. Een kaartspel-versie van Elfenland. Dat bleek best goed geslaagd. Tijdens de eerste fase van het spel wordt het bord als het ware opgebouwd (de steden zijn ook kaarten) en in de volgende fase wordt er met dezelfde vervoermiddelen gereisd als bij Elfenland. Er worden net zoveel reizen gemaakt als dat er spelers zijn. Ronald I won met 48 tegen 42. Omdat het vrij snel was gespeeld besloten we nog een spelletje te doen. Bij de tweede reis maakte Rutger een inschattingsfout en kon Ronald I een grote voorsprong emen: 62 tegen 39.

Als laatste kwam Andromeda op tafel. Het spel is bedoeld voor meer dan twee spelers, maar toch wilden we een poging wagen om te kijken of het interessant is. Vooral het handelen wordt natuurlijk erg beperkt en gedwongen bij twee spelers, maar het bleek best een leuk spel. De spelers brengen door kaartencombinaties eenheden naar planeten en proberen vandaar een satelliet te bereiken. Deze satellieten leveren punten op. Door middel van een plastic bakje wordt gekeken of een eenheid een satelliet bereikt. Hoe meer eenheden je hebt, hoe groter dus de kans. Rutger was Ronald I steeds net een stapje voor en won afgetekend met 116 tegen 61. Naderhand bleek dat we een verkeerde beginstand hadden gebruikt, maar al met al heeft het spel een positieve indruk achtergelaten. Binnenkort zal er wel een beschrijving in Spelmagazijn komen.

Locatie: bij mij thuis om 20.00u. Twee spelers: Rutger, Ronald I. Van Odet had ik 4 kaartspellen van Adlung te leen, die ik nog moest spelen ter voorbereiding van mijn nominatielijst van The Gamers' Choice Award. Als eerste stond Take Off op het menu, omdat ik daar de beste berichten over had gehoord. Om beurten bieden de spelers vliegroutes ter veiling aan en daarop kan geboden worden met vliegtuigen die voor die route geschikt zijn. Met 2 spelers was het echter niet de knaller die voorspeld was. Het spel ging gelijkmatig op en niemand had meer dan 3 van een bepaald vliegveld. Daarom haalden we beiden precies evenveel bonuspunten, zodat de punten per route doorslaggevend bleken. Rutger won met 47 tegen 43. Het volgende kaartspel was Ocean. Om beurten spelen de spelers een vissenkolonie in een zee of een roofdier die de vissen opeet. Er zijn 5 zeeën en 5 soorten roofdieren, maar er zijn ook orka's, die de vissen voor de roofdieren wegkapen. Rutger begon alleen met zoogdieren en had niet door dat het handig is om eerst vissen te spelen. Zodoende raakte hij wat achter. Toen hij eindelijk punten zou gaan scoren, bleek Ronald I alle 3 de orka's te krijgen en boorde de laatste hoop de grond in. 212 tegen 86 was het resultaat. In de verte lijkt dit spel een beetje op een slap aftreksel van Titan: The Arena. Niets bijzonders. Als 3e was Lao Pengh aan de beurt. Na het lezen van de spelregels verwachtte ik er niet veel van.

Op 3 aflegstapels moeten de spelers om de beurt een kaart uitspelen, die met een kenmerk (kleur, aantal, vorm) aansluit op de kaart die er reeds ligt. De adder onder het gras is dat een bepaald kenmerk maximaal tweemaal achtereen gebruikt mag worden per stapel. Leg je een derde, dan kan de andere speler je beschuldigen. Ga je in de fout dat krijg je een deel van deze aflegstapel. Beschuldig je iemand ten onrechte, dan krijg je ook een (weliswaar kleiner) deel van deze stapel. Wie het eerste zijn kaarten kwijt is, wint het spel. Het spel had meer niveau dan ik verwacht had, maar op een gegeven moment heb je het wel gezien. Volgens mij heeft Ronald I gewonnen, maar dat weet ik niet eens meer zeker. De laatste in de serie was Dschungel. Een aardige variant op memory, waarbij de spelers door het verwisselen van kaarten (die het speelbord vormen) een route door de jungle moeten vinden. Met twee spelers bleek dit een verrassend spel en meteen de beste van deze vier. Rutger nam met een tussensprint een voorsprong, maar vergalloppeerde zich bij de laatste route, zodat Ronald I de overwinning wegkaapte. Tot slot van de avond speelden we nog enkele spelletjes Dutch Mountains. Een mini-spelletje van Cwali dat veel meer in zich heeft dan de 12 houten speelstukjes doen vermoeden. Als je verloren hebt, wil je meteen een revanche. We speelden 5 spelletjes en de eindstand was 3-2 voor Ronald I.

Locatie: Nieuwegein om 19.00u. Vijf spelers: Paul, Joost, Erno, Pieter, Ronald I. Eindelijk zou ik eens Age of Renaissance spelen. Na een beknopte uitleg begonnen we met spelen. Als eerste kon je bieden op de landenkeuze. Aangezien ik nog geen idee had wat de kracht van de landen was, besloot ik mijn geld te sparen. Dat leverde me uiteindelijk Engeland op. Dat bleek niet zo'n slecht land voor een beginnende speler. Paul had Frankrijk en groeide snel. Erno wilde daar wat aan doen en speelde een 'War!' tegen hem. Helaas pakte dit verkeerd uit en Erno verloor maar liefst 4 gebieden. Paul bleef groeien en alleen Joost kon een beetje gelijke tred houden. Mijn inkomsten bleven wat achter, dus was het niet gemakkelijk de juiste ontwikkelingen te doen. Ik moest een beurt sparen om Holy Indulgence te kunnen verkrijgen.

Toen kreeg ik 'Black Death' in handen, waarmee ik het Franse rijk besmette. In één klap werd hij flink teruggeslagen en werd het evenwicht hersteld. Erno had inmiddels de moed opgegeven en het zag er naar uit dat de overwinning tussen Joost en Paul zou worden beslist. Pieter had niet veel in te brengen en ik eigenlijk ook niet. Toen werd er echter twee maal wol gespeeld. Dat leverde me veel inkomsten op en met de hulp van Columbus kreeg ik Ocean Navigation en New World. Ik maakte een flinke sprong voorwaarts. Het was echter al laat, dus besloten we er een eind aan te maken. Joost had zoveel gebieden (en dus inkomsten) dat we hem als winnaar uitriepen. Erno werd laatste. Een interessant spel dat ik zeker vaker ga spelen.

Locatie: bij mij thuis om 20.30u. Twee spelers: Rutger, Ronald I. Op het programma had ik Die Händler staan. Een interessant handelsspel dat ook met 2 spelers te spelen is. De spelers kopen goederen en slaan die op in diverse pakhuizen in verschillende steden. Tussen de steden rijden koetsen die de goederen vervoeren. De spelers bieden geld om als laadmeester van de koetsen te mogen fungeren. De speler die geen laadmeester is, moet een vergoeding betalen om met de koets mee te mogen. Beide spelers besturen vervolgens de koets. Bij aankomst worden de goederen verkocht. Met het verdiende geld houden de spelers hun status hoog. Wie aan het eind van het spel de hoogste status heeft, wint het spel. Maar als je in de tussentijd je status niet kunt betalen, dan val je terug op de sociale ladder ! Het was een spannend spel dat in de laatste beurt werd beslist. Rutger liet de wagenas van de belangrijkste koets van Ronald I breken, waardoor een andere koets eerder een stad bereikte. Daardoor was het spel ten einde en Rutger de winnaar.

Omdat er nog wat tijd over was, begonnen we een spelletje Minos. Dit is een simpele versie van Civilization, maar bevat leuke elementen. Ronald I had het wat eerder door dan Rutger en groeide iets sneller. Maar niet voor lang, want Rutger stak er een stokje voor. Toen Ronald I wilde terugslaan mislukte dat. Vanaf dat moment ging het gelijk op. Omdat het inmiddels al laat werd, werd het spel voortijdig afgebroken. In de laatste beurt kon Ronald I winnen door een nederzetting van Rutger te veroveren. Dat mislukte en toen waren er te weinig bewegingspunten over om nog te kunnen winnen. Wederom een overwinning voor Rutger. Beide spellen zijn waarschijnlijk nog leuker met meerdere spelers en vooral Die Händler heeft veel in zich.

Locatie: bij mij thuis om 20.15u. Drie spelers: Willem, Rutger en Ronald I. Als eerste kwam Hinderlaag op tafel. Niet om het serieus te spelen, maar Rutger wilde het graag nog even proberen. Rutger en Willem speelden tegen elkaar en ik gaf aan beide partijen adviezen. Willem had als eerste behoorlijk wat eenheden op het bord, maar beiden hadden op tijd hun mijnen geplaatst. Er ontstond een slopend vuurgevecht en beide partijen werden snel uitgedund. Eindelijk ontstonden er ruimtes om mijnen te verwijderen en vlaggen te gaan halen. Rutger had iets eerder zijn vlag te pakken, maar Willem wist zijn terugtocht behoorlijk te rekken, zodat het nog spannend werd. Toch was Rutger de eerste die 1 vlag binnenhaalde. Een mooi punt om te stoppen. Eindelijk was er nu gelegenheid voor het spel Ra. Willem sloeg direct in het begin een mooie slag, terwijl Rutger en Ronald I worstelden met het vinden van de juiste tactiek. Rutger concentreerde zich op goede zonnen en Ronald I leek helemaal de weg kwijt. De Ra-rij werd vreselijk snel gevuld, zodat Ronald I een hoop strafpunten vergaarde. De tweede ronde was duidelijk een prooi voor Rutger, want hij had 3 zeer hoge zonnen. Ronald I probeerde daarom steeds vroeg 'Ra' te roepen, zodat Rutger zijn zonnen niet zo nuttig in kon zetten. Dat werkte slechts gedeeltelijk.

Ondertussen werkte Willem aan een gigantische hoeveelheid monumenten. De derde ronde bleek slechts een formaliteit. Willem was niet meer in te halen: Willem 57, Rutger 35, Ronald I 22. Een spel met veel potentie, maar ik heb er nog niet echt het gevoel bij te pakken. Nu was het tijd voor D'r Af. Een autorace op een snelweg vol met obstakels. Een leuk idee, maar werkt het ook ? Rutger schoot als een speer weg en er moesten blind kaartjes worden getrokken. Daar kwamen zowaar enkele springschansen uit en hij had meteen zo'n grote voorsprong dat hij gewonnen had. Mmmm. Nog maar een nieuw spelletje. Ronald I en Willem startten nu ook op de maximale snelheid. De tweede beurt ging Rutger met 10 en weer kreeg hij veel springschansen. Ronald I had nog in zijn spoor kunnen blijven, maar rekende 1 vakje verkeerd en haalde net de benodigde springschans niet. Wederom had Rutger al in de tweede beurt gewonnen. Ergens moet toch iets fout zitten in het spel, want het idee is leuk. Tot slot van de avond een spelletje Set! Ronald I blijkt daar best goed in te zijn. Het was voor Rutger de eerste keer en hij wist uiteindelijk maar 3 sets te verzamelen. Willem was al iets beter getraind en kon aardig in de buurt blijven. Een tussensprintje van Ronald I was echter voldoende voor de overwinning: Ronald I 39, Willem 24, Rutger 9.

Locatie: bij mij thuis om 13.00u. Twee spelers: Willem, Ronald I. Ter inleiding een kort spelletje: Set! Uit 12 beschikbare zichtbare kaarten moeten series van 3 worden gevonden. Elke kaart heeft 4 eigenschappen en voor elk van deze eigenschappen moet gelden dat ze op alle 3 de kaarten gelijk zijn of allemaal verschillend. Dat lijkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar na even oefenen werd het toch spannend. Ronald I bleek daarin beter en hij won met 45 tegen 24 kaarten.

Daarna kwam Victory op tafel. Ook dit was nieuw voor Willem, dus eerst werd het spel grondig uitgelegd. Toen alles duidelijk was werd het simpelste Quick Start scenario gekozen. Aan de frontlijn waren 2 punten waar troepen zich concentreerden. Willem was de eerste die mocht aanvallen en richtte zich volledig op een haven. Met grote moeite wist Ronald I de aanval af te slaan. Daarna stabiliseerde het geheel zich een beetje, totdat Ronald I een havenstad van Willem wist te veroveren en ook in de laatste beurt wist te behouden en zo de overwinning pakte.

Locatie: bij mij thuis om 20.00u. Onverwacht kwam ook Willem bij mij opdagen zodat we met 3 spelers waren: Rutger, Ronald I en Willem. Als eerste kwam Pfeffersäcke op tafel, voor Willem en Rutger een nieuwtje. Ronald I kwam goed uit de startblokken, maar vergat vervolgens zijn positie verder uit te bouwen. Rutger dook slim in het ontstane gat en was niet meer bij te benen. Ronald I deed nog verwoede pogingen Willem voor te blijven, maar dat lukte net niet. Rutger 73, Willem 46, Ronald I 40. Een beetje een droog spel, maar met behoorlijk wat diepgang. Op verzoek van Rutger haalden we eindelijk weer eens Bohnanza te voorschijn. Dat bleek een goede keus.

Willem moest even wennen aan de diverse handelsmogelijkheden en holde voortdurend een beetje achter de feiten aan. Ronald I werd tijdelijk opgescheept met een enkele boon uit de uitbreiding die per ongeluk in het spel was blijven zitten. Toch wist hij nog gelijk met Rutger te eindigen. Rutger 22, Ronald I 22, Willem 19. Aan het eind van de avond snel nog even Zoff im Zoo. We speelden alleen het basisspel, zonder team-spel. Een grappig snel spelletje. Ronald I wist snel te winnen, zodat de anderen een revanche wilden. Ook deze was een prooi voor Ronald I.